Με αφορμή την ημέρα των ερωτευμένων και επειδή πιστεύουμε πως ο Έρωτας, σαν συναίσθημα αλλά και σαν πράξη, δεν επιδέχεται διακρίσεις ούτε προκαταλήψεις σας προτείνουμε την βελγική ταινία Hasta la vista.
Ένα ιδιότυπο road movie που μιλάει φλαμανδικά, ψαύει
απενοχοποιημένα το ζήτημα των ΑμεΑ και τραγουδάει τη χαρά της ζωής και
του σεξ. Μια πολυβραβευμένη έκπληξη από το Βέλγιο.
Ο Λαρς, ο Φιλίπ και ο Γιόζεφ είναι τρεις κολλητοί απ’ το φλαμανδόφωνο
Βέλγιο. Γύρω στα 25, χιουμορίστες, ανήσυχοι κι ορκισμένοι εραστές του
καλού κρασιού και των συνακόλουθων degustations. Αλλά και...
πυρακτωμένοι θαυμαστές του γυναικείου φύλου, βεβαίως-βεβαίως. Επί του
παρόντος, όμως, παραμένουν παρθένοι... Πριν αναφωνήσετε «σαν να άργησαν
λιγάκι», λάβετε υπόψιν πως ο Λαρς είναι σχεδόν ολοκληρωτικά τυφλός, ο
Φιλίπ παραπληγικός, ενώ ο Γιόζεφ έχει έναν όγκο στον εγκέφαλο, εξαιτίας
του οποίου είναι καθολικά παράλυτος... Συνεννοηθήκαμε τώρα.
Αξιοποιώντας μια πληροφορία που λαμβάνουν on-line από κάποιον ομοιοπαθή
τους, οι τρεις φίλοι αποφασίζουν, μακάρι τι, να ταξιδέψουν στην Ισπανία,
όπου λειτουργεί, λέει, εξειδικευμένος οίκος ανοχής που παρέχει
υπηρεσίες σε άντρες με ειδικές ανάγκες. Κι επειδή, βέβαια, πού να το
πουν και να τ’ ομολογήσουν στους υπερπροστατευτικούς γονείς τους, λένε
τάχα μου ότι φεύγουν για ταξιδάκι οινογνωσίας στους γαλλικούς και
ισπανικούς αμπελώνες...
Στην τριάδα προστίθεται και η (γαλλόφωνη) Κλοντ, η εύσωμη, ατημέλητη κι ολίγον κοφτή, οδηγός του ιδιωτικού βαν που τους μεταφέρει. Και η Κλοντ, μέρα με τη μέρα, θα αναπτύξει μια «ειδική» σχέση με έναν από τους τρεις νεαρούς... Συγχρόνως, οι υπερπροστατευτικοί γονείς, οι σκέτες κωμικές καταστάσεις καθ’ οδόν αλλά και επί τω... ισπανικό έργω, μαζί με το αναπόφευκτο δράμα της, εσαεί, απρόβλεπτης ζωής...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου