Αυτή την εβδομάδα σας προτείνουμε "Το μαύρο μπαλόνι" μια ταινία που πραγματεύεται τον Αυτισμό μέσα από την αδελφική σχέση.
Ο 16χρονος Τόμας προσπαθεί να τα βρει με τον εαυτό του, να προσαρμοστεί
στο καινούργιο του σχολείο και να γοητεύσει την όμορφη Τζάκι. Το
μεγαλύτερο πρόβλημά του όμως παραμένει ο αυτιστικός αδελφός του Τσάρλι,
με τον οποίο δυσκολεύεται να συμβιώσει αρμονικά.
Είναι μερικές καταστάσεις που επειδή δεν έτυχε να βρεθούμε μέσα τους,
απλά δεν έχουμε κάτσει να τις σκεφτούμε βαθιά. Μία από αυτές αφορά την
συμβίωση με έναν άνθρωπο με αναπηρία, συγκεκριμένα αυτιστικό. Σε
κάποιο σημείο της ταινίας, η μητέρα,
πολύ εύστοχα, μας επισημαίνει… «αυτός δεν θα πιάσει ποτέ δική του
δουλειά, δεν θα κάνει ποτέ δική του οικογένεια. Γι’ αυτό, ας του κάνουμε
την ζωή όσο ευτυχισμένη μπορούμε»…
Στόχος της ταινίας είναι να μας βάλει στη θέση αυτών που επιστρατεύουν τη ζωή τους για να
υπηρετήσουν έναν τέτοιο άνθρωπο. Φυσικά και αν είσαι ο μέσος καλός
άνθρωπος, θα το κάνεις με την καρδιά σου, αλλά πάλι θα υπάρχουν πολλές
στιγμές δοκιμασίας κι ακόμα πιο πολλές που πρέπει να βάλεις την
προσωπική σου ευτυχία σε δεύτερη μοίρα.
Αυτά πραγματεύεται το Μαύρο Μπαλόνι και καταφέρνει να μας τα στριμώξει σε κάποιο μέρος τής, ατάραχης σε αυτό το θέμα, συνείδησης μας. Είναι σαν να μας προετοιμάζει για μία παρόμοια κατάσταση, αλλά ακόμα περισσότερο είναι σαν να μας επισημαίνει πως ακόμα κι αν δεν χρειαστεί ποτέ να μεγαλώσουμε ένα αυτιστικό άτομο, πρέπει η ψυχή μας να είναι ικανή να το πράξει, ανά πάσα στιγμή. Και θα μας δείξει τις δύσκολες στιγμές, παραβάλλοντας τες με τον τρόπο που ένας έφηβος, ο αδελφός του παιδιού, κινδυνεύει να χάσει την ευτυχία των νιάτων του, μόνο και μόνο επειδή εύχεται ο αδελφός του να ήταν καλά. Το μάθημα λέει, σαφώς, ότι ένα πρόβλημα λύνεται αν το παραδεχτείς κι όχι αν εύχεσαι να λυθεί από μόνο του ή απλά δεν το παραδέχεσαι.
Αν θέλετε πάρτε μια γεύση από τη ταινία:
Καλό Κυριακάτικο βράδυ και καλή προβολή !!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου