Ένα διαφορετικό σχολείο

Σήμερα θα σας συντροφεύσουμε με ένα όμορφο κείμενο της Μαριάνθης Σπουργίτη. Η Μαριάνθη είναι ψυχολόγος και ασχολείται με την Ειδική Αγωγή. Σας παραθέτω το κείμενο της:

 

                 Εκείνο το πρωινό ο Γιωργάκης ξύπνησε πριν να χτυπήσει το ξυπνητήρι. Ανυπομονούσε να πάει στο σχολείο γιατί ήξερε ότι με το ολοήμερο θα επισκέπτονταν το καινούριο σούπερ μάρκετ που άνοιξε στην γειτονιά του. Ντύθηκε γρήγορα και έβαλε σε τάξη τα αυτοκινητάκια του στο γραφείο πριν να φύγει από το δωμάτιο. Τα μέτρησε τρεις φορές για να σιγουρευτεί πως είναι όλα εκεί. Στην κουζίνα τον περίμενε το πρωινό του και παραταγμένα στην σειρά η χαρτοπετσέτα, το κουτάλι, το πιρούνι και το ποτήρι του, όπως ακριβώς του αρέσει. Η μαμά του τον καλημέρισε γλυκά, αλλά εκείνος απέφυγε να την κοιτάξει. Δεν είναι πως δεν την αγαπά. Απλώς αγχώνεται όταν πρέπει να κοιτάξει τον άλλο στα μάτια.

                Ο μπαμπάς του τον πήγε στο σχολείο με το αμάξι. Έτσι είχε την ευκαιρία να ακούσει τον αγαπημένο του ραδιοφωνικό σταθμό παίζοντας γρήγορα με τα δάχτυλά του. Ως προς αυτό, θυμόταν στο παλιό του το σχολείο κάθε φορά που έβγαινε στην αυλή και τύχαινε να περνάνε από μπροστά του κυρίες, τον κοιτούσαν σα να ήταν εξωγήινος. Λες και ήταν τόσο παράξενο να παίζει κανείς με τα δάχτυλά του ή να κουνιέται πέρα δώθε, όπως έκανε η φίλη του η Μαρία. Για τον Γιωργάκη πιο παράξενο του φαινόταν που οι κυρίες αυτές σταματούσαν συνεχώς μπροστά στο μπακάλικο και μιλούσαν ακατάπαυστα για πράγματα ανούσια. Αλλά στο καινούριο του σχολείο, όλα είναι διαφορετικά.

                Στην αυλή τον περίμενε ο φίλος του ο Κωστάκης ή αλλιώς ο "σίφουνας". Έτσι τον φώναζε η μαμά του γιατί έτρεχε συνεχώς και "δεν καθόταν ποτέ στον πισινό του", όπως έλεγε. Εκείνη την στιγμή έδειχνε στην γυμνάστρια πόσο γρήγορα μπορούσε να τρέξει, ενώ χτυπούσε παλαμάκια. Λίγο πιο κάτω βρισκόταν η Ελένη που γεννήθηκε τυφλή. Παλιά πήγαινε σε ένα ειδικό σχολείο που είχε παιδιά μόνο σαν κι αυτή. Η ζωή για αυτήν τότε ήταν πολύ βαρετή. Τώρα ένιωθε πως ήταν σπουδαία γιατί μπορούσε να μάθει στα άλλα παιδιά πράγματα που έκανε χωρίς να βλέπει, όταν εκείνα παρότι έβλεπαν δεν μπορούσαν να κάνουν ούτε τα μισά! Πιο κάτω, η Κατερίνα χρησιμοποιούσε την ειδική μπάρα για να ανέβει με το "αυτοκινητάκι" της, όπως αποκαλούσε το αναπηρικό της καρότσι, και να πάει στην αίθουσά της να αφήσει την τσάντα της. Κλασσικά στο γήπεδο του μπάσκετ βρισκόταν ο Παναγιώτης που ανέπτυσσε τη νέα θεωρία του για τα μαθηματικά σε δύο συμμαθητές του. Κάθε χρόνο κέρδιζε στον πανελλήνιο διαγωνισμό μαθηματικών και όλοι του έλεγαν ότι είναι πολύ έξυπνος. Οι παλιοί του δάσκαλοι τον πρόβαλαν συνεχώς και τόνιζαν το πόσο σπουδαίος είναι. Αλλά ο Κωστάκης το μισούσε αυτό, γιατί ήταν απομονωμένος από τα άλλα παιδιά. Μέχρι που ήρθε σε αυτό το σχολείο. Εδώ μπορούσε από μόνος του να μιλάει για το πάθος του και κανείς δεν τον πρόβαλε σαν σπουδαίο. Είδε και την δασκάλα του που μιλούσε με την Νικολέτα και την Άρτεμη. Η Άρτεμη πάντα μπερδευόταν με τα λεφτά. Ειδικά όταν έπρεπε να ζητήσει και ρέστα δεν ήξερε πως να το κάνει. Όταν ήταν πιο μικρή τα άλλα παιδιά την έλεγαν χαζή για αυτή της την δυσκολία και δεν την έπαιζαν. Έτσι, η μαμά της την έστειλε σε ένα ιδιαίτερο σχολείο όπου εκεί είχε μόνο παιδιά ίδια σαν κι εκείνη για να μην νιώθει μειονεκτικά. Πάλι, όμως, δεν τα κατάφερνε με τα λεφτά. Σήμερα στην βόλτα στο σούπερ μάρκετ η Νικολέτα θα της δείξει πως να τα χρησιμοποιεί. Δεν είναι τόσο έξυπνη όσο ο Κωστάκης, αλλά είναι αρκετά ώστε να καταλαβαίνει την χρήση των χρημάτων στις αγορές και να μπορεί να το διδάξει και σε άλλους.

                Ευτυχώς που φέτος ξεκίνησε να λειτουργεί αυτό το σχολείο. Εδώ κάθε μέρα είναι μια συναρπαστική εμπειρία. Ο Γιωργάκης έχει γνωρίσει τόσα πολλά διαφορετικά παιδιά που κατάλαβε ότι πιο συχνό είναι να είσαι διαφορετικός παρά συνηθισμένος! Άλλα παιδιά έχουν περισσότερες δυσκολίες και άλλα καθόλου. Η ζωή δεν είναι πάντα εύκολη εδώ και πολλές φορές υπάρχουν εντάσεις μεταξύ των παιδιών. Αλλά οι δάσκαλοι βοηθάνε να υπάρξει αρμονία μεταξύ τους. Πλέον δεν υπάρχουν κανονικά και ειδικά σχολεία, όπως θυμόταν τους μεγάλους να τα αποκαλούν, αλλά ΣΧΟΛΕΙΑ.

 

Μέσα απο την ιστορία της Μαριάνθης κρατάμε την ουσία δεν υπάρχουν κανονικά και ειδικά σχολεία, αλλά ΣΧΟΛΕΙΑ.

Σε ευχαριστούμε μαριάνθη!

Ειδικό σχολείο: πραγματικά απαραίτητο ή ολέθριο λάθος;

 

 

Η Μαριάνθη είναι ψυχολόγος και ασχολείται με την Ειδική Αγωγή. Έπειτα από επικοινωνία που είχαμε, μου έστειλε να δημοσιεύσω τις σκέψεις της σχετικά με την ύπαρξη των ειδικών σχολείων στην Ελλάδα. Σας παραθέτω τα λόγια της:

 

    Πρωτίστως, στόχος της ειδική αγωγής είναι η σχολική ενσωμάτωση. Τι σημαίνει όμως ενσωμάτωση; Η ενσωμάτωση θεωρεί ότι τα παιδιά με αναπηρία είναι μέλη μιας ομάδας σχολικής, κοινωνικής, μικρής και μεγάλης. Σχολική ενσωμάτωση σημαίνει αλληλοαποδοχή από ένα σύνολο ή μια ομάδα ατόμων. Όλοι οι μαθητές με αναπηρία πρέπει να εκπαιδεύονται με τους συμμαθητές τους στην ίδια σχολική αίθουσα. Σύμφωνα με την έννοια της σχολικής ενσωμάτωσης, οι μαθητές προσέρχονται στις "κανονικές" τάξεις μαζί με όλες τις απαιτούμενες εξειδικευμένες ανάγκες, οι οποίες είναι απαραίτητες γι’ αυτούς.

        Κάθε παιδί πρέπει να εκπαιδεύεται μέσα στις συνηθισμένες τάξεις του σχολείου της γειτονιάς του, με την προϋπόθεση ότι το σχολείο αυτό θα αναπροσαρμόζει το πρόγραμμά του, έτσι ώστε να ικανοποιούνται οι ιδιαίτερες ανάγκες όλων των μαθητών. Υπάρχουν τρία είδη ενσωμάτωσης: η χωροταξική (τα παιδιά βρίσκονται στο ίδιο χώρο), η κοινωνική (πραγματοποιούνται δραστηριότητες που αυξάνουν την επικοινωνία μεταξύ των παιδιών) και η διδακτική (το παιδί εκπαιδεύεται μέσα στην συνηθισμένη τάξη, συμμετέχοντας στην ίδια εκπαιδευτική διαδικασία με τους υπόλοιπους μαθητές της τάξης). Σχολική ενσωμάτωση δίχως εκπαιδευτικούς που πιστεύουν σε αυτό το θεσμό, δίχως ειδικά όργανα και μέσα, δίχως υποστηρικτικό και βοηθητικό προσωπικό, δίχως ειδικές υπηρεσίες και δίχως επαρκή οικονομική βοήθεια από το κράτος, δεν είναι σχολική ενσωμάτωση.

           Είναι γνωστό ότι στην χώρα μας το μεγαλύτερο ποσοστό των μαθητών με προβλήματα μάθησης ή/και συμπεριφοράς βρίσκεται κατά τύχη και κατά ανάγκη ενταγμένο μέσα στις κοινές τάξεις των γενικών σχολείων, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι μιλάμε για ενσωμάτωση. Ο νόμος για την εκπαίδευση ατόμων με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες υποστηρίζει τη σχολική ενσωμάτωση. Προτείνει, λοιπόν, μια σειρά εναλλακτικών λύσεων που περιλαμβάνουν διάφορες μορφές εκπαιδευτικής τοποθέτησης και παρέμβασης. Πιο συγκεκριμένα προτείνονται οι παρακάτω οργανωτικές δομές:

• ·         Κανονική τάξη χωρίς υποστήριξη. Ο δάσκαλος πρέπει να ευαισθητοποιηθεί από μόνος του, έτσι ώστε να επιμορφωθεί και να μπορέσει να αντεπεξέλθει στις αυξημένες του υποχρεώσεις.

• ·         Κανονική τάξη, με στήριξη δασκάλου και μαθητή μέσα στην τάξη. Ο εκπαιδευτικός της τάξης συνεργάζεται με τον εκπαιδευτικό ειδικής αγωγής για να μπορέσει να προσαρμόσει το πρόγραμμά του στις ανάγκες του παιδιού με ειδικές ανάγκες.

• ·         Κανονική τάξη με εξωτερική υποστήριξη. Ειδικός επισκέπτεται μία φορά την εβδομάδα την τάξη και δίνει οδηγίες στο παιδί και στον δάσκαλο.

• ·         Κανονική τάξη-ειδική τάξη μερικές απασχόλησης. Το παιδί μπαίνει στην ειδική τάξη μόνο για τις ώρες και τα μαθήματα που χρειάζεται.

• ·         Ειδική τάξη-κανονική τάξη μερικής απασχόλησης. Τα παιδιά πηγαίνουν για κάποιες ώρες στην κανονική τάξη.

• ·         Ολοήμερη ειδική τάξη. Τα παιδιά παρακολουθούν πάντα την ειδική τάξη, αλλά συμμετέχουν στις κοινές δραστηριότητες του σχολείου.

• ·         Μισός χρόνος σε ειδικό σχολείο-μισός σε κανονικό.

• ·         Μόνο ειδικό σχολείο. Εδώ συγκαταλέγονται τα ειδική ημερήσια σχολείο και ειδικά σχολεία σε οικοτροφεία.

• ·         Μη εκπαιδευτικά ιδρύματα. Η αγωγή παρέχεται στο σπίτι από ειδικό παιδαγωγό ή σε χώρους νοσηλείας.

                Γιατί να επιθυμεί κάποιος την ενσωμάτωση; Απαντώντας ανάποδα στο ερώτημα, η ένταξη ενός παιδιού σε ειδικό σχολείο είναι κάτι το ανεπιθύμητο γιατί

• ·         απομονώνει το παιδί από τα υπόλοιπα "φυσιολογικά" παιδιά,

• ·         οδηγεί στο στιγματισμό,

• ·         δεν υπάρχει αξιόλογος αριθμός ερευνών που να αποδεικνύει τα θετικά αποτελέσματα της εκπαίδευσης των μαθητών σύμφωνα με τον δείκτη νοημοσύνης τους,

• ·         έρευνες των τελευταίων ετών έχουν αποδείξει ότι το ειδικό σχολείο δεν συνεισφέρει θετικά στην κοινωνική ένταξη των παιδιών και

• ·         τα προγράμματα ενσωμάτωσης παρέχουν την ευκαιρία στους εκπαιδευτικούς να μάθουν και να εφαρμόσουν νέες τεχνικές και μεθόδους στην αντιμετώπιση των μαθησιακών προβλημάτων και των προβλημάτων συμπεριφοράς.

          Η κατάργηση των ειδικών σχολείων θα υποχρέωνε την πολιτεία να προχωρούσε σε αλλαγές του συστήματος της γενικής εκπαίδευσης προκειμένου να μπορούν τα παιδιά με ειδικές ανάγκες να φοιτούν στις συνηθισμένες τάξεις. Τέτοιου είδους, όμως, αλλαγές περιλαμβάνουν την εφαρμογή καινοτομικών εκπαιδευτικών και υποστηρικτικών προγραμμάτων, όπως για παράδειγμα επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, βοηθοί δασκάλου κ.τ.λ. Έχει βρεθεί ότι τα παιδιά με αναπηρία μαθαίνουν καλύτερα, όταν φοιτούν με τους συμμαθητές τους των κανονικών τάξεων.

          Έχει η ενσωμάτωση αρνητικές επιπτώσεις στην σχολική πρόοδο των παιδιών τυπικής ανάπτυξης; Οι περισσότερες μελέτες "απαντούν" πως όχι. Τα προγράμματα ενσωμάτωσης εάν οργανωθούν κι εφαρμοστούν σωστά, μπορούν να αποβούν προς όφελος και των αναπήρων και των παιδιών τυπικής ανάπτυξης. Ενθαρρύνει η σχολική ενσωμάτωση την υιοθέτηση μη επιθυμητής συμπεριφοράς από τους μαθητές τυπικής ανάπτυξης; Έρευνες απέδειξαν ότι η μίμηση μη επιθυμητής συμπεριφοράς από μαθητές τυπικής ανάπτυξης συνέβαινε σε σπάνιες περιπτώσεις και για μικρά χρονικά διαστήματα. Ποια θα μπορούσαν να είναι τα οφέλη της ενσωμάτωσης για όλους τους μαθητές; Αλλαγή της αρνητικής στάσης των παιδιών απέναντι στην διαφορετικότητα, απαλλαγή από το αίσθημα του φόβου για το άγνωστο και διαφορετικό, βελτίωση της αυτοαντίληψης και πολλά άλλα.

          Βεβαίως υπάρχουν κι αυτοί που υποστηρίζουν ότι η ενσωμάτωση δεν είναι κατάλληλη για όλα τα παιδιά με αναπηρία. Πως τα ειδικά σχολεία είναι αναγκαία και αναπόφευκτα για τα παιδιά εκείνα που παρουσιάζουν πολύ σοβαρά προβλήματα (σωματικά, αισθητηριακά, ψυχικά) και που απαιτούν εκτός από τα ειδικά εκπαιδευτικά προγράμματα και άλλη πολλαπλή υποστήριξη ειδικών υπηρεσιών. Παρόλο που το κοινό σχολείο αποτελεί τον απώτερο στόχο της ειδικής αγωγής, δεν είναι εύκολο, κατ' αυτούς, να υλοποιηθεί αν πρώτα δεν πληρούνται οι παρακάτω προϋποθέσεις:

• ·         Ύπαρξη εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής.

• ·         Ύπαρξη ειδικού υποστηρικτικού προσωπικού (λογοθεραπευτές, ψυχολόγοι κ.τ.λ.).

• ·         Προσπελασιμότητα και καταλληλότητα των σχολικών κτιρίων.

• ·         Ύπαρξη κατάλληλου εξοπλισμού.

                Ως προς αυτή την άποψη, διαφωνώ κάθετα. Ένα κράτος που ουσιαστικά ενδιαφέρεται για την κοινωνική ενσωμάτωση και την ισότητα των πολιτών του μπορεί να φροντίσει ώστε να επανδρώσει τα "κανονικά" σχολεία με όλες τις απαραίτητες προϋποθέσεις που προαναφέρθηκαν (υλικοτεχνικές υποδομές, κατάλληλη διοίκηση, ειδικά εκπαιδευμένο προσωπικό κ.τ.λ.) ώστε να μπορούν να φοιτήσουν και οι πιο σοβαρές περιπτώσεις παιδιών.

               Ζώντας στον 21ο αιώνα είναι απαράδεκτο να γίνονται ακόμη διακρίσεις μεταξύ παιδιών με αναπηρία και "φυσιολογικών", σχολείων γενικής εκπαίδευσης και ειδικής. Όλα τα παιδιά έχουν την ανάγκη για μόρφωση και αγωγή, απλώς αλλάζει ο τρόπος που θα έπρεπε να τους δίνεται.

 Ευχαριστούμε πολύ τη Μαριάνθη. Η Ειδική Αγωγή είναι ένα μέσο βοηθητικό προς τη μάθηση για αυτό κρατάμε την τελευταία φράση της μαριάνθης, ότι αλλάζει ο τρόπος μάθησης για τους μαθητές με αναπηρίες και έτσι χρειαζόμαστε την ουσιαστική ένταξη των μαθητών.

Ιστορική απόφαση για την σεξουαλική ζωή των ατόμων με αναπηρία Το NDIS διατάχθηκε να καλύψει τα έξοδα σεξουαλικής ικανοποίησης ασθενούς με σκλήρυνση κατά πλάκα

Για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας, άτομο με αναπηρία κατοχυρώνει το δικαίωμά του στην κάλυψη των εξόδων απασχόλησης σεξουαλικού θεραπευτή, από το κράτος μέσω του Εθνικού Προγράμματος Ασφάλισης Ατόμων με Αναπηρίες (National Disability Insurance Scheme – NDIS). (Αυστραλία)
Σύμφωνα με απόφαση του Διαιτητικού Εφετείου (Administrative Appeals Tribunal – ΑΑΤ), η γυναίκα που πάσχει από σκλήρυνση κατά πλάκας θα μπορεί να διαθέσει το ποσό των $5,000 περίπου ετησίως από τα χρήματα που λαμβάνει για την φροντίδα της από το NDIS προκειμένου να καλύψει μέσω σεξοθεραπευτή τις σεξουαλικές της ανάγκες.

Η γυναίκα πριν καταλήξει στο δικαστήριο είχε υποβάλλει αίτηση στο NDIS για παροχή ποσού προκειμένου να καλύψει τις σεξουαλικές τις ανάγκες, καθώς η κάλυψή τους όπως ανέφερε στην αίτηση βελτιώνει την ποιότητα ζωής της, μειώνοντας το άγχος. Μετά την απόρριψη του αιτήματός της από την κυβερνητική υπηρεσία η γυναίκα άσκησε έφεση στην απόφαση του NDIS.
To Εφετείο απεφάνθη ότι «η μόνη βοήθεια που μπορεί να λάβει προκειμένου να επιτύχει σεξουαλική ευεξία στο βαθμό που αυτό είναι εφικτό, είναι μέσω εξειδικευμένου και εκπαιδευμένου σεξουαλικού θεραπευτή του οποίου τις υπηρεσίες ζητά», αφήνοντας το NDIS στα «κρύα του λουτρού».

Το NDIS ήταν ο εναγόμενος στην υπόθεση προσφυγής. Ισχυρίστηκε ότι η αιτούσα ζητούσε χρηματοδότηση για να πληρώσει «φίλο της» και αυτό δεν είναι το είδος «της αναγκαίας στήριξης» που πρέπει να πληρώσει το NDIS σύμφωνα με το νόμο.
Ωστόσο, το δικαστήριο ανέφερε ότι «η σεξουαλική στήριξη σε αυτή την περίπτωση είναι λογική και αναγκαία συνεπώς σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία το NDIS μπορεί να την καλύψει οικονομικά».
«Από την κατάθεση της αιτούσας για τον ρόλο της σεξουαλικής της ικανοποίησης (στο βαθμό που μπορεί να την επιτύχει) μέσω των υπηρεσιών εξειδικευμένου θεραπευτή περιγράφηκε από την προσφεύγουσα με αποδεικτικά στοιχεία που μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι θα είναι ευεργετική για την ψυχική της υγεία και την συναισθηματική και σωματική της ευεξία. Είπε επίσης ότι η μέσω της σεξουαλική της ικανοποίησης απελευθερώνει την ένταση και το άγχος γεγονός που βελτιώνει την προοπτική της ζωής της» ανέφερε μεταξύ άλλων η απόφαση.

Η ιστορική δικαστική απόφαση προκάλεσε την άμεση αντίδραση του αρμόδιου για το NDIS, υπουργού Stuart Robert, που δήλωσε ότι η απόφαση δεν ήταν σύμφωνη με τις προσδοκίες της ευρύτερης κοινωνίας και πρωτάκουστη.
«Το Εθνικό Πρόγραμμα Ασφάλισης Ατόμων με Αναπηρίες πρόκειται να ασκήσει έφεση στην απόφαση και η π0άγια θέση μας είναι ότι το NDIS δεν καλύπτει τις σεξουαλικές υπηρεσίες, τη σεξουαλική θεραπεία ή τους σεξουαλικούς εργαζόμενους των ατόμων που λαμβάνουν χρηματοδότηση από το Πρόγραμμα» ανέφερε ο υπουργός.
Το κόστος απασχόλησης του σεξουαλικού θεραπευτή για το πρόγραμμα NDIS της αιτούσας θα είναι περίπου $5.400 ετησίως και θα καλύπτει διμηνιαίες συνεδρίες/συναντήσεις και όπως ανέφερε η δικαστική απόφαση γι’ αυτό «η οικονομική βιωσιμότητα του προγράμματος δεν απειλείται από τη χρηματοδότηση της στήριξης σεξουαλικών υπηρεσιών που ζητά η αιτούσα».

Εν τω μεταξύ και ενώ ο υπουργός πνέει μα μένεα κατά της απόφασης, οργανώσεις που δραστηριοποιούνται για την αναγνώριση των δικαιωμάτων ατόμων με αναπηρίες εξέφρασαν εν πρώτης την ικανοποίησή τους για την απόφαση προσθέτοντας εντούτοις ότι θα μπορούσε να είναι πιο προοδευτική.
Η διαφορά μεταξύ του σεξουαλικού θεραπευτή που το δικαστήριο ανέφερε ότι μπορεί να απασχολήσει πληρώνοντας με χρήματα που λαμβάνει από το κράτος η προσφεύγουσα και του σεξουαλικού υπαλλήλου είναι ότι ο πρώτος δεν έχει δικαίωμα να την αγγίξει ενώ ο σεξουαλικός υπάλληλος έχει.

«Πολλά άτομα με αναπηρίες έχουν την ανάγκη να συνευρεθούν σεξουαλικά με κάποιο εργαζόμενο στην βιομηχανία του σεξ και η γλώσσα θα πρέπει να αλλάξει. Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι τα άτομα με αναπηρίες έχουν και αυτά σεξουαλικές ανάγκες» ανέφερε ο συγγραφέας Eva Cox σχολιάζοντας την απόφαση.
 
Πηγή: http://bit.ly/NeosKosmos12_7_19

Γουίλερ και Ντόνα – Τεύχος 1, Σελίδα 15

Πηγή: https://willerdonna.wordpress.com σε συνεργασία με το http://amea-logos.blogspot.gr