Ιούλιος

Ο Ιούλιος ή Ιούλης ή Θερνόν (ποντιακά, συναντάται και ως Χορτοθέρτς), είναι ο έβδομος μήνας του έτους κατά το Ιουλιανό και το Γρηγοριανό Ημερολόγιο και έχει 31 ημέρες. Στο αττικό ημερολόγιο ήταν ο πρώτος μήνας του έτους και ονομάζονταν Εκατομβαιών διάρκειας 30 ημερών που αντιστοιχεί με το χρονικό διάστημα από 23 Ιουνίου έως τις 23 Ιουλίου. Είναι ο ενδέκατος μήνας κατά το Εκκλησιαστικό ημερολόγιο που αρχίζει τον Σεπτέμβριο, και ο πέμπτος κατά το παλαιό ρωμαϊκό ημερολόγιο, γι' αυτό αρχικά στα Λατινικά ονομάζοντανQuintilis. Αργότερα, όμως, ο Αύγουστος Καίσαρας για να τιμήσει τον Ιούλιο Καίσαρα του έδωσε το όνομα Ιούλιος.

Ο ΜΗΝΑΣ ΙΟΥΛΙΟΣ

Όσο κι αν φαίνεται παράξενο, στις 4 Ιουλίου η Γη μας θα βρίσκεται στο πιο απομακρυσμένο σημείο της τροχιάς της, δηλαδή στο αφήλιό της, γεγονός που δεν πρέπει να ξενίζει κανέναν αφού η απόστασή μας από τον Ήλιο δεν σχετίζεται με τις θερμοκρασίες που επικρατούν πάνω στη Γη. Αυτό, όπως είναι άλλωστε γνωστό, οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στην κλίση του άξονα της Γης κι όχι στο αν βρισκόμαστε στο αφήλιο ή στο περιήλιο της γήινης τροχιάς. Έτσι, στη διάρκεια του καλοκαιριού ο Ήλιος ευνοεί το βόρειο ημισφαίριο, οι ακτίνες του πέφτουν πάνω μας περισσότερο κάθετα κι ενώ εμείς έχουμε καλοκαίρι, στο νότιο ημισφαίριο έχουν χειμώνα.

Οι εποχικές, άλλωστε, αλλαγές είχαν για τους αρχαίους τεράστια σημασία, ιδιαίτερα μετά την εμφάνιση της γεωργίας, αφού η σπορά η συγκομιδή και οι άλλες γεωργικές ασχολίες εξαρτιούνταν από τις αλλαγές των εποχών. Λόγω των γεωργικών αυτών ασχολιών, ο Ιούλιος ονομάζεται και Αλωνάρης ή Αλωνιστής, αφού το μήνα αυτό γίνεται το αλώνισμα των δημητριακών. Παλαιότερα, όταν δεν υπήρχαν οι σύγχρονες μηχανές, οι γεωργοί μας καθάριζαν από τα αγριόχορτα το αλώνι που βρισκόταν σε μέρος που να το φυσούν οι περισσότεροι άνεμοι και ήταν στρωμένο με πέτρα ή συχνότερα με χώμα. Όπως γράφει σ’ ένα ποίημά του και ο Γεώργιος Δροσίνης (1859-1951): «Στ’ αλώνια καλοσάρωτα / και ξεχορταριασμένα / θα ξαπλωθούν οι θημωνιές / ξανθόμαλλες πλεξίδες».

Το αλώνι είχε σχήμα κυκλικό και στη μέση βρισκόταν το «στρέντζερο» ή το «στρογγερό», το ξύλινο δοκάρι γύρω από το οποίο έτρεχαν τα ζώα που θα αλώνιζαν τα στάχυα. Τα βόδια, τα άλογα, τα γαϊδούρια ή τα μουλάρια που χρησιμοποιούνταν ήταν ζεμένα το ένα δίπλα στο άλλο και γυρνούσαν γύρω από τον κεντρικό στύλο ποδοπατώντας έτσι στα στάχυα. Πολλές φορές χρησιμοποιούσαν και τη «δοκάνα», μια ειδικά διαμορφωμένη πλατφόρμα που θρυμμάτιζε τα στάχυα. Κατόπιν με ένα δικράνι, σαν φτυάρι, ξεκινούσε το λίχνισμα, δηλαδή η διαδικασία που ξεχώριζε τον καρπό από το άχυρο με τη βοήθεια του ανέμου. Σύμφωνα, πάντως, με τα έθιμα του αλωνίσματος δεν κάνει να βρεθεί στο αλώνι γυναίκα με ρόκα γνέθοντας γιατί «είναι ξωτικιά και διώχνει τον άνεμο και δεν μπορούν να ανεμίσουν (λιχνίσουν)». Πολλά από τα έθιμα αυτά προέρχονται μάλιστα από τα αρχαιοελληνικά Θαλύσια, προς τιμήν της Δήμητρας.

Με το λίχνισμα συνδέεται επίσης και ο Προφήτης Ηλίας που διαφεντεύει τους ανέμους και του οποίου η μνήμη γιορτάζεται στις 20 του μήνα. Γι’ αυτό άλλωστε ο Ιούλιος ονομάζεται και Αϊλιάτης ή Αϊλιάς. Ο Προφήτης Ηλίας, όμως, είναι συνδεδεμένος και με τις βροχές και με τις κορυφές των βουνών. Σε κάθε περιοχή θα βρούμε κι από ένα ξωκλήσι του. Από την αρχαιότητα άλλωστε οι κορυφές ήταν κέντρα λατρείας και ταυτίζονταν με τον Δία, που ήταν επίσης και θεός των μετεωρολογικών φαινομένων, εξ ου και οι ονομασίες του Νεφεληγερέτης, Υέτιος και Κεραύνιος, ιδιότητες που οι νεοέλληνες, αλλά και οι Σλάβοι, αποδίδουν και στον Προφήτη Ηλία.

Σύμφωνα με μια παράδοση που αναφέρει ο Γεώργιος Ν. Αικατερινίδης: «Οι βροχές και τ’ αστροπελέκια από τον Προφήτη Ηλία γίνονται. Ξαπλώνει στα σύννεφα και κοιμάται όταν είναι να καλοσυνέψει ο καιρός. Μα όταν είναι για νερό, τρέχει με τ’ αμάξι του στον ουρανό και γι’ αυτό βροντάει… Όταν βροντάει είναι που με το πύρινο αμάξι του κυνηγάει τη Λάμια να τη σκοτώσει, για να μην καταστρέψει τα σπαρτά των ανθρώπων. Οι αστραπές που πέφτουν τότες είναι οι πύρινες σαγίτες που ρίχνει στη Λάμια ο άγιος».

Δεν είναι, όμως, μόνο ο Προφήτης Ηλίας που γιορτάζεται τον Ιούλιο. Πολλές από τις μεγάλες γιορτές του μήνα είναι αφιερωμένες στους άγιους «ατήρες», αρχίζοντας με τους Ανάργυρους γιατρούς Κοσμά και Δαμιανό, την πρώτη του μήνα. Η αφιλοκερδής δραστηριότητά τους εξόργισε τον έπαρχο, ο οποίος τους ζήτησε τον 3ο αιώνα να αποκηρύξουν την πίστη τους κι όταν αυτοί αρνήθηκαν, τους βασάνισε και στο τέλος τους αποκεφάλισε. Στη συνέχεια έρχεται η γιορτή της θεραπεύτριας Αγίας Κυριακής στις 7 Ιουλίου, ενώ στις 17 του μήνα γιορτάζεται η μνήμη της Αγίας Μαρίνας, η οποία «ξεμαραίνει», δηλαδή αναζωογονεί, τα καχεκτικά παιδιά. Στη γιορτή της στο Θησείο συνήθιζαν να περνούν ξάγρυπνοι τη νύχτα όσοι είχαν άρρωστα παιδιά, αλλάζοντας τα ρούχα τους μπροστά στην εικόνα της.

Και οι γιορτές συνεχίζονται με την οσιομάρτυρα Αγία Παρασκευή, η οποία σύμφωνα με την παράδοση θεραπεύει τα μάτια και η μνήμη της εορτάζεται στις 26 του μήνα. Μία ημέρα αργότερα γιορτάζεται άλλος ένας ιατρός που ασκούσε την ιατρική ως φιλανθρωπία και ο οποίος αποκεφαλίστηκε το έτος 305. Πρόκειται για τον Άγιο Παντελεήμονα, του οποίου η ιδιότητα είναι εμφανής και από την παροιμία «κουτσοί, στραβοί στον άγιο Παντελεήμονα». Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει και η ανθρωπολόγος Λίντα Παπαγαλάνη: «Η θρησκευτική λαϊκή παράδοση κρατά ζωντανή τη θαυματουργική χαριτοδότηση των αγίων, όπως και των αρχαίων θεοτήτων. Με ευχές, τελετικά δρώμενα και προσφορές, οι πιστοί προσπαθούν, σ’ ένα συνδυασμό ευλάβειας, πίστης, φόβου και προσωπικής ωφέλειας, να διασφαλίσουν τη συνεπικουρία των θείων δυνάμεων».

Το Καλαντάρι του Ιουλίου από το Très Riches Heures du Duc de Berry

Σιμόπουλος, Διονύσης Π. Οι Μήνες Ιούλιος και Αύγουστος, Γεωτρόπιο Ελευθεροτυπίας, Τεύχος 480 (27 Ιουνίου 2009)

Καλό μας Μήνα !!!!!

Παγκόσμια Ημέρα Περιββάλοντος

Η Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 5 Ιουνίου και αποτελεί το κύριο όχημα του ΟΗΕ από το 1972 για την ενημέρωση του παγκόσμιου κοινού για τα περιβαλλοντικά προβλήματα.

Όμως αντί να το υπερασπιζόμαστε επιτρέπουμε να γίνονται αυτά:

Τα σχόλια δικά σας...

Ευρωπαικο Προγραμμα "ABLE 2020" της ΜΚΟ ΑΝΤΙΓΟΝΗ

Able '20

We Are Able to Work 2020

Το ‘Able ’20’ είναι ένα διεθνές έργο χρηματοδοτούμενο από το ‘Νεολαία σε Δράση’ πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το έργο υποστηρίζει την εισαγωγή, την πραγματοποίηση και προώθηση καινοτόμων και ποιοτικών μεθόδων στην μη τυπική μάθηση και στην εργασία των νέων, φέρνοντας κοντά την ενδιαφερόμενη ομάδα των νέων με αναπηρίες με το πεδίο εργασίας και αυτοπροώθησης στις συμμετέχουσες χώρες, που είναι η Ελλάδα, η Ιταλία, η Ισπανία και η Λιθουανία.

Τα άτομα με αναπηρίες έχουνε προσόντα και δεξιότητες, τα οποία πολλές φορές δεν είναι γνωστά ή δεν εκτιμούνται σωστά από άτομα χωρίς ειδικές ανάγκες. Ως αποτέλεσμα θεωρούνται άτομα, τα οποία δεν είναι ικανά να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις της αγοράς εργασίας.

Μέσω των δραστηριοτήτων που θα πραγματοποιηθούν, το πρόγραμμα έχει ως στόχο να ανατρέψει αυτήν την προκατάληψη.

Οι δραστηριότητες, ιδιαίτερα οι ενημερωτικές ημερίδες του Europe 2020 Strategy, τα εργαστήρια και οι συναντήσεις νέων και η σχέση εκπαιδευτή/εκπαιδευόμενου θα πραγματοποιηθεί με τέτοιο τρόπο ώστε οι ενδιαφερόμενοι να συμμετάσχουν ενεργά στο πρόγραμμα παρά να είναι παθητικοί συμμετέχοντες. 

Δραστηριότητες στην Ελλάδα

-       Ενημερωτικές ημερίδες πάνω στο Europe 2020 strategy, που θα πραγματοποιηθούν, χρησιμοποιώντας τη μέθοδο του φόρουμ θεάτρου

-       ψυχομετρικά τεστ

-       Εργαστήρια πάνω στην αυτοπροώθηση μέσω κοινωνικών δικτύων και στην δημιουργία ενός βίντεο βιογραφικού

-       Δημιουργία  βίντεο βιογραφικού

-       Ημέρα εκστρατείας για τις ικανότητες συλλόγων νέων και νέων με αναπηρίες στην απασχόληση και στην παραγωγικότητα

-       Διεθνής ανταλλαγή νέων στη Θεσσαλονίκη

-       Τελικό διεθνές συνέδριο στη Θεσσαλονίκη

Διάρκεια του έργου

Από 1^η  Φεβρουαρίου 2013 μέχρι 31^η Απριλίου 2014

Επικοινωνία για περισσότερες πληροφορίες:

ΑΝΤΙΓΟΝΗ- Κέντρο Πληροφόρησης και Τεκμηρίωσης για το Ρατσισμό, την Οικολογία, την Ειρήνη και τη Μη Βία

www.antigone.gr      00302310285688

able20@antigone.gr

Αξίζει να συμμετέχουμε όλοι μας !!!

Το Άγιο Πάσχα

Το Πάσχα είναι η μεγαλύτερη γιορτή της Χριστιανοσύνης.

H πένθιμη ατμόσφαιρα της Μεγάλης Εβδομάδας και η χαρά που τη διαδέχεται το βράδυ της Ανάστασης δεν βιώνονται με την ίδια κατάνυξη και τον ίδιο ενθουσιασμό από ολόκληρο το Χριστιανικό κόσμο. Η Ορθόδοξη Εκκλησία δίνει μεγαλύτερη έμφαση στην ανάσταση του Κυρίου, ενώ η Δυτική στο θρήνο για το θάνατό του.

Η ορθόδοξη θεώρηση για την Ανάσταση συμπυκνώνεται στον πασίγνωστο ύμνο:

Χριστός Ανέστη εκ νεκρών
θανάτω θάνατον πατήσας και
τους εν τοις μνήμασι ζωήν
χαρισάμενος!

Τους πρώτους μετά Χριστόν αιώνες, οι εορτασμοί της Μεγάλης Εβδομάδας και του Πάσχα δεν υπήρχαν, καθώς οι Χριστιανοί ήταν μια διωκόμενη μειονότητα. Όλα άλλαξαν τις ημέρες του Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου του Μεγάλου και οι πρώτες λειτουργίες της Μεγάλης Εβδομάδας ξεκίνησαν στην Ιερουσαλήμ.

Το Χριστιανικό Πάσχα πιστεύεται ότι έχει τις ρίζες του στο Εβραϊκό Πεσάχ. Το Πεσάχ ήταν η πρώτη από τις τρεις ετήσιες μεγάλες εορτές των Ισραηλινών, η οποία γιορταζόταν στις αρχές της Άνοιξης.

Η λέξη Πάσχα είναι ελληνοποιημένη απόδοση του Πεσάχ και σημαίνει Διάβαση. Οι μεν Εβραίοι γιορτάζουν τη διάβασή τους από την Ερυθρά θάλασσα και την απελευθέρωσή τους από τη φαραωνική δουλεία. Οι δε Χριστιανοί γιορτάζουν το Πάσχα, την ανάσταση του Χριστού και την απελευθέρωσή τους από την αμαρτία και το θάνατο. Ο Χριστιανισμός πήρε το Πάσχα από τους Εβραίους και του έδωσε νέο νόημα.

Με απόφαση της Α’ Οικουμενικής Συνόδου, το 325 μ.Χ, το Πάσχα ορίστηκε να εορτάζεται σ’ όλη τη Χριστιανοσύνη την πρώτη Κυριακή μετά την πανσέληνο της εαρινής ισημερίας και μετά το εβραϊκό Πάσχα, προκειμένου να τηρείται η σειρά των γεγονότων.

Όμως, από την εισαγωγή του Γρηγοριανού ημερολογίου, Ανατολικοί και Δυτικοί Χριστιανοί γιορτάζουν το Πάσχα σε διαφορετικές ημερομηνίες, οι μεν βάσει του παλαιού ημερολογίου, οι δε βάσει του νέου. Αν και το Οικουμενικό Πατριαρχείο έχει υιοθετήσει το νέο ημερολόγιο από τις αρχές του 20ου αιώνα, για το Πάσχα ακολουθεί το παλαιό.

Μετά από τα παραπάνω λόγια για την εορτή του Πάσχα, σας αφιερώνουμε το διήγημα του Αλ. Παπαδιαμάντη:

 Πάσχα Ρωμέϊκο

Ο μπάρμπα-Πύπης, γηραιός φίλος μου, είχεν επτά ή οκτώ καπέλα, διαφόρων χρωμάτων, σχημάτων και μεγεθών, όλα εκ παλαιού χρόνου και όλα κατακαίνουργα, τα οποία εφόρει εκ περιτροπής μετά του ευπρεπούς μαύρου ιματίου του κατά τας μεγάλας εορτάς του ενιαυτού, οπόταν έκαμνε δύο ή τρεις περιπάτους από της μιας πλατείας εις την άλλην διά της οδού Σταδίου. Οσάκις εφόρει τον καθημερινόν κούκον του, με το σάλι του διπλωμένον εις οκτώ ή δεκαέξ δίπλας επί του ώμου, εσυνήθιζε να κάθηται επί τινας ώρας εις το γειτονικόν παντοπωλείον, υποπίνων συνήθως μετά των φίλων, και ήτο στωμύλος και διηγείτο πολλά κ' εμειδία προς αυτούς.

Όταν εμειδία ο μπάρμπα-Πύπης, δεν εμειδίων μόνον αι γωνίαι των χειλέων, αι παρειαί και τα ούλα των οδόντων του, αλλ' εμειδίων οι ιλαροί και ήμεροι οφθαλμοί του, εμειδία στίλβουσα η σιμή και πεπλατυσμένη ρις του, ο μύσταξ του ο ευθυσμένος με λεβάνταν και ως διά κολλητού κηρού λελεπτυσμένος, και το υπογένειόν του το λευκόν και επιμελώς διατηρούμενον, και σχεδόν ο κούκος του ο στακτερός, ο λοξός κ' επικληνής προς το ους, όλα παρ' αυτώ εμειδίων.

Είχε γνωρίσει πρόσωπα και πράγματα εν Κερκύρα· όλα τα περιέγραφε μετά χάριτος εις τους φίλους του. Δεν έπαυσε ποτέ να σεμνύνεται δια την προτίμησιν την οποίαν είχε δείξει αείποτε διά την Κέρκυραν ο βασιλεύς, και έζησεν αρκετά διά να υπερηφανευθή επί τη εκλογή, ην έκαμε της αυτής νήσου προς διατριβήν η εφτακρατόρισσα της Αούστριας. Ενθυμείτο αμυδρώς τον Μουστοξύδιν, μα δότο, δοτίσσιμο κε ταλέντο! Είχε γνωρίσει καλώς τον Μάντζαρον, μα γαλαντουόμο! τον Κερκύρας Αθανάσιον, μα μπράβο! τον Σιορπιέρρο, κε γκράν φιλόζοφο! Το τελευταίον όνομα έδιδεν εις τον αοίδιμον Βράϊλαν, διά τον τίτλον ον του είχαν απονείμει, φαίνεται οι Άγγλοι. (Sir Pierro = Sir Peter).

Είχε γνωρίσει επίσης τον Σόλωμο (κε ποέτα!), του οποίου απεμνημόνευε και στίχους τινάς, απαγγέλων αυτούς κατά το εξής υπόδειγμα:

Ωσάν τη σπίθα κρουμμένη στη στάχτη

πού εκρουβόταν για μας λευτεριά;

Εισέ πάσα μέρη πετιέται κι' ανάφτει

και σκορπιέται σε κάθε μεριά.

Ο μπάρμπα-Πύπης έλειπεν υπέρ τα είκοσιν έτη εκ του τόπου της γεννήσεώς του. Είχε γυρίσει κόσμον κ' έκαμεν εργασίας πολλάς. Έστειλέ ποτε και εις την Παγκόσμιον έκτεσι, διότι ήτο σχεδόν αρχιτέκτων, και είχε μάλιστα και μίαν ινβεντσιόνε. Εμίσει τους πονηρούς και τους ιδιοτελείς, εξετίμα τον ανθρωπισμόν και τη τιμιότητα. Απετροπιάζετο τους φαύλους.

«Ιλ τραδιτόρε νον α κομπασσιόν» -ο απατεώνας δεν έχει λύπησι. Ενίοτε πάλι εμαλάττετο κ' εδείκνυε συγκατάβασιν εις τας ανθρωπίνας ατελείας. «Ουδ'η γης αναμάρτητος -άγκε λα τέρρα νον ε ιμπεκάμπιλε.» Και ύστερον, αφ' ου η γη δεν είναι, πώς θα είναι ο Πάπας; Όταν του παρετήρει τις ότι ο Πάπας δεν εψηφίσθη ιμπεκάμπιλε, αλλά ινφαλίμπιλε, δεν ήθελε ν' αναγνωρίσει την διαφοράν.

Δεν ήτο άμοιρος και θρησκευτικών συναισθημάτων. Τας δύο ή τρεις προσευχάς, ας είξευρεν τας είξευρεν ελληνιστί. «Τα πατερμά του είξευρε ρωμέϊκα». Έλεγεν: «Άγιος, άγιος, άγιος κύριος Σαβαώθ... ως ενάντιος υψίστοις» Όταν με ερώτησε δις ή τρις τι σημαίνει τούτο, το ως ενάντιος, προσεπάθησα να διορθώσω και εξηγήσω το πράγμα. Αλλά μετά δύο ή τρεις ημέρας υποτροπιάζων πάλιν έλεγεν: «Άγιος, άγιος, άγιος... ως ενάντιος υψίστοις!»

Εν μόνον είχεν ελάττωμα, ότι εμίσει αδιαλλάκτως παν ό,τι εκ προκαταλήψεως εμίσει και χωρίς ν' ανέχηται αντίθετον γνώμην ή επιχείρημα. Πολιτικώς κατεφέρετο πολύ κατά των Άγγλων, θρησκευτικώς δε κατά των Δυτικών. Δεν ήθελε ν' ακούση το όνομα του Πάπα, και ήτο αμείλικτος κατήγορος του ρωμαϊκού κλήρου...

Την εσπέραν του Μεγάλου Σαββάτου του έτους 188... περί ώραν ενάτην, γερόντιόν τι ευπρεπώς ενδεδυμένον, καθόσον ηδύνατο να διακρίνη τις εις το σκότος, κατήρχετο την απ' Αθηνών είς Πειραιά άγουσαν, την αμαξιτήν. Δεν είχεν ανατείλει ακόμη η σελήνη, και ο οδοιπόρος εδίσταζε ν' αναβή υψηλότερον, ζητών δρόμον μεταξύ των χωραφίων. Εφαίνετο μη γνωρίζων καλώς τον τόπον. Ο γέρων θα ήτο ίσως πτωχός, δεν θα είχε 50 λεπτά δια να πληρώση το εισιτήριον του σιδηροδρόμου ή θα τα είχε κ' έκαμνεν οικονομίαν.

Αλλ' όχι δεν ήτο πτωχός, δεν ήτο ούτε πλούσιος, είχε διά να ζήση. Ήτο ευλαβής και είχε τάξιμο να καταβαίνη κατ' έτος το Πάσχα πεζός εις τον Πειραιά, ν' ακούη την Ανάστασιν εις τον Άγιον Σπυρίδωνα και όχι εις άλλην Εκκλησίαν, να λειτουργήται εκεί, και μετά την απόλυσιν ν' αναβαίνη πάλιν πεζός εις τας Αθήνας.

Ήτο ο μπάρμπα-Πύπης, ο γηραιός φίλος μου, και κατέβαινεν εις τον Πειραιά διά ν' ακούση το Χριστός Ανέστη εις τον ναόν του του ομωνύμου και προστάτου του, διά να κάμη Πάσχα ρωμέϊκο κ' ευφρανθή η ψυχή του.

Και όμως ήτο... δυτικός!

Ο μπάρμπα-Πύπης, Ιταλοκερκυραίος, απλοϊκός, Ελληνίδος μητρός. Έλλην την καρδίαν, και υφίστατο άκων ίσως, ως και τόσοι άλλοι, το άπειρον μεγαλείον και την άφατον γλυκύτητα της εκκλησίας της Ελληνικής. Εκαυχάτο ότι ο πατήρ του,όστις ήτο στρατιώτης του Ναπολέοντος Α' «είχε μεταλάβει ρωμέϊκα» όταν εκινδύνευσε ν' αποθάνη, εκβιάσας μάλιστα προς τούτο, διά τινων συστρατιωτών του, τον ιερέα τον αγαθόν. Και όμως όταν, κατόπιν τούτων, φυσικώς, του έλεγε τις: «Διατί δεν βαπτίζεσαι μπάρμπα-Πύπη;» η απάντησίς του ήτο ότι άπαξ εβαπτίσθη και ότι ευρέθη εκεί.

Φαίνεται ότι οι Πάπαι της Ρώμης με την συνήθη επιτηδείαν πολιτικήν των, είχον αναγνωρίσει εις τους Ρωμαιοκαθολικούς των Ιονίων νήσων τινά των εις τους Ουνίτας απονεμομένων προνομίων, επιτρέψαντες αυτοίς να συνεορτάζωσι μετά των ορθοδόξων όλας τας εορτάς. Αρκεί να προσκυνήση τις την εβδομάδα του Ποντίφηκος· τα λοιπά είναι αδιάφορα.

Ο μπάρμπα-Πύπης έτρεφε μεγίστην ευλάβειαν προς τον πολιούχον ΄Αγιον της πατρίδος του και προς το σεπτόν αυτού λείψανον. Επίστευεν εις το θαύμα το γενόμενον κατά των Βενετών, τολμησάντων ποτέ να ιδρύσωσιν ίδιον θυσιαστήριον εν αυτώ τω ορθοδόξω ναώ, (il santo Spiridion ha fatto questo caso), ότε ο Άγιος επιφανείς νύκτωρ εν σχήματι μοναχού, κρατών δαυλόν αναμμένον, έκαυσεν ενώπιον των απολιθωθέντων εκ του τρόμου φρουρών το αρτιπαγές αλτάρε. Αφού ευρίσκετο μακράν της Κερκύρας, ο μπάρμπα-Πύπης ποτέ δεν θα έστεργε να εορτάση το Πάσχα μαζί με τσου φράγκους.

Την εσπέραν λοιπόν εκείνην του Μεγάλου Σαββάτου ότε κατέβαινεν εις Πειραιά πεζός, κρατών εις την χείρα τη λαμπάδα του, ην έμελλε ν' ανάψη κατά την Ανάστασιν, μικρόν πριν φθάση εις τα παραπήγματα της μέσης οδού, εκουράσθη και ηθέλησε να καθίση επ' ολίγον ν' αναπαυθή. Εύρεν υπήνεμον τόπον έξωθεν μιας μάνδρας, εχούσης και οικίσκον παρά την μεσημβρινήν γωνίαν, κ' εκεί εκάθησεν επί των χόρτων, αφού επέστρωσε το εις πολλάς δίπλας γυρισμένο σάλι του. Έβγαλεν από την τσέπην την σιγαροθήκην του, ήναψεν σιγαρέττον κ' εκάπνιζεν ηδονικώς.

Εκεί ακούει όπισθέν του ελαφρόν θρουν ως βημάτων επί παχείας χλόης και, πριν προφθάση να στραφή να ίδη, ακούει δεύτερον κρότον ελαφρότερον. Ο δεύτερος ούτος κρότος του κάστηκε ότι ήτον ως ανυψουμένης σκανδάλης φονικού όπλου.

Εκείνην την στιγμήν είχε λαμπρυνθή προς ανατολάς ο ορίζων, και του Αιγάλεω αι κορυφαί εφάνησαν προς μεσημβρίαν λευκάζουσαι. Η σελήνη, τετάρτην ημέραν άγουσα από της πανσελήνου, θ' ανέτελλε μετ' ολίγα λεπτά. Εκεί όπου έστρεψε την κεφαλήν προς τα δεξιά, εγγύς της βορειανατολικής γωνίας του αγροτικού περιβόλου, όπου εκάθητο, του κάστηκε, ως διηγείτο αργότερα ο ίδιος, ότι είδε ανθρωπίνην σκιάν, εις προβολήν τρόπον τινά ισταμένην και τείνουσαν εγκαρσίως μακρόν τι ως ρόπαλον ή κοντάριον προς το μέρος αυτού. Πρέπει δε να ήτο τουφέκιον.

Ο μπάρμπα-Πύπης ενόησεν αμέσως τον κίνδυνον. Χωρίς να κινηθή άλλως από την θέσιν του, έτεινε την χείρα προς τον άγνωστον κ' έκραξεν εναγωνίως.

-Φίλος! Καλός! μη ρίχνεις...

Ο άνθρωπος έκαμε μικρόν κίνημα οπισθοδρομήσεως, άλλά δεν επανέφερεν το όπλον εις ειρηνικήν θέσιν.ουδέ καταβίβασε την σκανδάλην.

-Φίλος! και τι θέλεις εδώ; ηρώτησε με απειλητικήν φωνήν.

-Τι θέλω; επανέναβεν ο μπάρμπα-Πύπης. Κάθουμαι να φουμάρο το τσιγάρο μου.

-Και δεν πας αλλού να το φουμάρης,ρε; απήντησεν αυθαδώς ο άγνωστος. Ηύρες τον τόπο, ρε, να φουμάρης το τσιγάρο σου!

-Και γιατί; επανέλαβεν ο μπάρμπα-Πύπης. Τι σας έβλαψα;

-Δεν ξέρω 'γω απ' αυτά, είπεν οργίλως ο αγρότης· εδώ είναι αποθήκη, έχει χόρτα, έχει κι' άλλα πράμματα μέσα. Μόνον κόττες δεν έχει, προσέθηκε μετά σκληρού σαρκασμού. Εγελάστηκες.

Ήτο πρόδηλον ότι είχεν εκλάβει τον γηραιόν φίλον μου ως ορνιθοκλόπον, και διά να τον εκδικηθή του έλεγεν ότι τάχα δεν είχεν όρνιθας, ενώ κυρίως ο αγρονόμος διά τάς όρνιθάς του θα εφοβήθη και ωπλίσθη με την καραβίναν του.

Ο μπάρμπα-Πύπης εγέλασε πικρώς προς τον υβριστικόν υπαινιγμόν.

-Συ εγελάστηκες, απήντησεν· εγώ κόττες δεν κλέφτω, ούτε λωποδύτης είμαι· εγώ πηγαίνω στον Πειραιά ν' ακούσω Ανάσταση στον Άγιο Σπυρίδωνα.

Ο χωρικός εκάγχασε.

-Στον Πειραιά; στον Αϊ-Σπυρίδωνα; κι' από πού έρχεσαι;

-Απ' την Αθήνα.

-Απ' την Αθήνα; και δεν έχει εκεί εκκλησίαις, ν' ακούσης Ανάσταση;

-Έχει εκκλησίαις, μα εγώ τώχω τάξιμο, απήντησεν ο μπάρμπα-Πύπης.

Ο χωρικός εσιώπησε προς στιγμήν, είτα επανέλαβε.

-Να φχαριστάς, καϋμένε...

Και τότε μόνον κατεβίβασε την σκανδάλην και ώρθωσε το όπλον προς τον ώμον του.

-Να φχαριστάς καϋμένε, την ημέρα που ξημερώνει αύριον, ει δε μη, δεν τώχα για τίποτες να σε ξαπλώσω δω χάμου. Τράβα τώρα!

Ο γέρων Κερκυραίος είχεν εγερθή και ητοιμάζετο να απέλθη, αλλά δεν ηδυνήθη να μη δώση τελευταίαν απάντησιν.

-Κάνεις άδικα και συχωρεμένος νάσαι που με προσβάλλεις, είπε. Σ' ευχαριστώ ως τόσο που δε μ' ετουφέκισες, αλλά νον βα μπένε.., δεν κάνεις καλά να με παίρνεις για κλέφτη. Εγώ είμαι διαβάτης, κ' επήγαινα, σου λέω στον Πειραιά.

-Έλα, σκόλα, σκόλα τώρα, ρε...

Και ο χωρικός στρέψας την ράχιν εισήλθεν ανατολικώς διά της θύρας του περιβολίου, κ' έγινεν άφαντος.

Ο γέρων φίλος μου εξηκολούθησε τον δρόμον του.

Το συμβεβηκός τούτο δεν ημπόδισε τον μπάρμπα-Πύπην να εξακολουθή κατ' έτος την ευσεβή του συνήθειαν, να καταβαίνει πεζός εις τον Πειραιά, να προσέρχηται εις τον Άγιον Σπυρίδωνα και να κάμει Πάσχα ρωμέϊκο.

Εφέτος το μισοσαράκοστον μοι επρότεινεν, αν ήθελα να τον συνοδεύσω εις την προσκύνησίν του ταύτην. Θα προσεχώρουν δε εις την επιθυμίαν του, αν από πολλών ετών δεν είχα την συνήθειαν να εορτάζω εκτός του Άστεως το Άγιον Πάσχα.
 

Το πρωτο smartphone για ατομα με προβληματα ορασης !!!!

Το πρώτο ειδικά σχεδιασμένο smartphone για τυφλούς αναπτύσσεται αυτή τη στιγμή στην Ινδία σε μια πρωτοβουλία του Sumit Dagar και του Indian Institute of Technology (IIT). Το εν λόγω smartphone  διαθέτει ειδική οθόνη αφής, η τεχνολογία της οποίας βασίζεται στο σύστημα Braille, με τρόπο που να επιτρέπει στους τυφλούς να διαβάζουν και να πληκτρολογούν.

Η τεχνολογία Shape Memory Alloy της οθόνης (η οποία βασίζεται στην ιδιότητα των μετάλλων να θυμούνται το αρχικό τους σχήμα και να επανέρχονται σε αυτό) μετατρέπει το περιεχόμενο που δέχεται σε μοτίβα του συστήματος Braille. Κάτω από την οθόνη βρίσκεται ένα πλέγμα μικροσκοπικών ακίδων οι οποίες κινούνται πάνω και κάτω σχηματίζοντας τα κατάλληλα κάθε φορά σύμβολα και αριθμούς (Braille). Έτσι, οι τυφλοί μπορούν να διαβάζουν τα SMS ή τα emails τους αγγίζοντας την οθόνη του smartphone τους.

Πρόκειται για ένα εξαιρετικά χρήσιμο project, άγνωστο παραμένει όμως πότε θα είναι έτοιμο για να διατεθεί στην αγορά.

Πηγή: http://www.techgear.gr

Εμπνευσμένο μάθημα από τη Δανάη παρά την εγκεφαλική παράλυση και την τετραπληγία της

Νηπιαγωγός, παρά την εγκεφαλική παράλυση και την τετραπληγία της – Συγκινητικές στιγμές έζησαν χθες, στην τάξη τους, οι φοιτητές του Τμήματος Αγωγής του Πανεπιστημίου Κύπρου

Η ΑΦΗΓΗΣΗ του αγώνα ενάντια στην αναπηρία και την προκατάληψη

Ένα διαφορετικό και αξέχαστα εμπνευσμένο μάθημα μουσικής για το δημοτικό σχολείο είχαν χθες οι φοιτητές του Τμήματος Αγωγής του Πανεπιστημίου Κύπρου. Μετά από πρόσκληση της καθηγήτριάς τους Χρύσως Γρηγορίου, προσήλθε στην τάξη και παρουσίασε τη ζωή και τη δραστηριότητά της, η 26χρονη Δανάη Αντωνίου από τη Λεμεσό, που παρά την εγκεφαλική παράλυση και αθέτωση, με την οποία γεννήθηκε, κατάφερε να σπουδάσει νηπιαγωγός στο ίδιο αυτό Τμήμα και να αποφοιτήσει από το Πανεπιστήμιο Κύπρου το 2011.

Η πορεία για καταξίωση και ένταξη

Περίπου είκοσι φοιτήτριες και ένας φοιτητής του Τμήματος Αγωγής, μελλοντικοί δάσκαλοι που θα διδάξουν το μάθημα της μουσικής στο δημοτικό σχολείο, άκουσαν με συγκίνηση, από τη Χρύσω Γρηγορίου, την αφήγηση της δύσκολης πορείας και του ασταμάτητου αγώνα της Δανάης για προσωπική βελτίωση και καταξίωση και για κοινωνική ένταξη. Η Δανάη είναι καθηλωμένη σε αναπηρικό καροτσάκι και επιπρόσθετα δεν μπορεί να μιλήσει, λόγω του συνδρόμου της εγκεφαλικής παράλυσης, ενώ είναι πλήρως εξαρτημένη από τους άλλους, αφού δεν μπορεί να φάει, να ντυθεί ή να φροντίσει μόνη της τον εαυτό της.
Όμως έχει πλήρη συνείδηση και κανονική νοημοσύνη και με την αξιοθαύμαστη ψυχική της δύναμη, ενισχυμένη από τη στήριξη του οικογενειακού και του σχολικού περιβάλλοντος, κατάφερε να ανέβει τα σκαλιά όλης της σχολικής κλίμακας (δημοτικό, γυμνάσιο και λύκειο) και να πάρει πτυχίο πανεπιστημίου. Σήμερα χρησιμοποιεί τον ηλεκτρονικό υπολογιστή με το ένα δάκτυλο και με τη χρήση ειδικού πλαισίου στο πληκτρολόγιο.
Όπως μας πληροφόρησε η μητέρα της Νίκη, που τη συνόδευε στο χθεσινό μάθημα, η Δανάη χρησιμοποιεί μόνη της το κομπιούτερ, έχει δικό της προσωπικό λογαριασμό στο facebook και επικοινωνεί μέσω ηλεκτρονικών μηνυμάτων στο διαδίκτυο, με πολλά άτομα. Ασχολείται επίσης με τη ζωγραφική, έχοντας δημιουργήσει αρκετούς πίνακες με νερομπογιά. Απαραίτητο εργαλείο επικοινωνίας στις συναντήσεις της με τους άλλους, έχει πίνακα επικοινωνίας με διάφορες συλλαβές – λέξεις που δείχνει με το χέρι της και φτιάχνει προτάσεις. Τον μετέφερε μαζί της και στη χθεσινή παρουσίαση στο Πανεπιστήμιο Κύπρου.

«Ορατή η σκέψη μου στους άλλους»…
Είπε μεταξύ άλλων τα εξής, στους φοιτητές, η Δανάη Αντωνίου: «Γεννήθηκα τον Αύγουστο 1986. Εξαιτίας της έλλειψης οξυγόνου κατά τη γέννησή μου οι γιατροί διαπίστωσαν ότι έχω εγκεφαλική παράλυση και αθέτωση. Τι είναι η Αθέτωση; Άσκοπες, ακανόνιστες, ανεξέλεγκτες και συστρεφόμενες κινήσεις, λαιμός που εκτείνεται και παραμένει τεταμένος, στόμα μισάνοιχτο ή ανοιχτό και γλώσσα που προεξέχει, βάδισμα κεκλισμένο, συστρεφόμενο και ασταθές. Το αθετωσικό παιδί για να φέρει, π.χ., το χέρι του στο στόμα, κάνει πολλές ακούσιες κινήσεις, συνήθως συστρεφόμενες, που συχνά συνοδεύονται από συσπάσεις του προσώπου. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι αθετωσικές συμπεριφορές δεν παρατηρούνται και κατά τη διάρκεια του ύπνου.


»Κατάφερα να ανακαλύψω τρόπους να εκφράζομαι, να λέω αυτά που νιώθω και να κάνω τη ζωή μου όσο το δυνατόν πιο φυσιολογική. Οι ανάγκες μου δεν διαφέρουν από αυτές των άλλων ανθρώπων, αυτό που διαφέρει είναι ο τρόπος με τον οποίο προσπαθώ να τις εκδηλώσω και να τις ικανοποιήσω.
Δυστυχώς, τα περισσότερα άτομα της κοινωνίας μας σήμερα, γνωρίζουν ελάχιστα πράγματα για την εγκεφαλική παράλυση και αθέτωση. Έτσι, ομαδοποιούν όλες τις κατηγορίες με κινητικά, σωματικά ή νοητικά προβλήματα σε μια ενιαία κατηγορία, βάζοντας ταμπέλα στους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν αυτές τις καταστάσεις. Καλούμαστε λοιπόν εμείς, εκτός από το να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα που μόνο εμείς ξέρουμε πόσο μεγάλη δύναμη ψυχής χρειάζεται, να αντιμετωπίσουμε και τις αρνητικές στάσεις και συμπεριφορές πολλών ατόμων της κοινωνίας που προσπαθούν να μας απομονώσουν και να μας αποκλείσουν.
»Ένα από τα πιο σημαντικά στην εκπαίδευσή μου, είναι ότι έμαθα να γράφω πάνω στη γραφομηχανή, κάτι που με βοήθησε να εκφράζομαι. Γενικά στο νηπιαγωγείο και το δημοτικό έκανα φιλίες και πέρασα ωραία. Αλλά το σχολείο δεν στάθηκε στο πλευρό μου. Το σπίτι μου μεριμνούσε για συνοδό, αλλά δεν υπήρχαν κατάλληλες υποδομές, π.χ. ράμπα, και έπρεπε να επέμβει ο παππούς μου για να μου κτίσουν μια ράμπα.
»Στην τρίτη Γυμνασίου απέκτησα τον πρώτο μου πίνακα. Γι’ αυτό φρόντισε η μητέρα μου, που τον έφτιαξε με πολλή φροντίδα. Αυτό το κομματάκι από ξύλο, το γεμάτο γράμματα, συλλαβές και φράσεις, θα έκανε τη σκέψη μου ορατή πια, στους άλλους.
»Μου άρεσε μετά το σχολείο να ακούω μουσική για να ηρεμώ, να μου διαβάζουν βιβλία, να βλέπω τηλεόραση, να κολυμπώ, να πηγαίνω στη θάλασσα, να πηγαίνω για περίπατο με τη γιαγιά μου με το καρότσι ή βόλτες με το αυτοκίνητο. Το να βρίσκομαι με κόσμο γύρω μου, με έκανε να νιώθω πολύ ωραία. Στη δευτέρα λυκείου η σχέση μου με τον Θεό και την εκκλησία έγινε πολύ δυνατή. Ο Θεός για μένα είναι αγάπη φωτός και με βοηθά, νιώθω παντού την παρουσία Του. Στο πανεπιστήμιο συνάντησα δυσκολίες, αλλά και ανθρώπους που θα μείνουν στην καρδιά μου για πάντα, όπως η καθηγήτριά μου Χρύσω Γρηγορίου»…
Στο τέλος της παρουσίασης, η Δανάη ερμήνευσε στο ξυλόφωνο τρία τραγούδια σε δική της μουσική και στίχους, με τη βοήθεια, πάντα, της καθηγήτριάς της.
  
Πηγή: newsitamea.gr

Εγκύκλιος υποβολής δικαιολογητικών για προφορική ή γραπτή εξέταση υποψηφίων με αναπηρία

Πανελλήνιες 2013 Δικαιολογητικά για προφορική εξέταση

Συμπληρωματική εγκύκλιος υποβολής δικαιολογητικών για προφορική ή γραπτή εξέταση υποψηφίων με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες ή ειδικές μαθησιακές δυσκολίες έτους 2013

Υποβολή δικαιολογητικών για προφορική εξέταση µαθητών και αποφοίτων µε
αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες ή ειδικές µαθησιακές δυσκολίες, βάσει του
Ν.3699/2008, στις πανελλαδικές εξετάσεις έτους 2013, για εισαγωγή στην τριτοβάθµια
εκπαίδευση (ΜΟΝΟ για όσους πάσχουν από κάταγµα ή άλλη προσωρινή βλάβη των άνω
άκρων που καθιστά αδύνατη τη χρήση τους για γραφή).
Σχετ.: Η µε αριθ. Φ.251/9954/B6/23-1-2013/Α∆Α:ΒΕΙ69-ΥΡ∆ εγκύκλιος µε θέµα «Υποβολή δικαιολογητικών για προφορική ή γραπτή εξέταση µαθητών και αποφοίτων µε αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες ή ειδικές µαθησιακές δυσκολίες, βάσει του Ν.3699/2008, στις πανελλαδικές εξετάσεις έτους 2013, για εισαγωγή στην τριτοβάθµια εκπαίδευση.»
 

Σε συνέχεια της ανωτέρω σχετικής εγκυκλίου µας και συµπληρώνοντας το ΚΕΦ. Γ
«ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΑΠΑΙΤΟΥΝΤΑΙ ΓΝΩΜΑΤΕΥΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΓΙΑ ΠΡΟΦΟΡΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ», όσον αφορά ΜΟΝΟ την περίπτωση (ιν), σας ενηµερώνουµε ότι όσοι µαθητές και απόφοιτοι πάσχουν από κάταγµα ή άλλη προσωρινή βλάβη των άνω άκρων που καθιστά αδύνατη τη χρήση τους για γραφή και θα συµµετάσχουν στις πανελλαδικές εξετάσεις 2013, θα πρέπει να προσκοµίσουν στο Λύκειό τους:

- πρόσφατη σχετική ιατρική γνωµάτευση από ∆ηµόσιο Νοσοκοµείο, η οποία φέρει σφραγίδα από: i) Συντονιστή ∆ιευθυντή Κλινικής του Εθνικού Συστήµατος Υγείας (Ε.Σ.Υ.) ή ii) νόµιµα εκτελούντα χρέη Συντονιστή ∆ιευθυντή Κλινικής του Εθνικού Συστήµατος Υγείας (Ε.Σ.Υ.) ή iii) ∆ιευθυντή Πανεπιστηµιακής Κλινικής ή από ∆ηµόσιο Κέντρο Υγείας στην περιοχή του υποψηφίου, η οποία φέρει σφραγίδα του ∆ιευθυντή του Κέντρου, από την οποία προκύπτει η αδυναµία του µαθητή να συµµετάσχει σε γραπτή εξέταση. Στη γνωµάτευση, εκτός από το κάταγµα ή την προσωρινή βλάβη, πρέπει να πιστοποιείται ρητώς η αδυναµία χρήσης του άνω άκρου για γραφή και να αναγράφεται το χρονικό διάστηµα ισχύος της γνωµάτευσης, το οποίο πρέπει να συµπίπτει µε την περίοδο των εξετάσεων.

Επίσης, όσοι µαθητές και απόφοιτοι προσκοµίσουν γνωµάτευση Υγειονοµικής Επιτροπής της Αποκεντρωµένης ∆ιοίκησης του Υπουργείου Εσωτερικών (πρώην Υγειονοµικές Επιτροπές Νοµαρχιών), της περιφέρειας ή των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης ή των ΚΕΠΑ που πιστοποιεί τα
παραπάνω και είναι σε ισχύ, αυτή µπορεί να γίνει δεκτή.

ΓΕΝΙΚΕΣ ∆ΙΕΥΚΡΙΝΙΣΕΙΣ

1. Οι ανωτέρω υποψήφιοι θα εξετασθούν στις πανελλαδικές εξετάσεις προφορικά, µόνο στα Βαθµολογικά Κέντρα ή στα Ειδικά Εξεταστικά Κέντρα. Τα ανωτέρω ισχύουν και για όσους αποκτήσουν το απολυτήριό τους µόνο µε ενδοσχολικές εξετάσεις.
2. Οι υποψήφιοι αυτοί αµέσως µόλις τους προκύψει το κάταγµα ή άλλη προσωρινή βλάβη των άνω άκρων που καθιστά αδύνατη τη χρήση τους για γραφή, θα πρέπει να προσκοµίσουν στο Λύκειό τους τη σχετική γνωµάτευση του Νοσοκοµείου ή της Υγειονοµικής Επιτροπής µαζί µε σχετική αίτηση.
3. Οι ∆/ντές των Λυκείων, αφού ελέγξουν τις σχετικές γνωµατεύσεις για τη νοµιµότητά τους βάσει των ανωτέρω, πρέπει να αποστείλουν άµεσα στην ΕΕ∆∆Ε αντίγραφο της σχετικής γνωµάτευσης κατά περίπτωση. Η ΕΕ∆∆Ε ελέγχει τις γνωµατεύσεις για τη νοµιµότητά τους. Σε περίπτωση οποιασδήποτε διαφοροποίησης της ΕΕ∆∆Ε σχετικά µε τη νοµιµότητα των γνωµατεύσεων, η ΕΕ∆∆Ε έρχεται σε συνεννόηση µε το οικείο Λύκειο σχετικά µε την ισχύ της γνωµάτευσης. Οι ∆ιευθυντές των Λυκείων ΓΕΛ και ΕΠΑΛ οφείλουν να ενηµερώσουν προσωπικά κάθε προφορικά εξεταζόµενο του Λυκείου τους για τον χώρο εξέτασής του.
4. Οι ∆ιευθυντές των ∆ιευθύνσεων ∆ευτεροβάθµιας Εκπαίδευσης, οι ∆ιευθυντές των Γενικών Λυκείων, των ΕΠΑΛ, των Λυκείων της Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης, καθώς και κάθε άλλος φορέας στον οποίο κοινοποιείται η εγκύκλιος αυτή, πρέπει να µεριµνήσουν για την ανάρτησή της στους οικείους πίνακες των ανακοινώσεων για την ενηµέρωση κάθε ενδιαφερόµενου. Ειδικότερα οι ∆ιευθυντές των Λυκείων πρέπει να ενηµερώσουν όλους τους µαθητές της τελευταίας τάξης υπογράφοντας και σε ονοµαστική κατάσταση ότι έλαβαν γνώση.

 ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ 130409_eguklios_upovolis_fa

2 Απριλίου - Παγκόσμια ημέρα για τον αυτισμό

Αφιερωμένη στα αυτιστικά άτομα είναι η 2 Απριλίου μετά από απόφαση της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ. Σκοπός της ημέρας αυτής είναι η ενημέρωση της παγκόσμιας κοινής γνώμης για τον αυτισμό και την ευαισθητοποίηση σχετικά με την ομαλή ένταξη των ατόμων στην κοινωνία.

Τι είναι ο αυτισμός;

Ο αυτισμός είναι μια μια πολύπλοκη νεύρο-ψυχιατρική διαταραχή που οδηγεί σε ποικίλες δυσκολίες και εμποδίζει την ομαλή ανάπτυξη του ανθρώπου, απομονώνοντάς τον.

Το φάσμα του αυτισμού χαρακτηρίζεται, σε διαφορετικούς βαθμούς, από δυσκολία στην κοινωνική αλληλεπίδραση και την κοινωνική κατανόηση και συναισθηματική συναλλαγή, από δυσκολίες στη λεκτική και τη μη λεκτική επικοινωνία, καθώς και από επαναλαμβανόμενες, στερεότυπες συμπεριφορές και δραστηριότητες που επηρεάζουν την λειτουργικότητα του ατόμου.

Μπορεί να συνδέεται με νοητική αναπηρία, με δυσκολίες συγκέντρωσης και συντονισμού των κινήσεων και με θέματα σωματικής υγείας όπως διαταραχές στον ύπνο και γαστρεντερικές διαταραχές. Μερικά άτομα με αυτισμό παρουσιάζουν εξαιρετικές ικανότητες και διαπρέπουν στη μουσική, τα μαθηματικά ή τις τέχνες.

Ο αυτισμός φαίνεται να έχει τις ρίζες του στην πολύ πρώιμη ανάπτυξη του εγκεφάλου. Ωστόσο, τα πιο εμφανή σημάδια και συμπτώματα του αυτισμού πρωτοεμφανίζονται στην ηλικία των 2 ή 3 ετών, μπορούμε δηλαδή να πούμε με ασφάλεια ότι εκδηλώνεται πριν από την ηλικία των 3 ετών και διαρκεί για όλη τη ζωή.

                                                       Πόσο συχνός είναι ο αυτισμός;

Μόνο στην Αμερική, 1 στα 110 παιδιά έχει κάποια μορφή αυτισμού, μια αύξηση της τάξεως του 600% κατά τις δύο τελευταίες δεκαετίες. Η προσεκτική έρευνα καταδεικνύει ότι μόνο εν μέρει αυτή η αύξηση μπορεί να δικαιολογηθεί από τη βελτίωση στα διαγνωστικά μέσα και από την αύξηση της ευαισθητοποίησης. Παράλληλα, σύμφωνα με τις μελέτες, ο αυτισμός είναι τρεις με τέσσερις φορές πιο συχνός στα αγόρια από ότι στα κορίτσια.

Περισσότερα παιδιά διαγιγνώσκονται με αυτισμό από ότι συνολικά με καρκίνο παιδικής ηλικίας, με νεανικό διαβήτη ή με AIDS. Tα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι τα ποσοστά εμφάνισης μορφής αυτισμού αυξάνονται κατά 10 με 17 τοις εκατό ετησίως. Δεν υπάρχει καμία επιβεβαιωμένη εξήγηση για αυτή τη συνεχή αύξηση, αν και οι καλύτερες διαγνωστικές μέθοδοι και η περιβαλλοντική επίδραση θεωρούνται οι δύο πιο σημαντικοί λόγοι.

Τι προκαλεί τον αυτισμό;

Δεν υπάρχει μια και μοναδική αιτία του αυτισμού, όπως ακριβώς δεν υπάρχει ένα και μόνο είδος αυτισμού. Κατά τα τελευταία πέντε χρόνια, οι επιστήμονες έχουν εντοπίσει μια σειρά από σπάνιες γονιδιακές αλλαγές ή μεταλλάξεις, που σχετίζονται με τον αυτισμό. Ένας μικρός αριθμός από αυτές είναι ικανός να προκαλέσει αυτισμό από μόνος του, αν και οι περισσότερες περιπτώσεις αυτισμού φαίνεται ότι προκαλούνται από έναν συνδυασμό των προαναφερόμενων γονιδίων που αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης αυτισμού, καθώς και από περιβαλλοντικούς παράγοντες που επηρεάζουν την πρώιμη ανάπτυξη του εγκεφάλου.

Με την αδιαμφισβήτητη παρουσία γενετικής προδιάθεσης για τον αυτισμό, υπάρχουν μια σειρά από μη γενετικούς ή περιβαλλοντικούς παράγοντες που φαίνεται ότι αυξάνουν περαιτέρω τον κίνδυνο να αναπτύξει ένα παιδί αυτισμό. Αυτοί οι παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν γεγονότα πριν και κατά τη διάρκεια του τοκετού. Αυτά είναι η μεγάλη ηλικία και των δύο γονέων κατά τη σύλληψη, το να ασθενήσει η μητέρα κατά την κύηση και ορισμένες δυσκολίες που μπορεί να παρουσιαστούν κατά τη γέννηση, ιδιαίτερα εκείνες που σχετίζονται με μη επαρκή οξυγόνωση του εγκεφάλου του μωρού. Είναι σημαντικό να έχουμε κατά νου όμως ότι αυτοί οι παράγοντες, δεν προκαλούν αυτισμό από μόνοι τους, αλλά αυξάνουν τον κίνδυνο σε συνδυασμό με τους γενετικούς παράγοντες.

Σύγχρονες έρευνες υποστηρίζουν ότι ο κίνδυνος είναι μειωμένος για τις γυναίκες που λαμβάνουν βιταμίνες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης αλλά και πριν ακόμα από τη σύλληψη (ειδικά αυτές που περιέχουν φολικό οξύ).
Ταυτόχρονα, ολοένα και περισσότερο, οι ερευνητές εξετάζουν το ρόλο του ανοσοποιητικού συστήματος στον αυτισμό.

Συνοπτικά λοιπόν, οι τομείς της έρευνας για το τι προκαλεί τον αυτισμό περιλαμβάνουν: γενετική προδιάθεση και γενετικούς παράγοντες, διαφοροποιήσεις στη δομή του εγκεφάλου, ελλείψεις σε ένζυμα/ βιταμίνες/μέταλλα, μολύνσεις, περιβαλλοντικούς παράγοντες, κλπ, χωρίς όμως να περιορίζονται μόνο στα παραπάνω. Οι έρευνες σε μεγάλο βαθμό επικεντρώνονται στην γενετική βάση.

Υπάρχει θεραπεία;

Κάθε άτομο με αυτισμό είναι μοναδικό. Το φάσμα του αυτισμού είναι πολύ μεγάλο και στην μία άκρη του περιλαμβάνει την τυπική μορφή του αυτισμού, ενώ στην άλλη περιλαμβάνονται οι μορφές υψηλής λειτουργικότητας, με ενδιάμεσα διάχυτες, διάφορες αναπτυξιακές διαταραχές.

Πολλοί αυτιστικοί έχουν εξαιρετικές δεξιότητες: ακαδημαϊκές, μουσικές, κλπ. Περίπου το 40 τοις εκατό έχει πνευματικές ικανότητες που κυμαίνονται στο μέσο όρο ή ακόμα και πάνω από αυτόν. Πολλά υψηλής νοημοσύνης και λειτουργικότητας άτομα με κάποια μορφή αυτισμού δεν αποκλείεται να μην διαγιγνώσκονται ποτέ και να αντιμετωπίζουν τα προβλήματα τους μόνα τους και να διαπρέπουν στην κοινωνία, χωρίς ταυτόχρονα να «στιγματίζονται».

Πράγματι, πολλά άτομα στο αυτιστικό φάσμα θα έπρεπε να είναι υπερήφανα για τις ικανότητες τους και τον ξεχωριστό τους τρόπο θέασης του κόσμου και της πραγματικότητας.

Κάποιοι αυτιστικοί βέβαια έχουν σημαντικές αναπηρίες και δεν είναι σε θέση να ζήσουν ανεξάρτητα: σημαντικό ποσοστό ατόμων με αυτισμό, ενώ μπορεί μέσω της εκπαίδευσης να αναπτύξει τις ικανότητες του, δεν μπορεί παρόλα αυτά να ζήσει αυτόνομα, χωρίς διαρκή φροντίδα. Μπορεί όμως να είναι υπεύθυνο ώστε να φέρνει σε πέρας απλές εργασίες.

Περίπου το 25 τοις εκατό των αυτιστικών ατόμων παρουσιάζουν γλωσσικές δυσλειτουργίες, αλλά μπορούν να μάθουν να επικοινωνούν με άλλα μέσα.

Όσο πιο πρώιμη η παρέμβαση τόσες οι πιθανότητες τα παιδιά με αυτισμό και να μην ξεχωρίζουν από τα υπόλοιπα, όσο ξεχωριστά κι αν είναι σε κάποιους τομείς.

Δείτε το:  http://youtu.be/iS1pXPlOiVU

Γιατί λέμε ψέματα την Πρωταπριλιά;

Μέσα στο πέρασμα των καιρών έχουμε συνηθίσει κάθε Πρωταπριλιά να λέμε μεταξύ μας μικρά αθώα ψέματα για να κοροϊδέψουμε τους άλλους. Το έθιμο αυτό προέρχεται από την Ευρώπη και κυκλοφορούν διάφορεςεκδοχές σχετικά με τον τόπο και τον χρόνο που γεννήθηκε το έθιμο αυτό. Δύο από αυτές, όμως, είναι οι επικρατέστερες.

Η πρώτη εκδοχή θέλει αυτό το έθιμο να έχει ξεκινήσει από τους Κέλτες, οι οποίοι ήταν ήταν δεινοί ψαράδες. Η εποχή του ψαρέματος ξεκινούσε την 1η Απριλίου. Όσο καλοί ψαράδες όμως και να ήταν, την εποχή αυτή του χρόνου τα ψάρια πιάνονται δύσκολα. Έτσι και αυτοί, όπως προστάζει ο «κώδικας δεοντολογίας» των ψαράδων όλων των εποχών, έλεγαν ψέματα σχετικά με τα πόσα ψάρια είχαν πιάσει. Αυτή η συνήθεια, έγινε με το πέρασμα του χρόνου έθιμο.

Η δεύτερη εκδοχή, που θεωρείται και ποιο βάσιμη ιστορικά, θέλει γενέτειρα του εθίμου την Γαλλία του 16ου αιώνα. Μέχρι το 1564 η πρωτοχρονιά των Γάλλων ήταν η «1η Απριλίου». Την χρονιά αυτή όμως, και επί βασιλείας Καρόλου του 9ου, αυτό άλλαξε και Πρωτοχρονιά θεωρούνταν πλέον η 1η Ιανουαρίου. Στην αρχή αυτό δεν το δέχτηκαν όλοι οι πολίτες. Οι αντιδραστικοί συνέχιζαν να γιορτάζουν, την παλαιά πλέον, πρωτοχρονιά τους την 1η Απριλίου, ενώ οι υπόλοιποι τους έστελναν πρωτοχρονιάτικα δώρα για να τους κοροϊδέψουν. Το πείραγμα αυτό μετατράπηκε με τον καιρό σε έθιμο.
Το έθιμο αυτό ήρθε και στην Ελλάδα και διαφοροποιήθηκε αποκτώντας μια ελληνική χροιά. Η βασική ιδέα βέβαια παρέμεινε ίδια. Λέμε αθώα ψέματα με σκοπό να ξεγελάσουμε το «θύμα» μας. Σε κάποιες περιοχές, θεωρούν ότι όποιος καταφέρει να ξεγελάσει τον άλλο, θα έχει την τύχη με το μέρος του όλη την υπόλοιπη χρονιά. Σε κάποιες άλλες πιστεύουν ότι ο «θύτης» θα έχει καλή σοδειά στις καλλιέργειες του. Επίσης το βρόχινο νερό της πρωταπριλιάς, θεωρούν μερικοί, ότι έχει θεραπευτικές ιδιότητες. Όσο για το «θύμα», πιστεύεται ότι, σε αντίθεση με τον «θύτη», θα έχει γρουσουζιά τον υπόλοιπο χρόνο και πιθανότατα αν είναι παντρεμένος θα χήρεψει γρήγορα.

Υ.Γ: Θα έλεγα όμως να προσέχετε τα ψεματάκια όλο το χρόνο... !!!