Παρά την αναπηρία του (τρισωμία 21) ο Tim Harris έχει πραγματοποιήσει ένα όνειρο ζωής. Ο 26χρονος Tim με σύνδρομο Down άνοιξε το δικό του εστιατόριο στο οποίο ήδη απασχολούνται 30 εργαζόμενοι. Η συνταγή για την επιτυχία του; ΑΓΑΠΗ.
Μια κρέπα με βατόμουρα και φέτες μπανάνας από 5,99 δολάρια, μια Ομελέτα με ζαμπόν και μπέικον με 8,99 δολάρια… Ο επισκέπτης που επιλέγει το εστιατόριο "Tim's Place" στην πόλη Albuquerque του New Mexico, δεν το κάνει μόνο για τη δελεαστική κουζίνα του. Ξέρει ότι αυτό που του προσφέρει δεν θα το βρει σε κανένα άλλο. Και αυτό δεν είναι τίποτα άλλο από μια θερμή αγκαλιά που όχι μόνο είναι δωρεάν, αλλά προσφέρεται εγκάρδια από το ίδιο το αφεντικό ..
Ο 26χρονος Tim βρίσκεται καθημερινά στην είσοδο του εστιατορίου και καλωσορίζει τους πελάτες του με χειραψία και ένα πλατύ χαμόγελο. «Θέλω οι πελάτες μου να νιώθουν όμορφα» δηλώνει στο CNN, καθώς «ξεναγεί» το τηλεοπτικό συνεργείο μέσα στο εστιατόριο εξηγώντας παράλληλα το επιχειρηματικό του μοντέλο.
Το εστιατόριο του Tim συγκαταλέγεται στα πιο δημοφιλή μαγαζιά για την ιδιαίτερη ατμόσφαιρά του και μάλλον είναι ένα από τα φιλικότερα εστιατόρια του κόσμου.
Στους πελάτες αρέσει η εγκαρδιότητα και ο αυθορμητισμός σε αντίθεση με το σεμνότυφο στυλ που επικρατεί στην Αμερική και είναι ενθουσιασμένοι που ο ομοεθνής τους Tim είναι ο μόνος άνθρωπος με σύνδρομο Down στον κόσμο που έχει δικό του εστιατόριο.
"Το μειονέκτημά μου δεν αποτελεί εμπόδιο για να δουλέψει αυτή η επιχείρηση" λέει ο Τιμ.
Σύμφωνα με τα ιατρικά στατιστικά, στα άτομα με
τρισωμία 21 μπορεί να επιτευχθεί ένα IQ 50 έως 60, την στιγμή που το IQ
στους ενήλικες κυμαίνεται μεταξύ 80 και 120. Στη συγκεκριμένη γενετική
διαταραχή το χρωμόσωμα 21 εμφανίζεται 3 αντί 2 φορές και έχει σαν
αποτέλεσμα την εμφάνιση πνευματικής και σωματικής αναπηρίας με
διαφορετικές διαβαθμίσεις. Την δυσμενή αυτή πρόγνωση στην εξέλιξη των
ανθρώπων με σύνδρομο Down, έρχονται ωστόσο να καταρρίψουν όλο και
περισσότερες περιπτώσεις. Πολύ χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγματα από
Ισπανία και Ιαπωνία όπου άτομα με σύνδρομο Down, παρά την αναπηρία τους,
κατάφεραν να ολοκληρώσουν τη φοίτησή τους σε πανεπιστήμιο και να
αρχίσουν μια αυτόνομη και όσο το δυνατόν ανεξάρτητη ζωή.
Και για την οικογένεια του Tim, αρχικά ήταν πολύ δύσκολο να διαχειριστεί αυτήν την γενετική διαταραχή. "Όταν μετά τη γέννηση του Tim ο παιδίατρος μας ενημέρωσε για το σύνδρομο Down, κατέρρευσε για μας ο κόσμος όλος" ομολογεί ο πατέρας του Tim. "Ευτυχώς όμως καταφέραμε σχετικά γρήγορα να ξεπεράσουμε το πρώτο σοκ και σε καμιά περίπτωση να μην αποθαρρυνθούμε από τα αρνητικά προγνωστικά. Μεγαλώσαμε και συμπεριφερθήκαμε στον Tim όπως και στα άλλα 3 παιδιά μας. Ο Tim φοίτησε σε γενικό σχολείο, συμμετείχε σε διάφορες δραστηριότητες όπως τ` αδέρφια του…μάλιστα πήρε μέρος και στα Special Olympics."
Ο Tim αποφοίτησε από το λύκειο και το 2008 πήρε το πτυχίο του από το Eastern New Mexico University με ειδικότητα στην παροχή υπηρεσιών, γραφείου και εστίασης. Εργάστηκε σε αρκετά εστιατόρια της πόλης μέχρι να ανοίξει το δικό του. Δέκα ολόκληρα χρόνια προετοιμάζονταν για την πραγματοποίηση αυτού του ονείρου: "Από μικρός ήθελα να έχω ένα εστιατόριο…" λέει ο Tim που σαν σύνθημά του εστιατορίου του καθιέρωσε το "φαγητό με αγκαλιές"
"Η ιδέα με τις αγκαλιές ήταν του Tim και οφείλεται κυρίως στον τρόπο που αντιλαμβάνονται τα άτομα με σύνδρομο Down τον κόσμο γύρω τους. Με την ευαισθησία και την κοινωνικότητα τους έχουν μια ιδιαίτερη ικανότητα να αντιλαμβάνονται τις διαθέσεις των άλλων και έναν μοναδικό τρόπο να νιώθουν στην καθημερινότητά τους αισιόδοξα και ευτυχισμένα" συμπληρώνει η μητέρα του. . .
Και για την οικογένεια του Tim, αρχικά ήταν πολύ δύσκολο να διαχειριστεί αυτήν την γενετική διαταραχή. "Όταν μετά τη γέννηση του Tim ο παιδίατρος μας ενημέρωσε για το σύνδρομο Down, κατέρρευσε για μας ο κόσμος όλος" ομολογεί ο πατέρας του Tim. "Ευτυχώς όμως καταφέραμε σχετικά γρήγορα να ξεπεράσουμε το πρώτο σοκ και σε καμιά περίπτωση να μην αποθαρρυνθούμε από τα αρνητικά προγνωστικά. Μεγαλώσαμε και συμπεριφερθήκαμε στον Tim όπως και στα άλλα 3 παιδιά μας. Ο Tim φοίτησε σε γενικό σχολείο, συμμετείχε σε διάφορες δραστηριότητες όπως τ` αδέρφια του…μάλιστα πήρε μέρος και στα Special Olympics."
Ο Tim αποφοίτησε από το λύκειο και το 2008 πήρε το πτυχίο του από το Eastern New Mexico University με ειδικότητα στην παροχή υπηρεσιών, γραφείου και εστίασης. Εργάστηκε σε αρκετά εστιατόρια της πόλης μέχρι να ανοίξει το δικό του. Δέκα ολόκληρα χρόνια προετοιμάζονταν για την πραγματοποίηση αυτού του ονείρου: "Από μικρός ήθελα να έχω ένα εστιατόριο…" λέει ο Tim που σαν σύνθημά του εστιατορίου του καθιέρωσε το "φαγητό με αγκαλιές"
"Η ιδέα με τις αγκαλιές ήταν του Tim και οφείλεται κυρίως στον τρόπο που αντιλαμβάνονται τα άτομα με σύνδρομο Down τον κόσμο γύρω τους. Με την ευαισθησία και την κοινωνικότητα τους έχουν μια ιδιαίτερη ικανότητα να αντιλαμβάνονται τις διαθέσεις των άλλων και έναν μοναδικό τρόπο να νιώθουν στην καθημερινότητά τους αισιόδοξα και ευτυχισμένα" συμπληρώνει η μητέρα του. . .
Το παραπάνω κείμενο αναρτήσεται με αφορμή το βίντεο που παρακολούθησα στο youtube και ανακάλυψα την ιστορία του Tim στο διαδίκτυο. Το βίντεο που ακολουθεί είναι στην αγγλική γλώσσα, αλλά πιστεύω πως αξίζει ν' αφιερώστε λίγο χρόνο, για να το παρακολουθήσετε:
Το δικό μου τελικό συμπέρασμα μετά απ' όλα αυτά: "Η κάθε επιθυμία μας μπορεί να γίνει πραγματικότητα αρκεί να το επιδιώξουμε μ' όλη τη δύναμη της ψυχής μας και ως δια μαγείας όλα τα εμπόδια θα εξαφανιστούν".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου