Ως συνέχεια της προηγούμενης ανάρτησης μου και για περισσότερο food for thought σας παραθέτω τη συνέντευξη που έδωσα στον αγαπητό Πέτρο Τσουκαλέλη για το ηλεκτρονικό περιοδικό με τίτλο «εΜΜΕίς», το οποίο αποτελεί πρωτοβουλία ομάδας φοιτητών του Τμήματος
Δημοσιογραφίας και Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας του Αριστοτελείου
Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Η συνέντευξη δόθηκε στα πλαίσια του Φεστιβαλ Σεξουαλικότητας.
Ο Δημήτρης Μ. συμμετείχε στο Φεστιβάλ Σεξουαλικότητας, το οποίο διεξήχθη στη Σχολή Θετικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, από τις 7 έως και τις 9 Μαρτίου 2014. Είναι ένα παιδί που παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει λόγω της κινητικής του αναπηρίας, έχει μάθει να προσπαθεί συνεχώς να τα καταφέρει. Αντίστοιχη, λοιπόν, θέση φαίνεται να έχει και στην ερωτική του ζωή. Δεν διστάζει να μιλήσει για τον εαυτό του, το πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει, το Φεστιβάλ και άλλα «καυτά» θέματα…
Πες μου λίγα πράγματα για τον εαυτό σου.
Ονομάζομαι Δημήτρης M. Είμαι 28 χρονών, Φιλόλογος Ειδικής Αγωγής.
Έχω κινητική αναπηρία εκ γενετής (τετραπληγία, όπως ονομάζεται ιατρικά).
Από το ξεκίνημα της ζωής μου, με την βοήθεια της οικογένειας μου, έμαθα
να ζω με την αναπηρία μου, συμφιλιώθηκα με την κατάσταση μου και
συνειδητοποίησα στη πορεία ότι αν θέλω να πετύχω κάτι, πρέπει να το
κερδίζω με την αξία μου και όχι βάζοντας ως πρόσχημα το κινητικό μου
πρόβλημα. Αυτό το πράγμα είναι η μεγαλύτερη προσωπική μου αξία.
Είσαι ένα άτομο με ειδικές ικανότητες. Αυτό έχει επηρεάσει καθόλου την ερωτική σου ζωή;
Η αναπηρία μου πιστεύω πως επηρεάζει τον έρωτα γενικότερα, στον
ακόλουθο βαθμό: Ενώ εγώ ερωτεύομαι μια κοπέλα / γυναίκα, μόλις κάνω την
κίνηση να της εκφράσω αυτό που πραγματικά νιώθω, βρίσκομαι μπροστά στο
τοίχο που ονομάζω: «Σε βλέπω σαν φίλο…». Τις περισσότερες φορές βλέπω
καθαρά από τη γλώσσα του σώματος ότι ο «τοίχος» υψώνεται εξαιτίας της
αναπηρίας και της εικόνας μου. Αυτό έχει ως επακόλουθο να μην μου
δίνεται η ευκαιρία, από την πλευρά της κοπέλας, να της δείξω τι μπορώ να
κάνω πραγματικά για εκείνη.
Επιδιώκεις οι σύντροφοι σου να είναι αρτιμελείς ή άτομα με ειδικές ικανότητες;
Προτιμώ αρτιμελείς, όχι γιατί αποφεύγω τις κοπέλες με αναπηρία, αλλά
γιατί δεν έτυχε να ερωτευτώ μια κοπέλα με αναπηρία. Επιπλέον, γνωρίζω
τις δυσκολίες που θα προκύψουν και πως μπορούν να αντιμετωπιστούν, σε
μια σχέση ανάμεσα σε δύο ανάπηρους.
Αν σου άρεσε πολύ μια αρτιμελής κοπέλα, θα έκανες κάτι για να την κερδίσεις ή θα σκεφτόσουν τη διαφορά ανάμεσά σας;
Δε θα σκεφτόμουν τη διαφορά γιατί για εμένα δεν υπάρχει διαφορά… Θα
προσπαθούσα να την κερδίσω, ακριβώς με τρόπο τέτοιο ώστε να έσπαγα
πιθανούς φραγμούς της. Το θέμα είναι να σου δοθεί η ευκαιρία να δείξεις
αυτό που πραγματικά νιώθεις και είσαι. Να ξεπεραστούν επιτέλους τα
στερεότυπα που υπάρχουν.
Πώς αποφάσισες να συμμετάσχεις στο Φεστιβάλ Σεξουαλικότητας;
Πήρα την απόφαση να συμμετέχω μετά από πρόταση μιας φίλης αλλά και
γιατί ήθελα να διευρύνω τους ορίζοντες μου σχετικά με θέματα που
θεωρούνταν ταμπού στο παρελθόν, θεωρούνται ακόμα και ελπίζω στο μέλλον
να πάψουν να θεωρούνται.
Στην ενότητα της Ανθρώπινης Βιβλιοθήκης, μίλησες για
προσωπικές σου εμπειρίες που για άλλους αποτελούν ταμπού. Πώς ένιωσες
σχετικά με αυτό;
Στην Ανθρώπινη Βιβλιοθήκη μίλησα για το ακόλουθο θέμα:
«Αναπηρία-Έρωτας: Μήπως συγκρούονται;» Είναι πράγματι ένα ερώτημα μεγάλο
και ανύπαρκτο για τους περισσότερους. Πολλά ερωτηματικά όμως εγείρονται
συνήθως γύρω από αυτό το θέμα. Μπορεί να ερωτευθεί ένας ανάπηρος;
Μπορεί να κάνει σεξ; Έχει ανάγκη να νιώσει επιθυμητός; Ελάχιστες όμως οι
συζητήσεις και οι απαντήσεις. Κι όταν αυτές υπάρχουν, φέρνουν αμηχανία
σε κάποιους συνομιλητές, με αποτέλεσμα να σταματά η συζήτηση ή στην
καλύτερη περίπτωση, οι απαντήσεις που δίνονται να είναι μέσα σε καλούπια
φτιαχτές και όχι αληθινές… Φανταστείτε να το προχωρήσω παραπέρα, τι θα
γίνει… Έχω έρθει αρκετές φορές, την ώρα που προσπαθώ να εκφράσω αυτό που
νιώθω σε κάποια κοπέλα, αντιμέτωπος με τον «τοίχο». Θα μου πεις… όντως
μπορεί αυτό να νιώθει. Ναι, αλλά όταν φαίνεται στο πρόσωπο του άλλου ότι
το εμπόδιο είναι η αναπηρία και δεν σ’ αφήνει με τον τρόπο του πάντα,
να του πεις αυτό που σκέφτεσαι πραγματικά για να αρθούν όλοι οι
δισταγμοί του… Σε αυτή τι περίπτωση τι θα κάνεις ; Είναι βέβαιο πως οι
άνθρωποι με αναπηρία δεν έχουν μεγάλο πρόβλημα στο να βρουν κάποιον/α
που ανήκει στην ίδια με αυτούς κοινότητα, αλλά δεν θα ήταν καλύτερα να
έχουν την επιλογή να διαλέξουν οποιοδήποτε σύντροφο με ή χωρίς αναπηρία;
Γενικώς, ένιωσα πολύ όμορφα μιλώντας σχετικά. Ήθελα να δείξω μέσα απ’
αυτό ότι όλοι έχουμε τις ίδιες ανάγκες… και να ερωτευτούμε και να έχουμε
ερωτική ζωή. Πιστεύω πως όσοι μίλησαν μαζί μου έμαθαν από μένα και
έμαθα και εγώ από εκείνους.
Πιστεύεις πως ο κόσμος είναι αρκετά απελευθερωμένος από διάφορα ταμπού στο θέμα της σεξουαλικότητας;
Δεν είναι απελευθερωμένος κι ας προσπαθεί να φαίνεται. Η κοινωνία
μας, κατά τη γνώμη μου πάντα, εκπαιδεύει κατά τέτοιο τρόπο τους πολίτες
της, ώστε να ενυπάρχουν μέσα τους στερεότυπα, τα οποία πλέον γίνονται
προσπάθειες από τη νέα γενιά, σαν κι αυτό το Φεστιβάλ, για να αρθούν.
Έτσι, λοιπόν, μόνο αν ενεργοποιηθούμε όλοι μας, τότε και η κοινωνία θα
μπορέσει να δει με ανοιχτά μάτια… και όχι κλείνοντας το μάτι την
πραγματικότητα. Έτσι θα υπάρξει ουσιαστική απελευθέρωση.
Θα συμμετείχες ξανά σε μια ανάλογη εκδήλωση;
Θα ξανασυμμετείχα σίγουρα. Ελπίζω αυτές οι δράσεις, στο μέλλον, να
μην είναι αναγκαίες για άρση των ταμπού, αλλά να υπάρχουν ως μέσο ένωσης
των ανθρώπων μεταξύ τους.
Ο Δημήτρης, έχοντας συνειδητοποιήσει τόσο το κινητικό του πρόβλημα
όσο και την «ακινησία» της κοινωνίας, προσπαθεί να διασπείρει το
μήνυμα της ανάγκης για αγάπη και να γκρεμίσει τον «τοίχο» που ονομάζει
«Σε βλέπω σαν φίλο…»… Θα τα καταφέρει άραγε ; Ας του το ευχηθούμε !
Θέλω να πιστεύω πως όποιος διαβάσει την συγκεκριμένη ανάρτηση θα του δημιουργηθούν πολλά ερωτηματικά, τα οποία είμαι πρόθυμος να τα απομακρύνω με το να τα συζητήσω μαζί σας ανοικτά και χωρίς προκαταλήψεις. Ανοίγοντας τους ορίζοντες προς την ουσιαστική απελευθέρωση από κάθε ταμπού σχετικό με την αναπηρία και την σεξουαλικότητα.
