Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2021

Ειδικό σχολείο: πραγματικά απαραίτητο ή ολέθριο λάθος;

 


 

Η Μαριάνθη είναι ψυχολόγος και ασχολείται με την Ειδική Αγωγή. Έπειτα από επικοινωνία που είχαμε, μου έστειλε να δημοσιεύσω τις σκέψεις της σχετικά με την ύπαρξη των ειδικών σχολείων στην Ελλάδα. Σας παραθέτω τα λόγια της:

 

    Πρωτίστως, στόχος της ειδική αγωγής είναι η σχολική ενσωμάτωση. Τι σημαίνει όμως ενσωμάτωση; Η ενσωμάτωση θεωρεί ότι τα παιδιά με αναπηρία είναι μέλη μιας ομάδας σχολικής, κοινωνικής, μικρής και μεγάλης. Σχολική ενσωμάτωση σημαίνει αλληλοαποδοχή από ένα σύνολο ή μια ομάδα ατόμων. Όλοι οι μαθητές με αναπηρία πρέπει να εκπαιδεύονται με τους συμμαθητές τους στην ίδια σχολική αίθουσα. Σύμφωνα με την έννοια της σχολικής ενσωμάτωσης, οι μαθητές προσέρχονται στις "κανονικές" τάξεις μαζί με όλες τις απαιτούμενες εξειδικευμένες ανάγκες, οι οποίες είναι απαραίτητες γι’ αυτούς.

        Κάθε παιδί πρέπει να εκπαιδεύεται μέσα στις συνηθισμένες τάξεις του σχολείου της γειτονιάς του, με την προϋπόθεση ότι το σχολείο αυτό θα αναπροσαρμόζει το πρόγραμμά του, έτσι ώστε να ικανοποιούνται οι ιδιαίτερες ανάγκες όλων των μαθητών. Υπάρχουν τρία είδη ενσωμάτωσης: η χωροταξική (τα παιδιά βρίσκονται στο ίδιο χώρο), η κοινωνική (πραγματοποιούνται δραστηριότητες που αυξάνουν την επικοινωνία μεταξύ των παιδιών) και η διδακτική (το παιδί εκπαιδεύεται μέσα στην συνηθισμένη τάξη, συμμετέχοντας στην ίδια εκπαιδευτική διαδικασία με τους υπόλοιπους μαθητές της τάξης). Σχολική ενσωμάτωση δίχως εκπαιδευτικούς που πιστεύουν σε αυτό το θεσμό, δίχως ειδικά όργανα και μέσα, δίχως υποστηρικτικό και βοηθητικό προσωπικό, δίχως ειδικές υπηρεσίες και δίχως επαρκή οικονομική βοήθεια από το κράτος, δεν είναι σχολική ενσωμάτωση.

           Είναι γνωστό ότι στην χώρα μας το μεγαλύτερο ποσοστό των μαθητών με προβλήματα μάθησης ή/και συμπεριφοράς βρίσκεται κατά τύχη και κατά ανάγκη ενταγμένο μέσα στις κοινές τάξεις των γενικών σχολείων, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι μιλάμε για ενσωμάτωση. Ο νόμος για την εκπαίδευση ατόμων με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες υποστηρίζει τη σχολική ενσωμάτωση. Προτείνει, λοιπόν, μια σειρά εναλλακτικών λύσεων που περιλαμβάνουν διάφορες μορφές εκπαιδευτικής τοποθέτησης και παρέμβασης. Πιο συγκεκριμένα προτείνονται οι παρακάτω οργανωτικές δομές:

  • ·         Κανονική τάξη χωρίς υποστήριξη. Ο δάσκαλος πρέπει να ευαισθητοποιηθεί από μόνος του, έτσι ώστε να επιμορφωθεί και να μπορέσει να αντεπεξέλθει στις αυξημένες του υποχρεώσεις.
  • ·         Κανονική τάξη, με στήριξη δασκάλου και μαθητή μέσα στην τάξη. Ο εκπαιδευτικός της τάξης συνεργάζεται με τον εκπαιδευτικό ειδικής αγωγής για να μπορέσει να προσαρμόσει το πρόγραμμά του στις ανάγκες του παιδιού με ειδικές ανάγκες.
  • ·         Κανονική τάξη με εξωτερική υποστήριξη. Ειδικός επισκέπτεται μία φορά την εβδομάδα την τάξη και δίνει οδηγίες στο παιδί και στον δάσκαλο.
  • ·         Κανονική τάξη-ειδική τάξη μερικές απασχόλησης. Το παιδί μπαίνει στην ειδική τάξη μόνο για τις ώρες και τα μαθήματα που χρειάζεται.
  • ·         Ειδική τάξη-κανονική τάξη μερικής απασχόλησης. Τα παιδιά πηγαίνουν για κάποιες ώρες στην κανονική τάξη.
  • ·         Ολοήμερη ειδική τάξη. Τα παιδιά παρακολουθούν πάντα την ειδική τάξη, αλλά συμμετέχουν στις κοινές δραστηριότητες του σχολείου.
  • ·         Μισός χρόνος σε ειδικό σχολείο-μισός σε κανονικό.
  • ·         Μόνο ειδικό σχολείο. Εδώ συγκαταλέγονται τα ειδική ημερήσια σχολείο και ειδικά σχολεία σε οικοτροφεία.
  • ·         Μη εκπαιδευτικά ιδρύματα. Η αγωγή παρέχεται στο σπίτι από ειδικό παιδαγωγό ή σε χώρους νοσηλείας.

                Γιατί να επιθυμεί κάποιος την ενσωμάτωση; Απαντώντας ανάποδα στο ερώτημα, η ένταξη ενός παιδιού σε ειδικό σχολείο είναι κάτι το ανεπιθύμητο γιατί

  • ·         απομονώνει το παιδί από τα υπόλοιπα "φυσιολογικά" παιδιά,
  • ·         οδηγεί στο στιγματισμό,
  • ·         δεν υπάρχει αξιόλογος αριθμός ερευνών που να αποδεικνύει τα θετικά αποτελέσματα της εκπαίδευσης των μαθητών σύμφωνα με τον δείκτη νοημοσύνης τους,
  • ·         έρευνες των τελευταίων ετών έχουν αποδείξει ότι το ειδικό σχολείο δεν συνεισφέρει θετικά στην κοινωνική ένταξη των παιδιών και
  • ·         τα προγράμματα ενσωμάτωσης παρέχουν την ευκαιρία στους εκπαιδευτικούς να μάθουν και να εφαρμόσουν νέες τεχνικές και μεθόδους στην αντιμετώπιση των μαθησιακών προβλημάτων και των προβλημάτων συμπεριφοράς.

          Η κατάργηση των ειδικών σχολείων θα υποχρέωνε την πολιτεία να προχωρούσε σε αλλαγές του συστήματος της γενικής εκπαίδευσης προκειμένου να μπορούν τα παιδιά με ειδικές ανάγκες να φοιτούν στις συνηθισμένες τάξεις. Τέτοιου είδους, όμως, αλλαγές περιλαμβάνουν την εφαρμογή καινοτομικών εκπαιδευτικών και υποστηρικτικών προγραμμάτων, όπως για παράδειγμα επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, βοηθοί δασκάλου κ.τ.λ. Έχει βρεθεί ότι τα παιδιά με αναπηρία μαθαίνουν καλύτερα, όταν φοιτούν με τους συμμαθητές τους των κανονικών τάξεων.

          Έχει η ενσωμάτωση αρνητικές επιπτώσεις στην σχολική πρόοδο των παιδιών τυπικής ανάπτυξης; Οι περισσότερες μελέτες "απαντούν" πως όχι. Τα προγράμματα ενσωμάτωσης εάν οργανωθούν κι εφαρμοστούν σωστά, μπορούν να αποβούν προς όφελος και των αναπήρων και των παιδιών τυπικής ανάπτυξης. Ενθαρρύνει η σχολική ενσωμάτωση την υιοθέτηση μη επιθυμητής συμπεριφοράς από τους μαθητές τυπικής ανάπτυξης; Έρευνες απέδειξαν ότι η μίμηση μη επιθυμητής συμπεριφοράς από μαθητές τυπικής ανάπτυξης συνέβαινε σε σπάνιες περιπτώσεις και για μικρά χρονικά διαστήματα. Ποια θα μπορούσαν να είναι τα οφέλη της ενσωμάτωσης για όλους τους μαθητές; Αλλαγή της αρνητικής στάσης των παιδιών απέναντι στην διαφορετικότητα, απαλλαγή από το αίσθημα του φόβου για το άγνωστο και διαφορετικό, βελτίωση της αυτοαντίληψης και πολλά άλλα.

          Βεβαίως υπάρχουν κι αυτοί που υποστηρίζουν ότι η ενσωμάτωση δεν είναι κατάλληλη για όλα τα παιδιά με αναπηρία. Πως τα ειδικά σχολεία είναι αναγκαία και αναπόφευκτα για τα παιδιά εκείνα που παρουσιάζουν πολύ σοβαρά προβλήματα (σωματικά, αισθητηριακά, ψυχικά) και που απαιτούν εκτός από τα ειδικά εκπαιδευτικά προγράμματα και άλλη πολλαπλή υποστήριξη ειδικών υπηρεσιών. Παρόλο που το κοινό σχολείο αποτελεί τον απώτερο στόχο της ειδικής αγωγής, δεν είναι εύκολο, κατ' αυτούς, να υλοποιηθεί αν πρώτα δεν πληρούνται οι παρακάτω προϋποθέσεις:

  • ·         Ύπαρξη εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής.
  • ·         Ύπαρξη ειδικού υποστηρικτικού προσωπικού (λογοθεραπευτές, ψυχολόγοι κ.τ.λ.).
  • ·         Προσπελασιμότητα και καταλληλότητα των σχολικών κτιρίων.
  • ·         Ύπαρξη κατάλληλου εξοπλισμού.

                Ως προς αυτή την άποψη, διαφωνώ κάθετα. Ένα κράτος που ουσιαστικά ενδιαφέρεται για την κοινωνική ενσωμάτωση και την ισότητα των πολιτών του μπορεί να φροντίσει ώστε να επανδρώσει τα "κανονικά" σχολεία με όλες τις απαραίτητες προϋποθέσεις που προαναφέρθηκαν (υλικοτεχνικές υποδομές, κατάλληλη διοίκηση, ειδικά εκπαιδευμένο προσωπικό κ.τ.λ.) ώστε να μπορούν να φοιτήσουν και οι πιο σοβαρές περιπτώσεις παιδιών.

               Ζώντας στον 21ο αιώνα είναι απαράδεκτο να γίνονται ακόμη διακρίσεις μεταξύ παιδιών με αναπηρία και "φυσιολογικών", σχολείων γενικής εκπαίδευσης και ειδικής. Όλα τα παιδιά έχουν την ανάγκη για μόρφωση και αγωγή, απλώς αλλάζει ο τρόπος που θα έπρεπε να τους δίνεται.

 Ευχαριστούμε πολύ τη Μαριάνθη. Η Ειδική Αγωγή είναι ένα μέσο βοηθητικό προς τη μάθηση για αυτό κρατάμε την τελευταία φράση της μαριάνθης, ότι αλλάζει ο τρόπος μάθησης για τους μαθητές με αναπηρίες και έτσι χρειαζόμαστε την ουσιαστική ένταξη των μαθητών.

Κυριακή 14 Ιουλίου 2019

Ιστορική απόφαση για την σεξουαλική ζωή των ατόμων με αναπηρία Το NDIS διατάχθηκε να καλύψει τα έξοδα σεξουαλικής ικανοποίησης ασθενούς με σκλήρυνση κατά πλάκα






Για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας, άτομο με αναπηρία κατοχυρώνει το δικαίωμά του στην κάλυψη των εξόδων απασχόλησης σεξουαλικού θεραπευτή, από το κράτος μέσω του Εθνικού Προγράμματος Ασφάλισης Ατόμων με Αναπηρίες (National Disability Insurance Scheme – NDIS). (Αυστραλία)
Σύμφωνα με απόφαση του Διαιτητικού Εφετείου (Administrative Appeals Tribunal – ΑΑΤ), η γυναίκα που πάσχει από σκλήρυνση κατά πλάκας θα μπορεί να διαθέσει το ποσό των $5,000 περίπου ετησίως από τα χρήματα που λαμβάνει για την φροντίδα της από το NDIS προκειμένου να καλύψει μέσω σεξοθεραπευτή τις σεξουαλικές της ανάγκες.

Η γυναίκα πριν καταλήξει στο δικαστήριο είχε υποβάλλει αίτηση στο NDIS για παροχή ποσού προκειμένου να καλύψει τις σεξουαλικές τις ανάγκες, καθώς η κάλυψή τους όπως ανέφερε στην αίτηση βελτιώνει την ποιότητα ζωής της, μειώνοντας το άγχος. Μετά την απόρριψη του αιτήματός της από την κυβερνητική υπηρεσία η γυναίκα άσκησε έφεση στην απόφαση του NDIS.
To Εφετείο απεφάνθη ότι «η μόνη βοήθεια που μπορεί να λάβει προκειμένου να επιτύχει σεξουαλική ευεξία στο βαθμό που αυτό είναι εφικτό, είναι μέσω εξειδικευμένου και εκπαιδευμένου σεξουαλικού θεραπευτή του οποίου τις υπηρεσίες ζητά», αφήνοντας το NDIS στα «κρύα του λουτρού».

Το NDIS ήταν ο εναγόμενος στην υπόθεση προσφυγής. Ισχυρίστηκε ότι η αιτούσα ζητούσε χρηματοδότηση για να πληρώσει «φίλο της» και αυτό δεν είναι το είδος «της αναγκαίας στήριξης» που πρέπει να πληρώσει το NDIS σύμφωνα με το νόμο.
Ωστόσο, το δικαστήριο ανέφερε ότι «η σεξουαλική στήριξη σε αυτή την περίπτωση είναι λογική και αναγκαία συνεπώς σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία το NDIS μπορεί να την καλύψει οικονομικά».
«Από την κατάθεση της αιτούσας για τον ρόλο της σεξουαλικής της ικανοποίησης (στο βαθμό που μπορεί να την επιτύχει) μέσω των υπηρεσιών εξειδικευμένου θεραπευτή περιγράφηκε από την προσφεύγουσα με αποδεικτικά στοιχεία που μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι θα είναι ευεργετική για την ψυχική της υγεία και την συναισθηματική και σωματική της ευεξία. Είπε επίσης ότι η μέσω της σεξουαλική της ικανοποίησης απελευθερώνει την ένταση και το άγχος γεγονός που βελτιώνει την προοπτική της ζωής της» ανέφερε μεταξύ άλλων η απόφαση.

Η ιστορική δικαστική απόφαση προκάλεσε την άμεση αντίδραση του αρμόδιου για το NDIS, υπουργού Stuart Robert, που δήλωσε ότι η απόφαση δεν ήταν σύμφωνη με τις προσδοκίες της ευρύτερης κοινωνίας και πρωτάκουστη.
«Το Εθνικό Πρόγραμμα Ασφάλισης Ατόμων με Αναπηρίες πρόκειται να ασκήσει έφεση στην απόφαση και η π0άγια θέση μας είναι ότι το NDIS δεν καλύπτει τις σεξουαλικές υπηρεσίες, τη σεξουαλική θεραπεία ή τους σεξουαλικούς εργαζόμενους των ατόμων που λαμβάνουν χρηματοδότηση από το Πρόγραμμα» ανέφερε ο υπουργός.
Το κόστος απασχόλησης του σεξουαλικού θεραπευτή για το πρόγραμμα NDIS της αιτούσας θα είναι περίπου $5.400 ετησίως και θα καλύπτει διμηνιαίες συνεδρίες/συναντήσεις και όπως ανέφερε η δικαστική απόφαση γι’ αυτό «η οικονομική βιωσιμότητα του προγράμματος δεν απειλείται από τη χρηματοδότηση της στήριξης σεξουαλικών υπηρεσιών που ζητά η αιτούσα».

Εν τω μεταξύ και ενώ ο υπουργός πνέει μα μένεα κατά της απόφασης, οργανώσεις που δραστηριοποιούνται για την αναγνώριση των δικαιωμάτων ατόμων με αναπηρίες εξέφρασαν εν πρώτης την ικανοποίησή τους για την απόφαση προσθέτοντας εντούτοις ότι θα μπορούσε να είναι πιο προοδευτική.
Η διαφορά μεταξύ του σεξουαλικού θεραπευτή που το δικαστήριο ανέφερε ότι μπορεί να απασχολήσει πληρώνοντας με χρήματα που λαμβάνει από το κράτος η προσφεύγουσα και του σεξουαλικού υπαλλήλου είναι ότι ο πρώτος δεν έχει δικαίωμα να την αγγίξει ενώ ο σεξουαλικός υπάλληλος έχει.

«Πολλά άτομα με αναπηρίες έχουν την ανάγκη να συνευρεθούν σεξουαλικά με κάποιο εργαζόμενο στην βιομηχανία του σεξ και η γλώσσα θα πρέπει να αλλάξει. Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι τα άτομα με αναπηρίες έχουν και αυτά σεξουαλικές ανάγκες» ανέφερε ο συγγραφέας Eva Cox σχολιάζοντας την απόφαση.
 
Πηγή: http://bit.ly/NeosKosmos12_7_19

Δευτέρα 7 Αυγούστου 2017

Οι «σεξουαλικοί βοηθοί» που επισκέπτονται κατ’ οίκων ΑμεΑ - Ένα από τα μεγαλύτερα κοινωνικά ταμπού και η προσφορά των sex workers


Ένας παγκόσμιος διάλογος είναι σε διαδικασία εδώ και αρκετά χρόνια που άπτεται των δικαιωμάτων των ανθρώπων με αναπηρία στην πρόσβαση, καθολικά όλων των πτυχών της ζωής, της σεξουαλικότητας και του σεξ συμπεριλαμβανομένων. Τα ΑμεΑ βρίσκονται δυστυχώς στην θέση να παλεύουν για τα αυτονόητα όπως την ελεύθερη και την απρόσκοπτη μετακίνησή τους στις πόλεις, στους δημόσιους χώρους ή στους χώρους αναψυχής, τα ΜΜΜ ή την εκπαίδευση.

Δεν έχει στεγνώσει ακόμα το μελάνι των αλληλοκατηγοριών μεταξύ υπουργείου Παιδείας και του Συνδέσμου Ιδιωτικών Σχολείων ο οποίος απάντησε μεταξύ άλλων και με τις παρακάτω εκφράσεις στο νομοθετικό διάταγμα που προωθεί το υπουργείο για την πρόσβαση των ΑμεΑ στην εκπαιδευτική διαδικασία. Ο Σύνδεσμος Ιδιωτικών Σχολείων ευθύς αμέσως κατηγόρησε το αρμόδιο υπουργείο «…για σοβιετικού τύπου νομοθέτηση», ενώ σε ειδικό υπόμνημα που κατέθεσε ο ΣΙΣ στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων, έκανε λόγο για «αμφίβολης σκοπιμότητας επίδειξη ανθρωπισμού» που δεν επιλύει «πραγματικά προβλήματα».

Η διάταξη του υπουργείου ανέφερε πως «απαγορεύεται η άρνηση εγγραφής μαθητών εξαιτίας της αναπηρίας ή των ειδικών εκπαιδευτικών αναγκών τους» ενώ συγκεκριμενοποιώντας διευκρινίζει πως «στα ιδιωτικά σχολεία δύνανται να εγγράφονται και να φοιτούν μαθητές με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, με τους ίδιους όρους, προϋποθέσεις και προσαρμογές που ισχύουν για τα δημόσια σχολεία».

Όπως γίνεται κατανοητό και στη χώρα μας αλλά και αλλού στον κόσμο υπάρχουν μίλια που πρέπει να διανυθούν ώστε να καταστεί αδιανόητο, για παράδειγμα, ότι ένας άνθρωπος σε αναπηρικό αμαξίδιο δεν θα μπορεί να ανέβει σε ένα πεζοδρόμιο γιατί θα υπάρχει παρκαρισμένο όχημα μπροστά στη μπάρα των ΑμεΑ.

Εκεί που τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο «σκοτεινά» αγγίζοντας τα όρια του ταμπού (και δεν είναι λίγα αυτά που υπάρχουν κοινωνικά και όταν καταπιανόμαστε με το ζήτημα των αποκλεισμών με ρατσιστικά κίνητρα) είναι όταν (δεν) μιλάμε για το δικαίωμα των ατόμων με αναπηρία στην σεξουαλική απόλαυση. Μία συνθήκη που για αυτούς τους ανθρώπους και για το συγγενικό τους περιβάλλον πολλές φορές μένει εντός των τειχών και το προσωπικό δεν έρχεται σε διάλογο με το δημόσιο.

Και πως θα καταστεί δυνατό να έχουν πρόσβαση σε μία από τις μεγαλύτερες απολαύσεις της ζωής με αξιοπρέπεια και σεβασμό. Σε αυτό το ερώτημα προσπαθούν να απαντήσουν ανά την υφήλιο, φυσικά και τα ίδια τα υποκείμενα που τα αφορά άμεσα, αλλά και εργαζόμενες ή εργαζόμενοι στη βιομηχανία του σεξ.

Το «στίγμα» και οι άνθρωποι που το απεκδύονται
Τον Ιανουάριο του 2017 η Γερμανίδα πολιτικός και βουλευτής των Πράσινων, Ελίζαμπεθ Σάρφεμπεργκ, είχε κάνει μία αρκετά προωθημένη πρόταση στο κοινοβούλιο της χώρας της η οποία έτυχε διφορούμενων αντιδράσεων. Η Σαρφεμπεργκ μεταξύ άλλων πρότεινε πως «το κράτος θα πρέπει να βοηθά με οικονομικούς πόρους τους ανθρώπους με αναπηρία οι οποίοι δεν μπορούν μόνοι τους να καλύψουν τις σεξουαλικές τους ανάγκες».

Αυτό το σύστημα ήδη λειτουργεί στην Δανία και την Ολλανδία όπου «πιστοποιημένοι σεξουαλικοί βοηθοί» επισκέπτονται κατ’ οίκων ΑμεΑ και αφού έχουν λάβει συγκεκριμένη εκπαίδευση παρέχουν σεξουαλικές υπηρεσίες σε άτομα που δεν μπορούν να καλύψουν μόνα τους αυτή τους την ανάγκη. Το αντεπιχείρημα στην πρόταση της Γερμανίδας πολιτικού ήρθε από βουλευτή των Σοσιαλδημοκρατών ο οποίος ανέφερε πως «αν κάτι τέτοιο πραγματοποιηθεί υπάρχει περίπτωση να ξεφύγει από τον κρατικό έλεγχο η νομιμοποίηση των σεξουαλικά παρεχόμενων υπηρεσιών.

Ο ακτιβιστής για τα άτομα με αναπηρίες Ματίας Βερνάλντι ωστόσο έχει μία ενδιαφέρουσα άποψη επί του θέματος: «Μάχομαι για το δικαίωμα των ΑμεΑ να μπορούν να στραφούν σε sex workers εάν αυτός είναι ο μόνος τρόπος να βιώσουν την ευχαρίστηση της σεξουαλικής επαφής. Ωστόσο δεν θα ήθελα να πληρώνει το κράτος για μία τέτοια εμπειρία γιατί έτσι θα εδραιωθεί ακόμα περισσότερο η άποψη της κοινωνίας πως τα άτομα με αναπηρία είναι κάποιου είδους “ατελές πλάσμα το οποίο πρέπει να βοηθηθεί”».

Οι sex workers που σπάνε τα στερεότυπα
Όλο και περισσότεροι είναι οι εργαζόμενοι στη βιομηχανία του σεξ που σπάνε το τείχος της σιωπής όσον αφορά τα άτομα που επιλέγουν να παρέχουν τις υπηρεσίες τους. Η Ρέιτσελ Γουότον βιοπορίζεται ως sex worker στην Αυστραλία για πάνω από 22 χρόνια. Ο τομέας ειδίκευσής της είναι τα ΑμεΑ ενώ είναι συνιδρυτής του οργανισμού Touching Base, μιας υπηρεσίας που βοηθά τους ενδιαφερόμενους να έρθουν σε επαφή με sex workers που πληρούν τις προϋποθέσεις για μία τέτοια δουλειά.

«Κανόνισα το πρώτο μου ραντεβού με την Ρέιτσελ μέσω μιας κυρίας που με φρόντιζε. Εξεπλάγην όταν δέχτηκε αμέσως να μου κανονίσει την συνάντηση. Δεν είναι πολύ εύκολο να ζητά από έναν άγνωστο προς εσένα κάτι τόσο προσωπικό», αναφέρει ο Κόλιν Ράιτ που πάσχει από μία μορφή εγκεφαλικής παράλυσης.

«Φανταστείτε να είστε ένα μεσήλικας άνδρας ή γυναίκα και να πρέπει να μιλήσετε ανοιχτά για τις σεξουαλικές επιθυμίες σας ή ακόμα και τις φαντασιώσεις σας στην οικογένειά σας ή στον άνθρωπο που σας φροντίζει ώστε να κατανοήσει τι χρειάζεστε από έναν ή μία sex worker», τονίζει η Γουότον και συμπληρώνει «είναι πολύ γενναίο από όλες τις πλευρές να σπας αυτό το στερεότυπο».

Η 29χρονη Αυστραλέζα Miss Fleur εργάζεται στη βιομηχανία τα τελευταία 7 χρόνια. Ειδικεύεται και αυτή στα άτομα με αναπηρία αλλά δεν μένει εκεί. Το πελατολόγιο της περιλαμβάνει άτομα με προβλήματα όρασης, ζευγάρια, διεμφυλικούς, BDSM και άλλους. «Το πρώτο μου ραντεβού ήταν με ένα τετραπληγικό άνδρα. Πιστεύω ακράδαντα ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα στο να εξερευνήσουν την σεξουαλικότητά τους σε ένα ασφαλές περιβάλλον. Οι άνθρωποι με αναπηρίες έχουν τις ίδιες ανάγκες με όλους τους υπόλοιπους», τονίζει.

Όταν κλείσει κάποιο ραντεβού με ΑμεΑ αυτό μπορεί να πραγματοποιηθεί στον χώρο της όπου είναι ειδικά διαμορφωμένος μιας και περιλαμβάνει ράμπα αλλά και τα απαραίτητα μηχανήματα ώστε να μεταφερθεί ο πελάτης στο κρεβάτι. «Εάν ο πελάτης έχει πρόβλημα όρασης τον συναντώ στον κοντινότερο σταθμό μετρό και τον επιστρέφω πάλι εκεί».

Η κρίσιμη βοήθεια του οικογενειακού περιβάλλοντος
«Τα μισά τηλεφωνήματα για ραντεβού που λαμβάνω γίνονται από τις οικογένειες των ενδιαφερομένων ή από τους ανθρώπους που τους φροντίζουν», σχολιάζει η Miss Fleur υποστηρίζοντας πως η συμβολή του περιβάλλοντος στην ομαλή σεξουαλική ζωή, μέσω αυτής της οδού, είναι κρίσιμη. «Δεν είναι πολύ απλό ξέρετε να κανονίζεις ένα ραντεβού για μία σεξουαλική εμπειρία για λογαριασμό κάποιου τρίτου».

Η Μαριάν είναι sex worker στη Μεγάλη Βρετανία. Χρεώνει τους πελάτες ανάλογα με το είδος της «επαφής». «Ένας άνδρας 58 ετών μίλησε στον άνθρωπο που τον φροντίζει για τις σεξουαλικές του ορμές και εκείνος στην οικογένειά του. Αφού πήρε την συγκατάθεση του κλείσαμε ένα ραντεβού. Ήταν παρθένος και για την ακρίβεια δεν είχε δει ποτέ ένα γυμνό σώμα του αντίθετου φύλλου στο ίδιο κρεβάτι με εκείνον».

«Υπάρχουν και περιπτώσεις», συμπληρώνει η νεαρή sex worker «που οι πελάτες θέλουν να εξασκήσουν τον ξεχασμένο “ανδρισμό” τους. Βλέπω συχνά έναν κύριο ο οποίος έχει παραλύσει από το στήθος και κάτω. Δεν έχει αίσθηση στην περιοχή των γεννητικών του οργάνων. Βρήκαμε λοιπόν ένα σκεύασμα το οποίο το βάζουμε στον οργανισμό μέσω μιας ένεσης στο πέος και έτσι δημιουργείται στύση. Εκείνος δεν νιώθει κάτι αλλά ψυχολογικά βρίσκεται στα ουράνια κάθε φορά που βλέπει το πέος του πέος του σε στύση. Παίρνει την ευχαρίστηση πως ακόμα μπορεί να χαρίσει στιγμές απόλαυσης σε μία γυναίκα»..

πηγή:newsbeast

Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2017

Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2016

Καλά Χριστούγεννα !!!

Το Amea-logos Blog και οι Willer & Donna εύχονται τα φετινα χριστούγεννα να είναι γεμάτα αγάπη και να αποτελέσουν αφορμή να συνειδητοποιήσουμε όλοι μας πως για να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες που περνάμε πρέπει να έχουμε στη καρδιά μας το μήνυμα των Χριστουγέννων: Αγάπη προς τον συνάνθρωπο δίχως Διακρίσεις και Αλληλοβοήθεια!!!

Καλά χριστούγεννα!!! Να τα πούμε;;;;;;;

 Πηγή: https://willerdonna.wordpress.com σε συνεργασία με το http://amea-logos.blogspot.gr

Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2016

Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2016

Γουίλερ & Ντόνα #10 – Η βόλτα

Τα εμπόδια υπάρχουν για να τα ξεπερνάς.

 Πηγή: https://willerdonna.wordpress.com σε συνεργασία με το http://amea-logos.blogspot.gr

Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2016

Γουίλερ & Ντόνα #8 – Ο πελάτης έχει πάντα δίκιο!

Η αγένεια πληρώνεται!

 
Ιστορία βασισμένη σε αληθινή μαρτυρία…
Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα είναι συμπτωματική!

To Amea-logos Blog ευχαριστεί θερμά τον Κωνσταντίνο και τη Σοφία που μας έκαναν κομμάτι του αγαπημένου μας Willer & Donna !!



Σενάριο: Μουρατίδης Δημήτρης

Πηγή: https://willerdonna.wordpress.com σε συνεργασία με το http://amea-logos.blogspot.gr

Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2016

Γουίλερ & Ντόνα #7 – Στο Live

Όποιος δε βολεύεται…. προσαρμόζεται!



 Πηγή: https://willerdonna.wordpress.com σε συνεργασία με το http://amea-logos.blogspot.gr