Πρακτική άσκηση για άτομα με αναπηρίες (Αμειβόμενη)

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προάγει την ισότητα ευκαιριών και ενθαρρύνει την υποβολή αιτήσεων από γυναίκες και άνδρες με αναπηρίες για όλα τα προγράμματά του πρακτικής άσκησης. Το 2006, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έθεσε σε εφαρμογή, ως μέτρο θετικής δράσης, ειδικό πρόγραμμα πρακτικής άσκησης για άτομα με αναπηρίες.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προσφέρει αμειβόμενες περιόδους πρακτικής άσκησης σε άτομα με αναπηρίες, ως μέτρο θετικής δράσης που αποσκοπεί στη διευκόλυνση της ένταξης των ατόμων με αναπηρίες στον χώρο εργασίας.

Αυτές οι περίοδοι πρακτικής άσκησης απευθύνονται τόσο σε αποφοίτους πανεπιστημίων ή εξομοιούμενων σχολών, όσο και σε άτομα των οποίων οι τίτλοι σπουδών είναι κατώτεροι του πανεπιστημιακού επιπέδου. (Το άρθρο 18 των Εσωτερικών Διατάξεων σχετικά με τις Περιόδους Πρακτικής Άσκησης και τις Επισκέψεις Μελέτης στη Γραμματεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που αφορά τα ακαδημαϊκά προσόντα που απαιτούνται για αποδοχή σε αμειβόμενη περίοδο πρακτικής άσκησης δεν εφαρμόζεται σε αυτό το πρόγραμμα.)
Ο κύριος στόχος του προγράμματος είναι να προσφέρει σε ορισμένα άτομα με αναπηρία μια εποικοδομητική και πολύτιμη εργασιακή εμπειρία και μια ευκαιρία να εξοικειωθούν με τις δραστηριότητες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Οι περίοδοι αμειβόμενης πρακτικής άσκησης έχουν διάρκεια πέντε μηνών, μη δυνάμενη να παραταθεί. Επισημαίνεται ότι οι περίοδοι πρακτικής άσκησης δεν παρέχουν στους ασκούμενους δικαίωμα για περαιτέρω απασχόληση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Οι υπάλληλοι προσλαμβάνονται κατόπιν διαγωνισμών που οργανώνονται από την EPSO• οι συμβασιούχοι υπάλληλοι απασχολούνται βάσει των προσκλήσεων εκδήλωσης ενδιαφέροντος που δημοσιεύει η EPSO.

Οι περίοδοι άσκησης είναι δύο και ξεκινούν:

• 1η Μαρτίου
• 1η Οκτωβρίου

Οι προθεσμίες εγγραφής είναι:

• 15 Aυγούστου – 15 Οκτωβρίου μεσάνυχτα για την πρώτη περίοδο (1η Μαρτίου)
• 15 Μαρτίου – 15 Μαΐου μεσάνυχτα για τη δεύτερη περίοδο (1η Οκτωβρίου)

Όσοι υποβάλλουν αίτηση για το πρόγραμμα αυτό πρέπει:

• να έχουν την ιθαγένεια ενός κράτους μέλους της ΕΕ ή μιας υποψήφιας προς ένταξη χώρας•
• να είναι ηλικίας άνω των 18 ετών κατά την ημερομηνία έναρξης της περιόδου άσκησης•
• να έχουν άριστη γνώση μίας από τις επίσημες γλώσσες της ΕΕ και επαρκή γνώση μιας δεύτερης•
• να μην έχουν μετάσχει σε άλλη αμειβόμενη περίοδο πρακτικής άσκησης και να μην έχουν απασχοληθεί επ” αμοιβή για διάστημα μεγαλύτερο των τεσσάρων συνεχών εβδομάδων σε ευρωπαϊκό θεσμικό όργανο ή σε βουλευτή ή πολιτική ομάδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου•
• να είναι σε θέση να πιστοποιήσουν ότι έχουν κάποια/ες αναπηρία/ες (ιατρικό πιστοποιητικό ή κάρτα / πιστοποιητικό αναπηρίας που έχει εκδοθεί από εθνική αρχή).

Εάν επιλεγείτε, θα σας ζητηθούν τα κατωτέρω έγγραφα ως δικαιολογητικά:

• υπογεγραμμένο έντυπο αίτησης (εκτυπώστε την αίτησή σας αφού την επικυρώσετε)
• φωτοτυπία διαβατηρίου ή αστυνομικής ταυτότητας
• φωτοτυπία του τελευταίου πιστοποιητικού σπουδών σας ή του πανεπιστημιακού πτυχίου (ή πτυχίων), εάν υπάρχει
• συστατική επιστολή υπογεγραμμένη από διδάσκοντα σε πανεπιστήμιο ή άλλο εκπαιδευτικό ίδρυμα ή επιστολή από επαγγελματία που είναι σε θέση να παράσχει αντικειμενική αξιολόγηση των ικανοτήτων σας
• έγγραφο που να πιστοποιεί την/ις αναπηρία/ες σας, αναγνωρισμένο σε κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή σε υποψήφια προς ένταξη χώρα.

Εάν ενδιαφέρεσθε για μια περίοδο αμειβόμενης πρακτικής άσκησης της κατηγορίας αυτής, παρακαλείσθε να διαβάσετε την περιγραφή του Προγράμματος Πρακτικής Άσκησης για άτομα με αναπηρίες, Εσωτερικές Διατάξεις σχετικά με τις Περιόδους Άσκησης και τις Επισκέψεις Μελέτης στη Γραμματεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και τις Πρακτικές πληροφορίες – Βρυξέλλες/Λουξεμβούργο.

Περιγραφή του προγράμματος πρακτικής άσκησης 

Εσωτερικές Διατάξεις σχετικά με τις Περιόδους Άσκησης και τις Επισκέψεις Μελέτης (pdf199KB) 

Οδηγός Ορθής Πρακτικής για την Απασχόληση Ατόμων με Αναπηρίες(pdf225KB) 

Πρακτικές πληροφορίες – Βρυξέλλες(pdf79KB) 

Πρακτικές πληροφορίες – Λουξεμβούργο(pdf75KB) 

Επισημαίνεται ότι θέσεις για περιόδους πρακτικής άσκησης υπάρχουν κυρίως στις Βρυξέλλες και στο Λουξεμβούργο, δεδομένου ότι ορισμένα από τα Γραφεία Πληροφοριών στα κράτη μέλη μπορεί να μην είναι σε θέση να προσφέρουν τις ειδικές προσαρμογές που απαιτούνται για την προσβασιμότητα.

Το Γραφείο στην Ελλάδα είναι πλήρως προσαρμοσμένο στις ανάγκες ατόμων με αναπηρία.

Εδώ μπορείτε να βρείτε το υπόδειγμα της αίτησης που θα χρειαστεί να υποβάλετε:

Υπόδειγμα αίτησης_en(pdf17KB) 

Εάν χρειάζεσθε την αίτηση υποψηφιότητας σε άλλο μορφότυπο, μπορείτε να επικοινωνήσετε με το Γραφείο Περιόδων Πρακτικής Άσκησης με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, διευκρινίζοντας το αίτημά σας (π.χ. στοιχεία μεγάλου μεγέθους ή Μπράιγ).
Traineeships Office 

stages@europarl.europa.eu

Παρακαλείσθε να σημειώσετε ότι κάθε πληροφορία που θα δώσετε σχετικά με την αναπηρία σας θα χρησιμοποιηθεί μόνον εντός του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και μόνο με σκοπό να διαρρυθμισθεί ο χώρος εργασίας ώστε να ανταποκρίνεται στις ανάγκες σας και να διευκολυνθείτε στην αναζήτηση προσβάσιμης κατοικίας, μεταφορών και αρωγής.

Για περισσότερες πληροφορίες αλλά και για να υποβάλετε ηλεκτρονικά την αίτησή σας, επισκεφθείτε τη σελίδα του ΕΚ :

Πρακτική άσκηση για άτομα με αναπηρίες 

Πηγή: http://www.europarl.gr

On line διαδραστική εφαρμογή για την εκμάθηση της Νοηματικής Γλώσσας

Το Ειδικό Γυμνάσιο-Λύκειο Κωφών – Βαρηκόων Θεσσαλονίκης υλοποίησε και λειτουργεί στην ιστοσελίδα του, online διαδραστική εκπαιδευτική εφαρμογή, τύπου ψηφιακού λεξικού Νοηματικής. Η εφαρμογή αναπτύσσεται και εξελίσσεται συνεχώς και διορθώνεται ως προς το περιεχόμενο της. Παρέχει την δυνατότητα αναζήτησης λέξεων με πληκτρολόγηση και φιλτράρισμα των λέξεων ανάλογα με αυτό που ο χρήστης πληκτρολογεί. Έχει ταξινομημένες λέξεις ανά κατηγορία, έχει αλφαβητικά ταξινομημένες λέξεις και αντιστοίχηση λέξεων με εικόνες. Με τον τρόπο αυτό βοηθούνται και παιδιά μικρότερης ηλικίας, τα οποία δεν είναι σε θέση ακόμη να διαβάζουν, ώστε να συνδέσουν λέξεις με αντικείμενα και νοήματα.

Για κάθε λέξη εκτός από την απόδοσή της με νόημα, υπάρχει και αντίστοιχο βίντεο με το οποίο αποδίδεται η προφορά και η άρθρωσή της. Υπάρχει η δυνατότητα κάθε χρήστης να επιλέγει τον τρόπο με τον οποίο θέλει να εργαστεί. Π.χ. Νόημα και άρθρωση μαζί, μόνο νόημα, μόνο άρθρωση.

Η συγκεκριμένη εκπαιδευτική εφαρμογή απευθύνεται σε:

• παιδιά κωφά ή βαρήκοα μικρής ηλικίας (και κατ’ επέκταση στους γονείς τους), τα οποία δεν γνωρίζουν ανάγνωση. Με το λεξικό αυτό θα έχουν ένα διαδραστικό – εποπτικό εργαλείο στην διάθεσή τους, το οποίο θα τους βοηθήσει να μάθουν και να δουλέψουν με το βασικό λεξιλόγιο της Νεοελληνικής Γλώσσας, καθώς και με τον τρόπο με τον οποίο η κάθε λέξη αποδίδεται σε γραπτό λόγο, προφορικό λόγο και στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα (ΕΝΓ). Σημαντικό ρόλο στον τρόπο με τον οποίο τα παιδιά αυτά θα δουλέψουν, παίζει η σύνδεση της κάθε λέξης με μία αντιπροσωπευτική εικόνα.
• άτομα Κωφά ή Βαρήκοα μεγαλύτερης ηλικίας. Στα άτομα αυτά δίνεται η δυνατότητα να εξασκηθούν στον τρόπο με τον οποίο αποδίδονται, είτε σε γραπτό λόγο, είτε σε προφορικό λόγο, είτε σε Ελληνική Νοηματική Γλώσσα (ΕΝΓ), ένα σύνολο από λέξεις του συγκεκριμένου λεξικού.
• άτομα που ενδιαφέρονται να μάθουν νοηματική. Το λεξικό αυτό θα αποτελέσει ένα βασικό εργαλείο μελέτης και αναφοράς, για τα πρώτα τουλάχιστον βήματά τους στον χώρο της ΕΝΓ.
  σε οποιοδήποτε άτομο, το οποίο δεν γνωρίζει νοηματική γλώσσα. Με το λεξικό αυτό θα του δοθεί
• η δυνατότητα να κατανοήσει και να αντιληφθεί τον τρόπο επικοινωνίας των κωφών και βαρήκοων.

 http://gym-ekv-thess.thess.sch.gr

Πηγή: socialpolicy.gr  / www.4disabled.gr

 

Εκπληκτικό βίντεο για τη διαφορετικότητα: «Η επόμενη μέρα»

Περίμενα να τελειώσουν οι μαθητές/τριές μου τη σχολική τους χρονιά και μετά να παρουσιάσω την ταινία τους «Η Επόμενη Μέρα» η οποία ανέβηκε εδώ και μέρες στο κανάλι του Διαγωνισμού «Ένας πλανήτης, μια ευκαιρία» στο YOU TUBE αλλά σεβόμενη πάνω από όλα τα παιδιά μου που ακόμα ήταν μαθητές Δημοτικού και παρόλο που οι γονείς γνώριζαν τον όρο αυτό, δεν ήθελα να γίνει όσο βρίσκονταν ακόμα στο σχολείο .Η ταινία μας έλαβε το 3ο Βραβείο καλύτερης ταινίας στο διαγωνισμό τον οποίο συνδιοργανώνει με σειρά όπως παρουσιάστηκε στα βραβεία: η Διεύθυνση Α/θμιας εκπαίδευσης Ν.Σερρών» το Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, η Ε.Ρ.Τ και η Εκπαιδευτική Ραδιοτηλεόραση και Ψηφιακά Μέσα και πιστεύω ότι αυτό που πραγματικά έδωσαν οι μαθητές μου και οι μαθήτριές μου, είναι η προσπάθειά τους να μεταφέρουν σε αυτό τον πλανήτη,σε αυτή την γη των ανθρώπων το μήνυμα πως όλοι δικαιούμαστε μια ευκαιρία..

Το σενάριο της ταινίας δημιουργία των ίδιων των παιδιών με μια ελάχιστη πραγματικά συμβολή από μένα το οποίο δημιουργήθηκε μετά από πολύ δουλειά καθώς προηγήθηκαν δραστηριότητες μέσα που είχαν ενταχθεί είτε στην ευέλικτη είτε συμπλήρωναν τη διδασκαλία πχ του μαθήματος της γλώσσας μας (επιχειρηματολογία,Αγχιμαχίες(debate), θεατρικό παιχνίδι,ανάλυση ταινιών,κλπ) είναι πραγματικά ανθρώπινο. Γιατί μπορεί να ανήκει ως ταινία στο είδος μυθοπλασία αλλά η ιστορία που πραγματεύεται είναι αληθινή πέρα για πέρα.

Ένα ατύχημα -που απευχόμαστε- αν συμβεί δυστυχώς μπορεί να αλλάξει ξαφνικά τη ζωή ενός παιδιού.Ένα παιδί ,ένας ενήλικας ένας οποιοσδήποτε από εμάς μπορεί σε μια «κακιά» στιγμή να γίνει ΑμεΑ..Σε τι όμως τον διαφοροποιεί αυτό?Έπαψε να είναι άνθρωπος με αισθήματα και να πονάει? Να γελάει αλλά και να λυπάται?Να απογοητεύεται αλλά και να χαίρεται? ΟΧΙ.

Και όμως ο κόσμος μας δεν είναι για όλους μας ίδιος δυστυχώς ,και δεν δίνει σε όλους τις ίδιες ευκαιρίες για ζωή αλλά και ποιότητα ζωής..Και από εμάς εξαρτάται να τον φτιάξουμε..Και αυτό το μήνυμα θέλησαν και θέλουν να σας περάσουν οι μαθητές μου.. Απλά στηρίξτε κάθε προσπάθεια που οδηγεί στην ισονομία και στην κοινωνική Δικαιοσύνη.Γιατί τότε πραγματικά θα χουμε τον κόσμο που όλοι μας ονειρευόμαστε..

Ευχαριστούμε την κριτική επιτροπή του Διαγωνισμού που μας επέλεξε για το 3ο Βραβείο ανάμεσα σε πάνω από 270 ταινίες,το Ειδικό Σχολείο Αλεξάνδρειας και τους μαθητές του που μας ενέπνευσαν για το σενάριο και ελπίζουμε να ξέρουν πως πάντα θα μαστε δίπλα τους , το ΝΙFF που μας στήριξε και φυσικά τους γονείς που ήταν δίπλα μας.ΧΩΡΙΣ ΕΣΑΣ ΔΕΝ ΘΑ ΦΤΑΝΑΜΕ ΕΔΏ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΕΣΑΣ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΜΑΣ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ..ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ..

πηγή: stashpaideias.blogspot.gr

Eνας αλλος ΧΟΡΟΣ...

Χορός για όλους από το ΓΕΛ Μελισσίων !!! Δείτε το βίντεο:

Εγκύκλιος για την Παράλληλη Στήριξη μαθητών, την στήριξη μαθητών από Ειδικό Βοηθό, την στήριξη μαθητών που δεν αυτοεξυπηρετούνται (Ειδικό Βοηθητικό Προσωπικό)και την στήριξη μαθητών από Σχολικό Νοσηλευτή για το Διδακτικό Έτος 2015-2016

Η εγκύκλιος για την Παράλληλη Στήριξη μαθητών
Η αίτηση για έγκριση και παροχή νέας παράλληλης στήριξης υποβάλλεται στο σχολείο φοίτησης του μαθητή από το γονέα ή κηδεμόνα του το διάστημα από την ημερομηνία εγγραφής στο σχολείο μέχρι την 20η Οκτωβρίου 2015
Σύμφωνα με την εγκύκλιο:
1) Η αίτηση για έγκριση και παροχή νέας παράλληλης στήριξης υποβάλλεται στο σχολείο φοίτησης του μαθητή από το γονέα ή κηδεμόνα του το διάστημα από την ημερομηνία εγγραφής στο σχολείο μέχρι την 20η Οκτωβρίου 2015.
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ 1η: Δεν θα γίνονται δεκτές αιτήσεις, οι οποίες θα υποβληθούν, πριν την ημερομηνία πρώτης εγγραφής του μαθητή ή της εγγραφής στην επόμενη τάξη.
2) Με την αίτηση του για παροχή νέας παράλληλης στήριξης ο γονέας συνυποβάλλει γνωμάτευση του οικείου ΚΕΔΔΥ (οικείο ΚΕΔΔΥ εννοείται το ΚΕΔΔΥ της περιοχής του σχολείου φοίτησης).
Αρμόδιο όργανο για την εισήγηση παράλληλης στήριξης είναι αποκλειστικά το ΚΕΔΔΥ. Στη γνωμάτευση του ΚΕΔΔΥ θα πρέπει να αναφέρονται και οι ώρες της παράλληλης στήριξης καθώς και αν αυτή θα γίνεται σε μόνιμη και καθημερινή βάση.
3) Σε περίπτωση που στο σχολείο λειτουργεί τμήμα ένταξης ή στην περιοχή ευθύνης του ΚΕΔΔΥ υπάρχει Ειδικό Σχολείο τότε η γνωμάτευση του ΚΕΔΔΥ θα πρέπει να περιλαμβάνει ειδικότερη αιτιολογία, δηλαδή να εξειδικεύει τις ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες του μαθητή καθώς και τους λόγους για τους οποίους δεν κρίνεται κατάλληλη η ένταξη του μαθητή στο τμήμα ένταξης ή η φοίτησή του στο Ειδικό Σχολείο.
4) Η Διεύθυνση του σχολείου διαβιβάζει( μέσω της αντίστοιχης Διεύθυνσης Εκπ/σης) τις υποβληθείσες αιτήσεις μαζί με βεβαίωση εγγραφής ή φοίτησης κάθε μαθητή στο συγκεκριμένο σχολείο στη Διεύθυνση Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης του Υ.ΠΟ.ΠΑΙ.Θ , τμήμα Α΄ (Ανδρέα Παπανδρέου 37, Τ.Κ. 15180, Μαρούσι ).
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ 2η : στη βεβαίωση φοίτησης να αναγράφεται η τάξη στην οποία θα φοιτήσει ο μαθητής το Σεπτέμβριο του 2015.
Εκπρόθεσμες αιτήσεις δεν θα γίνονται δεκτές (εμπρόθεσμες είναι οι αιτήσεις, οι οποίες έχουν στη γνωμάτευση του ΚΕΔΔΥ , στη βεβαίωση φοίτησης και στην αίτηση του γονέα ημερομηνία μέχρι και την 20η Οκτωβρίου 2015).
5) Η παράλληλη στήριξη των μαθητών με αναπηρία ή με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες παρέχεται μόνο από εκπαιδευτικό (μόνιμο η αναπληρωτή )του Υ.ΠΟ.ΠΑΙ.Θ, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις.
Σε περίπτωση διαφωνίας γονέα ή κηδεμόνα των μαθητών και οικείου ΚΕΔΔΥ, αποφασίζει η Δευτεροβάθμια ΕΔΕΑ ,της οποίας η απόφαση είναι οριστική και θα πρέπει να είναι αιτιολογημένη .
ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΠΑΡΑΛΛΗΛΗΣ ΣΤΗΡΙΞΗΣ
Οι εγκεκριμένες αιτήσεις Παράλληλης Στήριξης προηγουμένων ετών, για μαθητές, που βρίσκονται στο φάσμα του αυτισμού, καθώς και για μαθητές με κάθε άλλη αναπηρία ή ειδική εκπαιδευτική ανάγκη, ανανεώνονται αυτόματα.
Απαραίτητα δικαιολογητικά για την ανανέωση των εγκεκριμένων αιτήσεων Παράλληλης Στήριξης είναι τα εξής:
1) Σχετική εισήγηση του οικείου ΚΕΔΔΥ
2) Αίτηση με τη σύμφωνη γνώμη του γονέα ή κηδεμόνα.
Σε περίπτωση διαφωνίας γονέα ή κηδεμόνα των μαθητών και οικείου ΚΕΔΔΥ, αποφασίζει η Δευτεροβάθμια ΕΔΕΑ ,η οποία πρέπει να είναι αιτιολογημένη και η απόφαση είναι οριστική.
Τα παραπάνω δικαιολογητικά οι Διευθυντές των σχολικών μονάδων, μαζί με τις εισηγήσεις του οικείου ΚΕΔΔΥ και τις βεβαιώσεις φοίτησης των μαθητών, τις αποστέλλουν στην αρμόδια Διεύθυνση Εκπαίδευσης
Σημειώνεται ότι κατά τη διάρκεια του διδακτικού έτους ο γονέας ή ο κηδεμόνας του μαθητή έχει την δυνατότητα με έγγραφη αίτησή του να ζητήσει την διακοπή της Παράλληλης Στήριξης την οποία ο Διευθυντής της οικείας σχολικής μονάδας οφείλει να διαβιβάσει στην αρμόδια Διεύθυνση Εκπαίδευσης η οποία με την σειρά της ενημερώνει την Υπηρεσία μας.
Οι Διευθύνσεις Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης οφείλουν να στείλουν στην Διεύθυνση Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης του Υ.ΠΟ.ΠΑΙ.Θ τις σχετικές εισηγήσεις των ΚΕΔΔΥ καθώς και τα στοιχεία των μαθητών, για τους οποίους ανανεώνεται η Παράλληλη Στήριξη το δυνατόν συντομότερα. Στα στοιχεία αυτά θα πρέπει να αναφέρεται απαραίτητα:
α) ο αριθμός πρωτοκόλλου της Υπουργικής Απόφασης έγκρισης του προηγούμενου έτους
β) η τάξη, στην οποία θα φοιτήσει ο μαθητής τον Σεπτέμβριο του 2015.
Σημειώνεται ότι οι Επισημάνσεις 1) και 2) του Κεφαλαίου Α΄ «έγκριση νέας παράλληλης στήριξης» ισχύουν και για τις ανανεώσεις παράλληλων στηρίξεων.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄
Στήριξη σε μαθητές για θέματα αυτοεξυπηρέτησης (Ειδικό Βοηθητικό Προσωπικό)
Για θέματα αυτοεξυπηρέτησης, καθημερινής διαβίωσης και λειτουργικών διευκολύνσεων των μαθητών με αναπηρία και με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες οι διατάξεις του άρθρου 6 § 2 του ν.3699/2008(ΦΕΚ 199Α) προβλέπουν τη στήριξη από Ειδικό Βοηθητικό Προσωπικό(Ε.Β.Π.).
Απαραίτητα δικαιολογητικά για έγκριση Ειδικού Βοηθητικού Προσωπικού:
1) Η αίτηση για έγκριση και παροχή στήριξης από Ε.Β.Π. σε μαθητές που χρειάζονται βοήθεια στην αυτοεξυπηρέτηση, υποβάλλεται στο σχολείο φοίτησης του μαθητή από τον γονέα ή κηδεμόνα του το διάστημα από την ημερομηνία εγγραφής έως και την λήξη του διδακτικού έτους 2015-2016 .
2) Με την αίτησή του για παροχή στήριξης από Ε.Β.Π., ο γονέας συνυποβάλλει γνωμάτευση από το οικείο ΚΕΔΔΥ ή ή από Δημόσιο Νοσοκομείο.
3) Οι ανωτέρω αιτήσεις, οι γνωματεύσεις καθώς και οι βεβαιώσεις εγγραφής ή φοίτησης, διαβιβάζονται από τη Δ/νση του σχολείου στη Διεύθυνση Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης του Υ.ΠΟ.ΠΑΙ.Θ , μέσω της αντίστοιχης Περιφερειακής Δ/νσης Εκπαίδευσης αμέσως μετά την υποβολή της αίτησης.
4) Δεν δύναται να εγκριθεί για τον ίδιο μαθητή ταυτόχρονα η παροχή παράλληλης στήριξης από εκπαιδευτικούς και στήριξης από Ε.Β.Π.
5) Σε περίπτωση που στο ίδιο σχολείο εγκριθεί στήριξη με Ειδικό Βοηθητικό Προσωπικό για δύο μαθητές, τότε το ΚΕΔΔΥ με εισήγησή του θα μπορεί να προβλέπει την κάλυψη των αναγκών των μαθητών αυτών από το ίδιο Ειδικό Βοηθητικό Προσωπικό.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ ΄
Στήριξη μαθητών από Σχολικό Νοσηλευτή.
Προβλέπεται επίσης, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 16 του άρθρου 28 του ν. 4186/2013, η δυνατότητα Στήριξης μαθητών από Σχολικό Νοσηλευτή.
Απαραίτητες προϋποθέσεις για την έγκριση της Στήριξης από Σχολικό Νοσηλευτή είναι οι εξής:
1) Αίτηση του γονέα ή κηδεμόνα του μαθητή στο σχολείο φοίτησης,
2) Βεβαίωση εγγραφής ή φοίτησης του μαθητή στο σχολείο (θα πρέπει να αναφέρεται η τάξη, στην οποία θα φοιτήσει ο μαθητής τον Σεπτέμβριο του 2015)
3) Γνωμάτευση από Δημόσιο Νοσοκομείο.
Τα δικαιολογητικά αποστέλλονται από τον Διευθυντή του Σχολείου στην Διεύθυνση Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης του Υ.ΠΟ.ΠΑΙ.Θ., μέσω των αρμοδίων Περιφερειακών Διευθύνσεων Εκπαίδευσης.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ΄
Στήριξη μαθητών από Ειδικό Βοηθό (που διαθέτει η οικογένεια του μαθητή)
Σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ 18 του άρθρου 28, του ν. 4186/2013 (ΦΕΚ 193Α) η υποστήριξη του μαθητή μπορεί να υλοποιείται και από ειδικό βοηθό (ιδιώτη) που εισηγείται και διαθέτει η οικογένεια του μαθητή, κατόπιν σύμφωνης γνώμης του Διευθυντή της Σχολικής μονάδας και του Συλλόγου Διδασκόντων.
Απαραίτητες προϋποθέσεις για την έγκριση της Στήριξης των μαθητών από ειδικό βοηθό (ιδιώτη) είναι:
1) Αίτηση του γονέα ή κηδεμόνα προς τη Διεύθυνση του Σχολείου.
2)Οποιοδήποτε δικαιολογητικό κρίνει ο Διευθυντής και ο Σύλλογος Διδασκόντων του σχολείου εγγραφής ,τα οποία θα καταγραφούν σε πρακτικό.
3) Σύμφωνη γνώμη του Διευθυντή του Σχολείου φοίτησης και του Συλλόγου Διδασκόντων.
Σύμφωνα με το παραπάνω άρθρο δεν τίθεται προθεσμία για την έγκριση της υποστήριξης από ειδικό Βοηθό και ο Διευθυντής του Σχολείου θα πρέπει να γνωστοποιεί την ύπαρξη του ειδικού βοηθού στη Διεύθυνση Εκπαίδευσης που υπάγεται το σχολείο φοίτησης του μαθητή.
ΓΕΝΙΚΕΣ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ
1) Υποχρεούνται οι Διευθύνσεις Εκπαίδευσης σχετικά με την παροχή παράλληλης στήριξης και οι Περιφερειακές Διευθύνσεις Εκπαίδευσης σχετικά με την παροχή Ε.Β.Π και Σχολικού Νοσηλευτή να αποστείλουν πλήρη τον φάκελο του μαθητή (με όλα τα απαιτούμενα δικαιολογητικά).
2) Τρόπος αποστολής : οι Διευθύνσεις Εκπαίδευσης να αποστέλλουν σε διαφορετικούς πίνακες, ομαδοποιημένα:
α) τις νέες αιτήσεις για έγκριση παράλληλης στήριξης
και
β) τις ανανεώσεις των παράλληλων στηρίξεων
3) Σε αλλαγή σχολικής βαθμίδας υποχρεωτικά (Νηπιαγωγείο, Δημοτικό , Γυμνάσιο ) και σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 17 του άρθρου 28 του ν. 4186/2013 ισχύει ότι : « Όλες οι γνωματεύσεις των ΚΕΔΔΥ και των Ιατροπαιδαγωγικών Κέντρων για οποιονδήποτε λόγο, έχουν μόνιμη ισχύ. Κατ’ εξαίρεση, οι προτάσεις για κατάλληλο πλαίσιο φοίτησης, για παροχή παράλληλης στήριξης, για κατ’ οίκον διδασκαλία, για παροχή ειδικού βοηθού, για καθορισμό εξατομικευμένου προγράμματος, καθώς και αυτές που αφορούν σε αλλαγή σχολικής βαθμίδας, θα επανακαθορίζονται σε χρονικά διαστήματα, που θα προκύπτουν υποχρεωτικά με τη γνωμάτευση του ΚΕΔΔΥ.»
α) Ως εκ τούτου σε όλες τις γνωματεύσεις παράλληλης στήριξης που αφορούν σε αλλαγή σχολικής βαθμίδας, θα πρέπει να αναγράφεται ημερομηνία επαναξιολόγησης. Σε αντίθετη περίπτωση θα πρέπει να ειδοποιηθούν οι γονείς-κηδεμόνες από τα οικεία ΚΕΔΔΥ για τον χρόνο επαναξιολόγησης και οπωσδήποτε μέχρι την 20η -10-2015.
β) Επίσης, θα πρέπει να ειδοποιηθούν οι γονείς-κηδεμόνες των μαθητών οι οποίοι έχουν γνωμάτευση
για παράλληλη στήριξη για τον χρόνο επαναξιολόγησης από τα οικεία ΚΕΔΔΥ.
4) Σε περίπτωση που υπάρχει γνωμάτευση για παράλληλη στήριξη προηγούμενων ετών και δεν υπήρξε σχετικό αίτημα έγκρισής της - χωρίς να αφορά και ταυτόχρονη αλλαγή σχολικής βαθμίδας - απαιτείται εισήγηση του ΚΕΔΔΥ παρόλο που συγκαταλέγεται στις «νέες παράλληλες στηρίξεις»
5) Όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα, τα οποία αφορούν στο Πρόγραμμα Παράλληλης Στήριξης από εκπαιδευτικό και στο Πρόγραμμα Στήριξης από Ειδικό Βοηθητικό Προσωπικό και στο Πρόγραμμα Στήριξης από Σχολικό Νοσηλευτή, θα πρέπει υποχρεωτικά να φέρουν στο υποσέλιδο κάθε σελίδας του εγγράφου το λογότυπο του ΕΣΠΑ (Βλ. συνημμένο έγγραφο). Σε αντίθετη περίπτωση, τα έγγραφα, χωρίς το συγκεκριμένο λογότυπο του ΕΣΠΑ, δεν θα λαμβάνονται υπ’ όψιν. Τα έγγραφα, τα οποία απαιτείται να φέρουν το λογότυπο του ΕΣΠΑ είναι τα εξής:
α) H αίτηση του γονέα
β) Η βεβαίωση φοίτησης
γ)Η εισήγηση του ΚΕΔΔΥ
δ)Το διαβιβαστικό του Σχολείου Φοίτησης του μαθητή
ε)Το διαβιβαστικό της Διεύθυνσης Εκπαίδευσης
στ)Το διαβιβαστικό της Περιφερειακής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης.
ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΤΕ ΤΗΝ ΕΓΚΥΚΛΙΟ: http://www.esos.gr/sites/default/files/articles-legacy/parallhlh_sthrixi.pdf

ΑμεΑ ζωγραφίζουν με τη δύναμη του μυαλού τους

Ένα ενδιαφέρον πείραμα πραγματοποιήθηκε για τη μελέτη της δημιουργικότητας και της δύναμης των εγκεφαλικών κυμάτων. Στο project «Mind Art» του Κινέζου καλλιτέχνη Jody Xiong συμμετείχαν 16 άτομα με αναπηρία, άνδρες και γυναίκες, που με τη βοήθεια ενός ακουστικού, που μπορούσε να διαβάζει τα εγκεφαλικά κύματα, δημιούργησαν όμορφα έργα τέχνης.

Οι συμμετέχοντες στην αρχή επέλεγαν τα χρώματα για το έργο τους, τα οποία τοποθετούνταν μέσα σε μπαλόνια. Στη συνέχεια τα μπαλόνια έπαιρναν τη θέση τους μπροστά στους καμβάδες. Ηλεκτρικά σήματα που παράγονταν από τη συγκέντρωση και τη σκέψη των συμμετεχόντων πυροδοτούσαν τους πυροκροτητές, έσκαγαν τα μπαλόνια και το χρώμα απελευθερώνοταν πάνω στους καμβάδες. Το αποτέλεσμα είναι πραγματικά εντυπωσιακό.

Θέματα και λύσεις Πανελληνίων 2015

Θέματα και λύσεις ΘΕΜΑΤΩΝ ΝΕΟΕΛ. ΓΛΩΣΣΑ ΗΜΕΡΗΣΙΑ κάνε κλικ: https://drive.google.com/file/d/0BxM-sLgrxXjEb0c1YUFvOW1DZ0U/view και https://drive.google.com/file/d/0BxM-sLgrxXjENWVHTHdJRDJ4TlE/view

Θέματα και λύσεις ΘΕΜΑΤΩΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΗΜΕΡΗΣΙΑ κάνε κλικ: https://docs.google.com/file/d/0BxM-sLgrxXjEX3BILWpFRGlLYW8/edit και http://www.alfavita.gr/sites/default/files/attachments/istoria_liseis.pdf

 Θέματα και λύσεις ΘΕΜΑΤΩΝ ΝΕΟΕΛ. ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΑ κάνε κλικ: https://drive.google.com/file/d/0BxM-sLgrxXjEQTdwbHMwUXJSWkk/view και https://drive.google.com/file/d/0BxM-sLgrxXjEMEd5V3RVbWNlWnc/view

Θέματα και λύσεις ΘΕΜΑΤΩΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΑ κάνε κλικ: https://drive.google.com/file/d/0BxM-sLgrxXjEZ0FNSmpQS1h6Q1k/view και https://drive.google.com/file/d/0BxM-sLgrxXjEMlFCT3NCbUY5ckk/view

Θέματα και λύσεις ΘΕΜΑΤΩΝ ΛΑΤΙΝΙΚΩΝ κάνε κλικ: https://drive.google.com/file/d/0BxM-sLgrxXjESFFHRDRZQzVqNFk/view και https://drive.google.com/file/d/0BxM-sLgrxXjEWnZKOENydEVfRm8/view

Θέματα και λύσεις ΘΕΜΑΤΩΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΑ κάνε κλικ:  http://themata.neo.edu.gr/wp-content/uploads/2015/05/them_ist_kat_c_hmer_no_150529.pdf και http://themata.neo.edu.gr/wp-content/uploads/2015/05/Ιστορία1.pdf

Καλά αποτελέσματα σε όλους !!!!!

ΗΜΕΡΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ - Η ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ

Σε προηγούμενη Ανάρτηση μας είδατε τι σημαίνει για τα Άτομα με Αναπηρία Ανεξάρτητη Διαβίωση... Σημαίνει το αυτονόητο, το αναφαίρετο δικαίωμα του κάθε ανθρώπου στον αυτοπροσδιορισμό, στο να επιλέγει τον τρόπο ζωής του, στο να συμμετέχει ισότιμα στην κοινωνία και τη ζωή. Όταν ένας άνθρωπος διαβιεί σε συνθήκες αναπηρίας, αυτό το δικαίωμα μπορεί να καταπατηθεί από τον τρόπο οργάνωσης της κοινωνίας που δεν δίνει το περιθώριο σε κάποιον Α.μεΑ. να κινηθεί, να εργαστεί, να μορφωθεί ή να αποκλειστεί από πτυχές της οικογενειακής, πολιτικής, κοινωνικής, επαγγελματικής, ερωτικής ζωής. Αυτό που επιδιώκει το κίνημα της Ανεξάρτητης  Διαβίωσης (όπου εφαρμόζεται) είναι να δώσει τα μέσα σε κάθε άνθρωπο, ανεξαρτήτου αναπηρίας, να πάρει τη ζωή του στα χέρια του, να επιλέξει το που, πως και με ποιους θα ζήσει και να έχει πλήρη ισότιμη συμμετοχή στην κοινωνία.

Τώρα θα θέλαμε να ακούσουμε και την δική σας άποψη: Τι είναι Ανεξάρτητη Διαβίωση; Τι σημαίνει για εσάς; 

Μην ξεχνάτε Δεν υπάρχει Σωστή και Λάθος Απάντηση !!! Μη διστάσετε να απαντήσετε !!!

Θυμηθείτε σας περιμένουμε:  

-Αθήνα (σημείο πρώτο): Οδός Ερμού (αρχή), 12:00-20:00

-Αθήνα (σημείο δεύτερο): Γκάζι (στην Πλατεία έξω από το μετρό), 13:00-17:00

-Θεσσαλονίκη: Λευκός Πύργος, 15:00-20:00

-Ηράκλειο Κρήτης: Πλατεία Ελευθερίου Βενιζέλου (λιοντάρια), 17:00-21:00

-Λάρισα: Πλατεία Ταχυδρομείου, έξω από την Ιατρική, 17:00-20:00

-Ιωάννινα: Πλατεία Νομαρχίας, 18:30-21:00

-Κομοτηνή: Πεζόδρομος Ελ.Βενιζέλου, 16:00-21:00

-Δράμα: Πεζόδρομος οδού Ζερβού, κοντά στο Bershka, 11:30-13:30

 

 

Περιμένουμε τις απαντήσεις σας...!!!

5η ΜΑΪΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΗΜΕΡΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ ΤΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ

Τι είναι η Ανεξάρτητη Διαβίωση; Στο άκουσμα αυτού του όρου το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό κάποιου είναι η λέξη ελευθερία. Αν όμως κανείς το σκεφτεί λίγο καλύτερα θα αναγνωρίσει πως μέσα στη φράση «Ανεξάρτητη Διαβίωση» περικλείονται πολλά περισσότερα νοήματα. Κάποια από αυτά τα νοήματα άρχισαν να γίνονται πράξη μέσα από τη ζωή μερικών Ατόμων με Αναπηρία (Α.μεΑ.) στη δεκαετία του ’70, κυρίως στη Βόρεια Αμερική. Τελικά, τα κίνημα της Ανεξάρτητης  Διαβίωσης δημιουργήθηκε, μέσα από την πρακτική αυτών των ανθρώπων.

Το κίνημα βασίστηκε σε μια φιλοσοφία η οποία εξαπλώθηκε προς διάφορες κατευθύνσεις της υφηλίου και άρχισε να εφαρμόζεται τόσο σε αναπτυγμένες όσο και σε αναπτυσσόμενες χώρες. Τη δεκαετία του ’80 φτάνει και στην Ευρώπη. Η φιλοσοφία της Ανεξάρτητης  Διαβίωσης περιγράφει το αυτονόητο, το αναφαίρετο δικαίωμα του κάθε ανθρώπου στον αυτοπροσδιορισμό, στο να επιλέγει τον τρόπο ζωής του, στο να συμμετέχει ισότιμα στην κοινωνία και τη ζωή. Όταν ένας άνθρωπος διαβιεί σε συνθήκες αναπηρίας, αυτό το δικαίωμα μπορεί να καταπατηθεί από τον τρόπο οργάνωσης της κοινωνίας που δεν δίνει το περιθώριο σε κάποιον Α.μεΑ. να κινηθεί, να εργαστεί, να μορφωθεί ή να αποκλειστεί από πτυχές της οικογενειακής, πολιτικής, κοινωνικής, επαγγελματικής, ερωτικής ζωής. Αυτό που επιδιώκει το κίνημα της Ανεξάρτητης  Διαβίωσης (όπου εφαρμόζεται) είναι να δώσει τα μέσα σε κάθε άνθρωπο, ανεξαρτήτου αναπηρίας, να πάρει τη ζωή του στα χέρια του, να επιλέξει το που, πως και με ποιους θα ζήσει και να έχει πλήρη ισότιμη συμμετοχή στην κοινωνία.

Η έλλειψη πλαισίου Ανεξάρτητης  Διαβίωσης, συνήθως, υποχρεώνει πολλούς Α.μεΑ. -κυρίως αυτούς με τις σοβαρότερες αναπηρίες- να έχουν μια ζωή δεύτερης κατηγορίας, που οφείλεται από τα εμπόδια που δημιουργούνται από το περιβάλλον και την κοινωνία. Παρουσιάζεται η πλασματική συνθήκη πως κάποιος άνθρωπος με σοβαρή αναπηρία δε μπορεί να έχει κανονική δουλειά, κανονική σχέση, να είναι ανταγωνιστικός στην πολιτική ή το σχολείο. Αυτό όμως δε συμβαδίζει με την αλήθεια και το δικαίωμα κάθε ανθρώπου για ζωή. Και αυτό είναι που έρχεται για να ξεκαθαρίσει η Ανεξάρτητη Διαβίωση ότι για να μπορέσει να ζήσει κάποιος πλήρως ανεξάρτητα πρέπει να μπορεί να βγει από το σπίτι του, πρέπει να μπορεί να κυκλοφορήσει στους δρόμους και τα πεζοδρόμια, πρέπει να μπορεί να χρησιμοποιεί τα μέσα μαζικής μεταφοράς, πρέπει να έχει πρόσβαση στην εκπαίδευση, πρέπει να μπορεί να πάει να εργαστεί, πρέπει να ενσωματωθεί στην κοινωνία, πρέπει δηλαδή να υπάρχουν οι υπηρεσίες. 

Μέχρι πρόσφατα, η Ελλάδα ήταν μια από τις λίγες ευρωπαϊκές χώρες που η κοινωνία της δεν ενδιαφερόταν καθόλου με το θέμα της εφαρμογής των αρχών της Ανεξάρτητης  Διαβίωσης. Για αυτό και δημιουργήθηκε η ιδέα της ίδρυσης και στην Ελλάδα ενός οργάνου που θα διεκδικεί αυτές τις αρχές. Έτσι, γεννήθηκε μία νεοσύστατη εταιρία μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, υπό την επωνυμία «i-living - Οργανισμός Ανεξάρτητης Διαβίωσης Ελλάδος» (www.facebook.com/gr.iliving). Οι ιδρυτές της, έξι άτομα με βαριά κινητική αναπηρία, που όλοι τους έχουν επιστημονική και επαγγελματική καταξίωση. Κοινό τους όραμα και στόχος είναι η ύπαρξη της Ανεξάρτητης  Διαβίωσης και στην Ελλάδα.

Η σημαντικότητα και η ανάγκη ύπαρξης ενός τέτοιου κινήματος στα ευρωπαϊκά Κράτη-Μέλη φαίνεται και από το γεγονός ότι το 2013, τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης θέσπισαν την 5η Μαΐου ως την Ευρωπαϊκή Ημέρα Ανεξάρτητης Διαβίωσης. Μέσα από αυτήν την Ημέρα δίδεται η ευκαιρία στα ΑμεΑ να αγωνιστούν για την αναγνώριση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους και οι υπόλοιποι πολίτες να κατανοήσουν τα θέματα σχετικά με την Ανεξάρτητη Διαβίωση. Την περασμένη χρονιά, στο πρώτο έτος εορτασμού αυτής της Ευρωπαϊκής Ημέρας, πραγματοποιήθηκαν εκδηλώσεις σε 14 ευρωπαϊκές χώρες. Φέτος, μεταξύ των χωρών που θα συμμετέχουν, ο εορτασμός θα γίνει και στην Ελλάδα μέσα από τον Οργανισμό μας.

Την ημέρα της 5ης Μαΐου, μέλη και φίλοι του Οργανισμού θα βρίσκονται σε κεντρικά σημεία σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας αναζητώντας απ’ τους πολίτες να δώσουν τη δική τους ερμηνεία για τον όρο «Ανεξάρτητη Διαβίωση». Συγκεκριμένα, περαστικοί, πολίτες κάθε ηλικίας, θα καλούνται –αν θέλουν- να συμπληρώσουν σε ένα χαρτί τι είναι για τους ίδιους η «Ανεξάρτητη Διαβίωση», αναζητώντας εκείνα τα νοήματα πάνω στα οποία διαμορφώθηκε ολόκληρο το κίνημα. Το αποτέλεσμα των διαφορετικών απόψεών τους θα παρουσιαστεί σε ένα βίντεο που θα συνθέτει αυτό το πρωτότυπο «πάζλ»... Οι συμμετέχοντες θα έχουν την ευκαιρία να λάβουν και ένα φυλλάδιο, το οποίο θα εξηγεί τη φιλοσοφία και τις διεκδικήσεις του κινήματος της Ανεξάρτητης Διαβίωσης. Εκείνη την ημέρα, μπορείτε να βρείτε τους ανθρώπους του Οργανισμού και τους καταπληκτικούς εθελοντές του στα εξής σημεία:

-Αθήνα (σημείο πρώτο): Οδός Ερμού (αρχή), 12:00-20:00

-Αθήνα (σημείο δεύτερο): Γκάζι (στην Πλατεία έξω από το μετρό), 13:00-17:00

-Θεσσαλονίκη: Λευκός Πύργος, 15:00-20:00

-Ηράκλειο Κρήτης: Πλατεία Ελευθερίου Βενιζέλου (λιοντάρια), 17:00-21:00

-Λάρισα: Πλατεία Ταχυδρομείου, έξω από την Ιατρική, 17:00-20:00

-Ιωάννινα: Πλατεία Νομαρχίας, 18:30-21:00

-Κομοτηνή: Πεζόδρομος Ελ.Βενιζέλου, 16:00-21:00

-Δράμα: Πεζόδρομος οδού Ζερβού, κοντά στο Bershka, 11:30-13:30

Ο ουσιαστικός σκοπός αυτής της δράσης είναι να εδραιωθεί αυτή η Ευρωπαϊκή Ημέρα και να αναδειχθεί η ανάγκη για αλλαγές σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο. Για αυτό και χρειάζεται να διαδοθεί η ύπαρξη αυτής της Ημέρας σε όσους περισσότερο γίνεται ώστε να μάθουν την ουσία της Ανεξάρτητης Διαβίωσης. Για κάτι τέτοιο λοιπόν η συμμετοχή όλων είναι απαραίτητη και αναγκαία!

Στέλιος Κυμπουρόπουλος

Πρόεδρος Οργανισμού “i-living”

twitter: @ilivinggreece

iliving.greece@gmail.com

20 Χρονια Χαμογελο του παιδιου !!!

Ένα εορταστικό τριήμερο για τα 20 χρόνια του και για το παιδί πάνω από όλα !!! Γεμάτο Κέφι, Χορό και ατέλειωτο παιχνίδι. Πάρτε μια γεύση για το πως περάσαμε !!!

Πώς κάνω σεξ ενώ είμαι ανάπηρη: 5 γυναίκες με αναπηρία μιλούν για σεξ και σχέσεις

Οι γυναίκες με αναπηρία συχνά απεικονίζονται είτε σαν εύθραυστα άνθη είτε σαν άτομα με υπερβολική σεξουαλικότητα που έχουν ανάγκη κάποιον να τις προστατεύσει από τον έξω κόσμο και από τις ίδιες τους τις σεξουαλικές ορμές. Στην πραγματικότητα όμως, οι περισσότερες γυναίκες με αναπηρίες βιώνουν την ίδια λαχτάρα για απόλαυση, αγάπη και σωματική επαφή με οποιαδήποτε άλλη γυναίκα. Αυτή την εβδομάδα, στη στήλη Sex Talk Realness, το Cosmopolitan.com μίλησε με πέντε γυναίκες για τις εμπειρίες τους στο σεξ, τις σχέσεις και τη ζωή με ένα σώμα που δε λειτουργεί πάντα όπως θα ήθελαν.

Πόσων χρονών είσαι;

Γυναίκα Α: Εικοσιπέντε.

Γυναίκα Β: Τριάντα εννέα.

Γυναίκα Γ: Είκοσι.

Γυναίκα Δ: Είκοσι οχτώ.

Γυναίκα Ε: Τριανταπέντε.

Ποια αναπηρία έχεις;

Γυναίκα Α: Δυσαυτονομία, που προκαλεί χρόνια κόπωση, αφυδάτωση, λιποθυμίες και επίσης έχω μία πάθηση ανοσοποιητικής ανεπάρκειας, που σημαίνει ότι είμαι πιο ευάλωτη στις μολυσματικές ασθένειες και τις αντιμετωπίζω με μεγαλύτερη δυσκολία.

Γυναίκα Β: Είμαι παραπληγική λόγω τραυματισμού του νωτιαίου μυελού.

Γυναίκα Γ: Σύνδρομο ορθοστατικής ταχυκαρδίας, μια μορφή δυσαυτονομίας. Τα συμπτώματα ποικίλουν, από απλές ζαλάδες και σκοτοδίνες μέχρι ακραία εκφυλιστική δυσλειτουργία του αυτόνομου νευρικού συστήματος. Στα χειρότερά μου ήμουν κατάκοιτη. Τώρα έχω επανακτήσει την κινητικότητά μου χάρη σε μακροχρόνια θεραπεία βιοανατροφοδότησης και περνάω συνήθως τις μέρες μου με ήπια ως μεσαία συμπτώματα, όπως ταχυπαλμία και πόνο.

Γυναίκα Δ: Πάσχω από σύνδρομο Ehlers-Danlos, που προκαλεί σωματικούς πόνους και προβλήματα στην κινητικότητα- κατάθλιψη και ανορεξία.

Γυναίκα Ε: Πολλαπλή σκλήρυνση κατά πλάκας.

Από πότε πάσχεις;

Γυναίκα Α: Από όταν γεννήθηκα.

Γυναίκα Β: Είκοσι τέσσερα χρόνια.

Γυναίκα Γ: Τέσσερα χρόνια.

Γυναίκα Δ: Είχα Ehlers-Danlos σε όλη μου τη ζωή, αλλά χειροτέρεψε πολύ μετά τα 23. Έχω κατάθλιψη κατά περιόδους από τα 7 μου και ανορεξία τα τελευταία δύο χρόνια.

Γυναίκα Ε: Δέκα χρόνια.

Πώς επηρέασε η αναπηρία τη σχέση σου με το σώμα σου, προς το καλύτερο ή το χειρότερο;

Γυναίκα Α: Έχω αποκτήσει αρκετές δύσμορφες ουλές από χειρουργικές επεμβάσεις και η πάθησή μου προκαλεί συχνές διακυμάνσεις στο βάρος, αλλά με κάνει επίσης να εκτιμήσω όσα μπορεί ακόμη να μου προσφέρει το σώμα μου. Αισθάνομαι ότι έχω απόλυτη συναίσθηση του πόσο εύθραυστο είναι το σώμα. Πραγματικά, η καθεμία μας έχει ένα και μοναδικό. Με ώθησε επίσης να ζητήσω συμβουλές από έναν μαιευτήρα-γυναικολόγο εξειδικευμένο στις περιπτώσεις υψηλού κινδύνου, κυριολεκτικά πολλά χρόνια πριν από όταν σχεδιάζω να αποκτήσω παιδιά, ώστε να έχω μια ιδέα τι θα σήμαινε μια εγκυμοσύνη –ή η στειρότητα- για κάποια με την πάθησή μου. Πριν από αυτό ανησυχούσα πολύ μήπως είμαι στείρα. Ακόμη ανησυχώ ότι κάποια από τα απαραίτητα φάρμακα που παίρνω μπορεί να έχουν βλαβερή επίδραση σε μια εγκυμοσύνη.

Γυναίκα Β: Έχει αλλάξει στο πέρασμα των χρόνων. Ήμουν έφηβη όταν τραυματίστηκα, επομένως το σώμα μου ήταν σε περίοδο αλλαγών ούτως ή άλλως. Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι το να μην περπατάω είναι η χειρότερη πλευρά της αναπηρίας μου, αλλά αυτό δεν ισχύει. Θα προτιμούσα να μη χρειαζόμουν καθετήρα, δεν είναι και το πιο καλαίσθητο πράγμα στον κόσμο! Επίσης θα ευχόμουν η παραπληγία μου να άρχιζε σε χαμηλότερο σημείο του σώματος. Αν λειτουργούσαν οι κοιλιακοί μου θα ήμουν πανευτυχής: θα ήταν τέλεια αν είχα μια σχηματισμένη κοιλιά και καλύτερη ισορροπία. Ωστόσο αντιλαμβάνομαι ότι είμαι πολύ τυχερή που το σώμα μου με εξυπηρετεί και που είμαι καλά στην υγεία μου. Το να μπορείς να αυτοεξυπηρετείσαι είναι ανεκτίμητο δώρο!

Γυναίκα Γ: Εξαιτίας της συγκεκριμένης αναπηρίας είμαι υποχρεωμένη να σκέφτομαι μονίμως το σώμα μου και ειδικά τους παλμούς μου.

Γυναίκα Δ: Σίγουρα η ανορεξία σημαίνει ότι έχω δύσκολη σχέση με το σώμα μου. Είχα πρόβλημα ανορεκτικής συμπεριφοράς και στο παρελθόν και το ξεπέρασα εστιάζοντας στο πόσο ισχυρό είναι το σώμα μου και πόσα πράγματα μπορώ να κάνω με αυτό. Καθώς οι πόνοι επιδεινώνονταν και έπρεπε να περιορίζομαι όλο και περισσότερο, δεν υπήρχε πια τέτοια επιλογή. Είμαι δυσαρεστημένη και οργισμένη με το σώμα μου. Υπάρχουν πολλά καθημερινά πράγματα που δεν μπορώ να κάνω λόγω του πόνου και έχω την τάση να ρίχνω το φταίξιμο στο σώμα μου. Αντιμετωπίζω το σώμα μου και το μυαλό μου ως δύο διαφορετικές οντότητες.

Γυναίκα Ε: Έχω σχέση μίσους και πάθους με το σώμα μου. Αισθάνομαι κάποιες φορές ότι με απογοητεύει. Στο μυαλό μου μπορώ ακόμη να κάνω πράγματα που έκανα πριν τη σκλήρυνση, αλλά το σώμα μου απαντάει «μπα, δεν πρόκειται να το κάνουμε αυτό»!

Έχει επηρεάσει η αναπηρία τη σεξουαλική σου επιθυμία και πώς;

Γυναίκα Α: Η κόπωση και τα προβλήματα με τον γλυκαιμικό δείκτη είναι μεγάλο κομμάτι της πάθησής μου, έτσι μου είναι δύσκολο να κάνω σεξ αυθόρμητα και αυτό είναι ένα μείον. Η σεξουαλική μου επιθυμία ήταν σταθερά μειωμένη όταν η πάθηση προχωρούσε. Κάποιες φορές είμαι καλά για μερικές μέρες και έχω πολλή όρεξη για σεξ –αλλά τον περισσότερο καιρό πρέπει να προσπαθήσω πολύ για να μπω στο κλίμα. Και σίγουρα δεν έχει να κάνει με το πόσο προσπαθεί ο σύντροφός μου.

Γυναίκα Β: Δεν επηρεάζει καθόλου τη σεξουαλική μου επιθυμία. Πάντα είχα φυσιολογικά ισχυρές σεξουαλικές ορμές, αν και αφού τραυματίστηκα στα 14 δεν είχα προηγούμενες εμπειρίες για να κάνω σύγκριση, εκτός από τον αυνανισμό. Όπως κάθε γυναίκα, αισθάνομαι επιθυμία και διέγερση, οι αντιδράσεις μου δε διαφέρουν από των άλλων. Πιστεύω ότι εξαρτάται κυρίως από το τι κάνουμε με το σύντροφό μου κάθε φορά!

Γυναίκα Γ: Η αναπηρία σίγουρα επηρεάζει τη σεξουαλική μου επιθυμία και τις ορμές μου. Ο χρόνιος πόνος και η κατάθλιψη μπορούν να μου εξαφανίσουν τη λίμπιντο. Ωστόσο το σεξ μπορεί και να προσφέρει εξαιρετική ανακούφιση από τον πόνο και το άγχος.

Γυναίκα Δ: Η κατάθλιψη έχει μηδενίσει τη σεξουαλική μου επιθυμία και η ανορεξία έχει ως αποτέλεσμα να μην έχω ενέργεια ή όρεξη για σεξ. Αλλά το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ο πόνος.

Γυναίκα Ε: Εξαρτάται πάρα πολύ από το πώς εκδηλώνεται η σκλήρυνση την κάθε μέρα. Η κόπωση, οι πόνοι και οι σπασμοί είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα, αλλά πραγματικά προσπαθώ να μη με εμποδίζουν σε οτιδήποτε θέλω να κάνω. Ειδικά το σεξ. Έχω πολλές σεξουαλικές ορμές και μου αρέσει να το κάνω με το αγόρι μου όσο πιο συχνά μου το επιτρέπει το σώμα μου!

Πώς έχει επηρεάσει η αναπηρία σου τον τρόπο που κάνεις σεξ, αν τον έχει επηρεάσει;

Γυναίκα Α: Πρέπει αυτός να κάνει την περισσότερη δουλειά, αλλά αυτό είναι όλο.

Γυναίκα Β: Ο τραυματισμός προκάλεσε μεταβολές στους αισθητήρες μου. Η κλειτορίδα μου έχει υπερευαισθησία, κάτι που μπορεί να είναι και καλό και κακό. Ο υπερβολικός ερεθισμός είναι άβολος, έτσι αντίθετα με πολλές γυναίκες, έχω μεγαλύτερη απόλαυση με τη διείσδυση. Άλλα σημεία έχουν επίσης αποκτήσει υπερευαισθησία –αν κάποιος μου ερεθίσει αρκετά το λαιμό, μπορώ να φτάσω σε οργασμό. Επίσης μου έδωσε λίγο περισσότερη αυτοπεποίθηση. Για τους περισσότερους άντρες είμαι η πρώτη τους ανάπηρη γυναίκα, έτσι πρέπει να βεβαιωθώ ότι αισθάνονται άνετα με την κατάσταση, αν και είναι απίστευτα σέξι όταν κάποιος παίρνει τον έλεγχο και δε μου φέρεται σαν να είμαι κρυστάλλινο βάζο που θα σπάσει αν πέσει.

Γυναίκα Γ: Πρέπει να έχω στο μυαλό μου τα όρια που θέτει το σώμα μου και να τα σέβομαι ώστε να μην το παρακάνω και λιποθυμήσω. Οι παλμοί μου μένουν σταθεροί και χαμηλοί όταν είμαι ξαπλωμένη, αλλά τα συμπτώματα μπορεί κάθε μέρα να είναι διαφορετικά. Το μυστικό είναι να παίρνω ανάσες και να ενυδατώνομαι!

Γυναίκα Δ: Έχω δυσκολίες με τη διείσδυση, πράγμα που σχετίζεται με τους πόνους μου. Δεν έχω καταφέρει ποτέ να κάνω διεισδυτικό σεξ. Έχω προβλήματα και με τις σεξουαλικές πρακτικές που δεν περιλαμβάνουν διείσδυση, όπως το στοματικό ή ο αμοιβαίος αυνανισμός, επειδή τα δάχτυλά μου είναι σχεδόν σε αχρηστία και το σαγόνι μου εξαρθρώνεται. Για μένα το σεξ πρέπει να γίνεται πολύ προσεκτικά με έναν σύντροφο με κατανόηση που έχει καταλάβει καλά τα προβλήματα του Ehlers-Dalos. Μακριά από μένα τα one-night stand!

Γυναίκα Ε: Υπάρχουν κάποιες στάσεις που δεν μπορώ να τις κάνω για πολλή ώρα, όπως το doggy επειδή δεν αντέχουν τα πόδια μου. Επίσης οι αστράγαλοί μου πρέπει να είναι ελεύθεροι, αλλιώς παθαίνω σπασμούς και κράμπες. Αλλά όλα τα υπόλοιπα γίνονται.

Έχει επηρεάσει η αναπηρία σου τον τρόπο που σε αντιμετωπίζουν οι άλλοι ως σεξουαλικό υποκείμενο;

Γυναίκα Α: Όχι. Το μόνο σημείο από όπου η αναπηρία μου γίνεται ορατή είναι μια ουλή κοντά στην κλείδα, που αν δεν την ψάξει κανείς δε την βλέπει. Γι’ αυτό δεν έχω αντιδράσεις σε αυτό το ζήτημα.

Γυναίκα Β: Είχα μόνο θετικές σεξουαλικές εμπειρίες, αλλά είμαι πολύ επιλεκτική για το ποιον θα βάλω στο κρεβάτι μου. Με την παραμικρή αμφιβολία λέω όχι. Κάποιες φορές αναρωτιέμαι πόσο διαφορετικές θα ήταν οι σχέσεις μου αν περπατούσα. Έχω κάνει ατέλειωτες συζητήσεις με άντρες που έπαθαν σοκ όταν έμαθαν ότι οι ανάπηροι έχουν τις ίδιες σεξουαλικές ορμές με αυτούς και έχουν και αυτοί σεξουαλική ζωή. Πρόσφατα μίλησα με έναν παλιό μου συμμαθητή και μου εξομολογήθηκε ότι παλιά του άρεσα, αλλά δεν μπορούσε να φανταστεί πώς ή αν μπορούσα να έχω σεξουαλικές επαφές. Πραγματικά, παιδιά, απλώς είμαι παράλυτη, δεν μου έχουν ράψει το αιδοίο!

Γυναίκα Γ: Όταν χρησιμοποιούσα αναπηρικό αμαξίδιο, ο κόσμος συνήθως θεωρούσε ότι δεν ήμουν σεξουαλικά ενεργή, ή ότι πήγαινα με αυτούς που έχουν φετίχ με τα αναπηρικά αμαξίδια. Ακόμα και οι γιατροί δίσταζαν να μιλήσουν για την αναπαραγωγική μου υγεία ή για την αντισύλληψη, αφού «είχα τόσα άλλα προβλήματα να σκεφτώ».

Γυναίκα Δ: Νομίζω ότι ο κόσμος με αντιμετωπίζει ως μη-σεξουαλικό ον. Μπορεί να γίνει ενοχλητικό να σε βλέπουν όλοι σαν φίλη και να μην έχει περάσει από το μυαλό κανενός ότι μπορεί να είσαι ελκυστική. Νομίζω ότι υπάρχει και η αντίληψη ότι αν τα φτιάξεις με ένα άτομο με αναπηρία θα πρέπει να του κάνεις το νοσοκόμο. Στην πραγματικότητα, έχω ανθρώπους που με φροντίζουν και ακόμη κι αν ένας σύντροφος μπορεί να με φροντίζει σε κάποιες περιπτώσεις, θέλω να διατηρώ υψηλό επίπεδο ανεξαρτησίας.

Γυναίκα Ε: Ο τωρινός μου σύντροφος αισθάνεται ότι πρέπει να με προστατεύει, αλλά αυτό δε μας προκαλεί προβλήματα.

Έχει επηρεαστεί η σχέση σας με τους άντρες λόγω της αναπηρίας;

Γυναίκα Α: Είμαι με το σύντροφό μου από τα 17, επομένως δεν έχω ζήσει αυτή την άβολη δεκαετία που θα έπρεπε να συνδυάσω την αναζήτηση συντρόφου με την αναπηρία μου. Αλλά μου έχουν πει ότι είναι σκατά. Όσον αφορά την ασθένεια στη διάρκεια μιας μακροχρόνιας σχέσης, επηρεάζει την αυτοεκτίμησή σου –θέλει στ’ αλήθεια να είναι μαζί μου; Μήπως θέλει να διακόψει; Προσθέτει ένα επιπλέον επίπεδο δεσίματος και θα υπάρχει πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού η σκέψη ότι όλο αυτό δεν είναι «δίκαιο» για το σύντροφό σου.

Γυναίκα Β: Μάλλον είμαι κάπως υπερβολικά αμυντική. Δεν ανοίγομαι πολύ από την αρχή και κρατάω τα χαρτιά μου κλειστά. Νομίζω πως φοβάμαι ότι οι άντρες ξαφνικά θα φρικάρουν με την αναπηρία μου και θα με εγκαταλείψουν, γι’ αυτό φέρομαι σαν να αδιαφορώ, κι αυτό έχει συνέπειες. Έχω παρατηρήσει μεγαλύτερη διαφορά στην αναζήτηση συντρόφου από το ίντερνετ. Αν δε με έχουν δει από κοντά, το μόνο που βλέπουν οι άντρες στο διαδίκτυο είναι το αμαξίδιο και η αναπηρία και θέλουν να με προστατέψουν –μπλιαχ.

Γυναίκα Γ: Ακόμα μαθαίνω πώς να συμπεριφερθώ στα πρώτα ραντεβού, έχοντας μια αόρατη αναπηρία. Δεν είναι υποχρεωμένος ο άλλος να κατανοήσει απόλυτα την αναπηρία μου ή να αισθανθεί υπεύθυνος για την υγεία μου, αλλά πρέπει να υπάρχει αυξημένη εμπιστοσύνη και επικοινωνία όταν πρόκειται για σεξ. Συχνά σκέφτομαι ότι η αναπηρία είναι ένα φίλτρο: αν δεν αντέχεις να συζητάμε για το σώμα μου, τότε σίγουρα δε σου αξίζει να έχεις επαφές μαζί του.

Γυναίκα Δ: Χώρισα πριν πέντε χρόνια και ένας από τους λόγους ήταν ότι δεν είχα όρεξη για σεξ και δεν μπορούσα να κάνω σεξ με διείσδυση. Το να βγω ραντεβού είναι εξαιρετικά δύσκολο. Μου είναι δύσκολο να βγω από το σπίτι επειδή πονάω, έτσι δεν έχω πολλές ευκαιρίες να κοινωνικοποιούμαι φιλικά, πόσο μάλλον ερωτικά. Μια έξοδος για φαγητό ή ποτό θα ήταν επίσης δύσκολη λόγω της ανορεξίας.

Γυναίκα Ε: Κατά κάποιον τρόπο ναι. Ήμουν με τον πατέρα του παιδιού μου για 14 χρόνια και στην περίοδο αυτή διαγνώστηκα με πολλαπλή σκλήρυνση. Στην πράξη με υποστήριζε, βοηθούσε στα ψώνια και στο νοικοκυριό, αλλά δε με ρώτησε ούτε μια φορά πώς αισθανόμουν ή αν είχα φόβους για το μέλλον. Όταν χωρίσαμε, ανάμεσα σε άλλα μου είπε: «Αν καταλήξεις σε καροτσάκι, δεν είμαι σίγουρος αν θα το αντέξω». Ορίστε;; Πρώτον μπορεί να μην καταλήξω ποτέ σε καροτσάκι και δεύτερον πώς πρέπει να αισθανθώ για τα λόγια αυτά κατά τη γνώμη σου; Αυτά τα λόγια πόνεσαν περισσότερο από το να κάνει σεξ με άλλη. Μου πήρε καιρό να ξαναγαπήσω τον εαυτό μου αρκετά ώστε να ξαναβγώ ραντεβού. Αλλά τώρα έχω έναν υπέροχο σύντροφο που έχει κι αυτός αναπηρία, έτσι υπάρχει μεταξύ μας κατανόηση του ενός για τις ανάγκες του άλλου.

Ποιες είναι οι πιο λανθασμένες αντιλήψεις που έχετε αντιμετωπίσει όσον αφορά το σεξ και την αναπηρία;

Γυναίκα Α: Για μένα είναι μάλλον το αντίθετο από ό,τι περιμένετε. Αντιμετωπίζω την απορία των άλλων για το ότι δεν κάνω σεξ τόσο συχνά όσο δείχνω να μπορώ. Οι φίλοι μου με θεωρούν υγιές, σεξουαλικό άτομο. Δε καταλαβαίνουν ότι μπορεί να φαίνομαι μια χαρά αλλά μονίμως πασχίζω να διατηρήσω και να κατανείμω την ενέργειά μου. Το σεξ δεν είναι πάντοτε η πρώτη προτεραιότητα.

Γυναίκα Β: Ότι δεν έχουμε επιθυμία, ότι δε φτάνουμε σε διέγερση, ότι δεν είμαστε σεξουαλικά όντα, ότι κατουράμε και χέζουμε το κρεβάτι μας (μπλιααααχ, όχι!), ότι αν δεν μπορείς να κινηθείς δεν μπορείς και να αισθανθείς το άγγιγμα (αυτό είναι λάθος, τα κινητικά και τα αισθητηριακά νεύρα είναι εντελώς διαφορετικά), ότι όλες οι αναπηρίες είναι ίδιες και ότι λογικά είμαστε τόσο απελπισμένες που δεν έχουμε πια κριτήρια επιλογής και πηγαίνουμε με κάθε ενοχλητικό γέρο.

Γυναίκα Γ: Οι πιο λανθασμένες αντιλήψεις που μου έχουν τύχει περιλαμβάνουν την άποψη ότι οι γυναίκες με αναπηρία δεν μπορούν ή δε θέλουν να κάνουν σεξ. Είναι συχνά δύσκολο για τα άτομα που δεν έχουν αναπηρία να σκεφτούν κάτι πέρα από τη (βαρετή) ιδέα του ετεροκανονικού σεξ ή να «δουν πέρα από την αναπηρία».

Γυναίκα Δ: Ότι δεν ενδιαφερόμαστε για σεξ.

Γυναίκα Ε: Δεν έχει τύχει κάτι τέτοιο σε εμένα, αλλά έχω ακούσει για άτομα που τους είπαν ότι δεν μπορούν να κάνουν σεξ αν έχουν αναπηρία. Ε, αυτά είναι βλακείες.

Αισθάνεσαι ότι η αναπηρία σου έχει επηρεάσει τη σεξουαλικότητά σου ή τις σχέσεις σου με θετικό τρόπο;

Γυναίκα Α: Θα έλεγα ότι όλες αυτές οι αλλαγές μιας χρόνια πάθησης –τα συμπτώματα, το απρόβλεπτο, οι οικονομικές δυσκολίες, η νοσηλεία, ο φόβος μήπως προχωρήσει- έχουν κάνει την επικοινωνία στη σχέση μας δυνατότερη. Είμαστε υποχρεωμένοι να ασχοληθούμε με τέτοια ζητήματα, έτσι όταν προκύπτει κάποιο άσχετο πρόβλημα είμαστε πιο προετοιμασμένοι να το αντιμετωπίσουμε σε σχέση με άλλα ζευγάρια.

Γυναίκα Β: Είναι χρήσιμη για να φιλτράρει τους μαλάκες. Οι ρηχοί, ηλίθιοι φιγουρατζίδες που ενδιαφέρονται μόνο για την εικόνα τους θα αποφύγουν μια γυναίκα με αναπηρία, καθώς δε θεωρούμαστε κελεπούρια που θα κάνουν τους άλλους να ζηλέψουν. Αυτό με απαλλάσσει από το κόπο να τους διώξω. Οι σεξουαλικοί μου σύντροφοι, για μικρά ή μεγάλα χρονικά διαστήματα, ήταν οι περισσότεροι ανοιχτόμυαλοι και προοδευτικοί άνθρωποι. Κάποιοι είχαν και αυξημένη συναισθηματική νοημοσύνη, αλλά όχι όλοι –δεν είναι και 100% ασφαλές φίλτρο!

Γυναίκα Γ: Σίγουρα έχει επηρεάσει τη σχέση μου με τον εαυτό μου, με το σώμα μου και με τους άλλους θετικά! Η αυτογνωσία που απαιτείται λόγω της αναπηρίας μού έχει χαρίσει μια σέξι αυτοπεποίθηση για να πειραματιστώ με τους άλλους. Με κάνει να αμφισβητήσω την άποψη που έχω για το τι σημαίνει να είμαι ευάλωτη και τελικά οδηγεί στο να περάσω πολύ καλά.

Γυναίκα Δ: Σίγουρα σημαίνει ότι πολλοί βλαμμένοι αποκλείονται από μόνοι τους επειδή δε θα τους περνούσε καν απ’το μυαλό να κάνουν σχέση με μια ανάπηρη. Όσον αφορά τη σεξουαλική δραστηριότητα, πρέπει να ξέρω κάποιον πολύ καλά και αυτό μειώνει τα λάθη.

Γυναίκα Ε: Σίγουρα. Δεν αφήνω ποτέ τη σκλήρυνση να μπει ανάμεσά μας, έτσι πάντα βρίσκουμε τρόπους να δίνουμε δύναμη ο ένας στον άλλο.

Τι θα ήθελες να μοιραστείς με τις αναγνώστριες του Cosmo σχετικά με το τι σημαίνει να είσαι γυναίκα με αναπηρία;

Γυναίκα Α: Να είστε ευγνώμονες για κάθε στιγμή ενέργειας που έχετε. Μη θεωρήσετε ποτέ ότι η λίμπιντο είναι δεδομένη και βεβαιωθείτε ότι προστατεύεστε ώστε να μην καταλήξετε με κάποια χρόνια μολυσματική ασθένεια. Αυτό θα ήταν το χειρότερο.

Γυναίκα Β: Δεν έχει διαφορά από το να μην είσαι ανάπηρη. Έχουμε πόθους, αισθήματα, επιθυμίες. Απλώς έχουμε λίγο διαφορετική όψη και πρέπει να δείχνουμε μεγαλύτερη δύναμη για να κάνουμε τους άλλους να μη σκέφτονται την αναπηρία μας. Γι’αυτό πάψτε να μας κρίνετε! Δεν είναι και ό,τι πιο αδελφικό!

Γυναίκα Γ: Δεν είμαστε απελπισμένες. Είμαστε γυναίκες και είμαστε ανάπηρες –δώστε χώρο για όλες μας τις ταυτότητες.

Γυναίκα Δ: Μιλήστε μαζί της. Η καθεμία είναι διαφορετική, μη βγάζετε συμπεράσματα. Ένα άτομο μπορεί να έχει πολύ ενεργή σεξουαλική ζωή, ένα άλλο μπορεί να δυσκολεύεται. Και μη βάζετε όρια στο τι είναι «σεξ». Δε χρειάζεται να είναι διείσδυση. Να είστε δημιουργικές και περιπετειώδεις!

Γυναίκα Ε: Είσαι ο εαυτός σου και μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις, φτάνει να το πάρεις απόφαση.

Πηγή:  www.cosmopolitan.com

Σεμιναριο με Θεμα: «Ειδική Αγωγή & Αναπηρία» στο ΙΕΚ ΠΑΣΤΕΡ Θεσσαλονικης

Το Αmea-Logos σε συνεργασία με το ΙΙΕΚ ΠΑΣΤΕΡ πραγματοποίησε σεμινάριο με ομιλητή τον  Δημήτριο Μουρατίδη, φιλόλογο και ειδικό παιδαγωγό για τον τομέα της Προσχολικής Αγωγής με θέμα την αφετηρία, την εξέλιξη και τον σκοπό της ειδικής αγωγής απαντώντας σε ερωτήματα όπως σε ποιους απευθύνεται και πως γίνεται η εκπαιδευτική παρέμβαση σε επίπεδο στρατηγικών διδασκαλίας.

Επιπλέον οι σπουδάστριες του τομέα Προσχολικής Αγωγής είχαν την δυνατότητα να ενημερωθούν για την "Αναπηρία: Αποσαφηνίζοντας την έννοια σε κοινωνικό και εργασιακό πλαίσιο και στο πλαίσιο της καθημερινότητας".

Όλα όσα ειπώθηκαν με αφορμή τα ερωτήματα που τέθηκαν από τις σπουδάστριες θεωρούμε πως ήταν αποτέλεσμα μιας θερμής και απόλυτα εποικοδομητικής συζήτησης, η οποία στο τέλος της επέφερε τροφή για σκέψη σχετικά με την ουτοπική εικόνα της κοινωνίας μας απέναντι στην Ειδική Αγωγή και ακόμη περισσότερο στην Κατάσταση της Αναπηρίας.

 Το υλικό του σεμιναρίου μπορείτε να το βρείτε εδώ: https://auth.academia.edu/DimitrisMouratidis

Παγκόσμια Ημέρα Ενημέρωσης για τον Αυτισμό

Από την 1η Νοεμβρίου 2007, με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, καθιερώθηκε να γιορτάζεται κάθε χρόνο η Παγκόσμια Ημέρα Αυτισμού στις 2 Απριλίου, αρχής γενομένης από το 2008.

Σκοπός της ημέρας αυτής είναι η ενημέρωση της παγκόσμιας κοινής γνώμης για τον αυτισμό και τα βήματα που πρέπει να γίνουν για την ομαλή ένταξη των ατόμων με αυτισμό στην κοινωνία. Η ενημέρωση έχει διττό στόχο: το σεβασμό στην προσωπικότητα και τη μοναδικότητα του αυτιστικού παιδιού και τη δημιουργία δομών για την πρώιμη διάγνωση και φροντίδα των παιδιών αυτών και των οικογενειών τους. Η Παγκόσμια Ημέρα Ευαισθητοποίησης και Ενημέρωσης για τον Αυτισμό είναι πάνω απ’ όλα μια ημέρα αφιερωμένη στο παιδί με αυτισμό.

Ο αυτισμός είναι μια διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή, που χαρακτηρίζεται από μειωμένη κοινωνική αλληλεπίδραση και επικοινωνία, καθώς και από περιορισμένη, επαναλαμβανόμενη και στερεότυπη συμπεριφορά. Οι άνθρωποι με αυτισμό παρουσιάζουν τις εξής δυσκολίες:

• Δυσκολία στην κοινωνική επικοινωνία
• Δυσκολία στην κοινωνική αλληλεπίδραση
• Δυσκολία στην κοινωνική φαντασία

Στις ΗΠΑ γεννιέται 1 παιδί με αυτισμό κάθε 20 λεπτά. Ο αυτισμός είναι πέντε φορές πιο συχνός στα αγόρια απ’ ό,τι στα κορίτσια και πιο συχνός στα παιδιά των λευκών απ’ ό,τι σε αυτά των έγχρωμων ή των ισπανόφωνων, επισημαίνει το Ομοσπονδιακό Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών.

Άνθρωποι με αυτισμό έχουν πει ότι ο κόσμος γι’αυτούς είναι μια μάζα από ανθρώπους, τόπους και γεγονότα που αγωνίζονται να κάνουν αίσθηση, η οποία μπορεί να προκαλέσει σημαντικό άγχος.

Όλα τα άτομα με αυτισμό μπορούν να επωφεληθούν από την έγκαιρη διάγνωση, την πρόσβαση σε κατάλληλες υπηρεσίες και την υποστήριξη.

Παγκόσμια ημέρα κατά του ρατσισμού και των φυλετικών διακρίσεων

21 Μαρτίου

Μπορεί σήμερα να έρχεται στο μυαλό μας ο ρατσισμός εξαιτίας του ορισμού της ως Παγκόσμια Ημέρα, αλλά επειδή πρέπει να τον θυμόμαστε κάθε μέρα σας αφιερώνουμε το συγκεκριμένο τραγούδι:

Πόσο κουβαλάμε τις οικογένειές μας;

Οι περισσότεροι από εμάς, ήρθαμε σε αυτή τη ζωή μέσα σε μια οικογένεια. Ανατραφήκαμε και πειραματιστήκαμε στην ασφάλειά της, διαμορφώσαμε την ταυτότητά μας και βρήκαμε τους ρόλους, που επιθυμούμε εμείς ή και οι άλλοι για εμάς, να παίξουμε στη ζωή. Μετά  αμφισβητήσαμε τις αξίες της και την ιεραρχία. Πήραμε κιμωλίες και χαράξαμε όρια διεκδικώντας την ανεξαρτησία μας. Και αφού μετά από αμοιβαίες υποχωρήσεις, διαπραγματεύσεις και συνθήκες ειρήνης ανακαλύψαμε που είναι ο εαυτός μας και που είναι οι άλλοι κάναμε τα πρώτα βήματά μας έξω από την οικογένεια.

Πόσο όμως κουβαλάμε την οικογένειά μας;

Κάποιοι απαντούν αρνητικά. Ισχυρίζονται ότι δεν θέλουν να κάνουν τα «λάθη» των γονιών τους, ότι δεν θα ακολουθήσουν τα βήματα τους και θα αλλάξουν πορεία.

Κι αυτό όμως δεν εξαρτάται από τα «λάθη» που έκαναν αυτοί οι γονείς; Πως θα ορίζαμε άραγε τη διαφορετική πορεία αν δεν υπήρχε η προδιαγεγραμμένη;

Αν σταθούμε για μια στιγμή και παρατηρήσουμε τον εαυτό μας θα δούμε το αυτονόητο για κάποιους, ανεπεξέργαστο όμως για κάποιους άλλους: πόσο συνδεδεμένοι είμαστε με τις οικογένειές μας; Η ιστορία ξεκινάει από την αρχή της ζωής μας όπου όλοι σπεύδουν να πουν σε ποιόν μοιάζουμε εμφανισιακά ίσως για να επιβεβαιώσουμε τη συνέχεια των γονιδίων μας. Από τα «κουσούρια» που κληρονομήσαμε, αφού φαίνεται να είναι πολύ σημαντικό να κρατήσουμε το «πείσμα» του παππού, ή την «εργατικότητα» της γιαγιάς για να μην ξεχαστούν κι αυτοί στο πέρασμα του χρόνου. Και στο τώρα, με τις αξίες μας, τον τρόπο που σκεφτόμαστε, τις δουλειές που κάνουμε, τις προσδοκίες και τα όνειρά μας. Τι άραγε από αυτά είναι εξ’ ολοκλήρου δικό μας;

Δεν θα μπορούσα βέβαια να υποστηρίξω ότι είμαστε μόνο μια κλωνοποίηση του κράματος των γονιών μας.

Σε μια χώρα όπου ο θεσμός της οικογένειας παίζει κεντρικό ρόλο, που είναι εκεί για να στηρίξει και  να σώσει, να νουθετήσει και να συμβουλέψει ίσως είναι φυσικό επόμενο να φέρουμε στοιχεία και πρότυπα επικοινωνίας των οικογενειών μας στη δική μας ζωή. Δεν ξέρω βέβαια πόσο αυτό είναι τελικά μόνο χαρακτηριστικό των Ελλήνων, και πόσο δεν υπάρχει στις άλλες χώρες που τα παιδιά φεύγουν από το σπίτι στα 18 τους.

Δεν ξέρω αν ποτέ αυτό θα αλλάξει. Δεν ξέρω κι αν πρέπει να αλλάξει. Αυτό που κάνει όμως τη διαφορά είναι να σταθούμε και να ακούσουμε τον εαυτό μας όταν μαλώνει με το σύντροφό του, όταν συμβουλεύει τους φίλους του, όταν κρίνει τους άλλους, όταν υποστηρίζει τις θέσεις του και διαφωνεί, ακόμα κι όταν κάνει χιούμορ, και να αναρωτηθούμε: Τι άραγε από αυτά έχει κάτι από τις αποσκευές που κουβαλάμε από το πατρικό μας;

Nίκη Δεδούση

Ψυχολόγος

Πραγματική αγάπη: 22χρονος με πρόβλημα αναπηρίας βρήκε τον έρωτα της ζωής του!

Του Αγίου Βαλεντίνου σήμερα με μια αληθινή ιστορία αγάπης χωρίς εμπόδια... Ας παραδειγματιστούμε λίγο και στην Ελλάδα.

"Τώρα πια είναι αισιόδοξος !!!"

Συγκινεί η ιστορία αγάπης του 22χρονου Βρετανού αρθρογράφου και συγγραφέα Shane Burcaw με την καλλονή Anna Reinalda. Ο νεαρός πάσχει από νωτιαία μυϊκή ατροφία, με αποτέλεσμα να είναι καθηλωμένος σε αναπηρική καρέκλα από όταν ήταν τριών ετών.

Ο ίδιος εξομολογείται πως όταν έβγαινε ραντεβού με την Anna όλοι τους κοιτούσαν περίεργα και τον ρωτούσαν αν είναι η νοσοκόμα του. Ο 22χρονος έκανε την εν λόγω αποκάλυψη στο προσωπικό του blog, όπου εξιστορεί τις ρατσιστικές συμπεριφορές που έχει βιώσει εξαιτίας της ασθένειάς του.

 «Εάν δω έναν άνδρα και μία γυναίκα να τρώνε μαζί, θα υποθέσω πως έχουν βγει ραντεβού. Όμως μια τέτοια υπόθεση δεν γίνεται και για τα ανάπηρα άτομα» σημειώνει ο ίδιος ο οποίος  προσθέτει «πολλοί ρωτούσαν την κοπέλα μου αν είναι η νοσοκόμα ή η αδερφή μου. Εμείς πάντα απαντούσαμε με χιούμορ στην αδιακρισία τους. Για παράδειγμα τους έλεγα πως απλά την έχω πληρώσει για να μου κάνει παρέα ή ότι είμαι ο πατέρας της».

Η ασθένεια από την οποία πάσχει ο 22χρονος, δεν τον εμποδίζει να έχει σεξουαλικές σχέσεις. Όμως όπως λέει ο ίδιος πριν γνωρίσει την κοπέλα του, πίστευε πως δεν αξίζει να έχει μια φυσιολογική ερωτική σχέση.

Φοβόταν πως αν μια κοπέλα έβγαινε μαζί του, θα το έκανε μόνο και μόνο από λύπηση.

Τελικά έκανε λάθος. Η Anna τον ερωτεύτηκε για αυτό που είναι και δεν τον αλλάζει με τίποτα.

«Τώρα πια πιστεύω πως όχι μόνο τα άτομα με αναπηρία μπορούν να έχουν σχέσεις, αλλά ο δεσμός μπορεί να είναι και πιο ισχυρός».

Πηγη:  http://laughingatmynightmare.tumblr.com/

Υ.Γ: Δεν ξέρω αν μπορώ να είμαι αισιόδοξος... Δεν θέλω να υποβαθμίσω το γεγονός της ιστορίας γιατί μας δείχνει το δρόμο για να σπάσουμε τις προκαταλύψεις και τα στερεότυπα, αλλά πιστεύω πως στην Ελλάδα δεν θα μπορέσει να υπάρξει σε άτομα με τετραπληγία, αν δεν αλλάξει η νοοτροπία.

Ο Σωτήρης κατάφερε να ζει τη ζωή που πάντα ήθελε [ή σχεδόν]

"Για κάποιους ανθρώπους η αυτονομία είναι πολύ πιο δύσκολη από ό, τι μπορείς να φανταστείς". 

 

"Καθόμουν στο θρανίο και ένιωθα διαλυμένος. Και τα παιδιά ήταν σκληρά μαζί μου και ασεβή, αλλά δεν φταίνε αυτά, οι γονείς τους φταίνε. Στην εφηβεία τα πράγματα δεν έγιναν πιο εύκολα. Δεν ήξερα πώς να διαχειριστώ τις αυξημένες ορμόνες και κανείς δε με συμβούλεψε. Και οι γονείς μου έχουν μία παλιομοδίτικη νοοτροπία και δεν μπορούσαν να αντιληφθούν ότι το παιδί τους μεγαλώνει. Τους έκαιγε, αλλά με έναν τρόπο μίζερο και μοιρολατρικό και δεν με αφήνανε ελεύθερο να κοινωνικοποιηθώ. Το κομμάτι της σεξουαλικότητας ήταν κάτι που έβαλα αναγκαστικά στην άκρη από μικρός".

Ο Σωτήρης Σακελλαρίου είναι 38 χρονών και πάσχει από αχονδροπλασία, παλαιότερα γνωστή ως νανισμός. Είναι μία σπάνια κληρονομική κατάσταση, κατά την οποία ο κορμός και το κεφάλι αναπτύσσονται φυσιολογικά αλλά όχι τα άκρα. Οι χόνδροι δεν σχηματίζονται σωστά, με αποτέλεσμα να δυσκολεύει η κίνηση και η άρθρωση. Το ύψος του Σωτήρη δεν ξεπερνάει το 1,30 μ., έχει ελάχιστη κάμψη στο κορμί του, το σώμα του είναι μονοκόμματο και δεν μπορεί να καθίσει. Επίσης δεν μπορεί να περπατήσει χωρίς την υποστήριξη περιπατητήρα.

Τον συναντήσαμε στο Ασκληπιείο Βούλας όπου έρχεται τα τελευταία τέσσερα χρόνια στο τμήμα εργοθεραπείας για να μάθει πώς να χρησιμοποιεί σωστά το σώμα του, ώστε να καταφέρει να ζει και να κινείται αυτόνομα. Η πορεία προς την αυτονομία και την ανεξαρτησία όμως δεν είναι κάτι εύκολο και μέχρι πριν λίγα χρόνια δεν μπορούσε να κάνει ούτε μπάνιο μόνος του. Ήρθε στο ραντεβού μας με το τραμ, ακριβώς στην ώρα του, χαμογελαστός και με διάθεση να μας μιλήσει. Φάνηκε από την αρχή ότι είναι ένας άνθρωπος αποφασισμένος να κάνει τα πάντα για να καταφέρει να ζήσει όπως αυτός θα ήθελε και όχι όπως θα ήθελαν οι άλλοι για αυτόν. Με προσεκτικές κινήσεις στάθηκε δίπλα μου και άρχισε να μου διηγείται την ιστορία της ζωής του.

Μεγάλωσε σε μία συντηρητική οικογένεια, με άλλα τρία αδέλφια. Είναι ο μικρότερος και κανένας άλλος από τα μέλη της οικογένειάς του δεν είναι νάνος. Τα αδέλφια του δεν τον αντιμετώπισαν ποτέ ισότιμα. «Ήμουν έξι χρονών όταν κατάφερα να σταθώ στα πόδια μου. Σαν κουκλόπανο ήμουν, δεν μπορούσα ούτε το κεφάλι μου να στηρίξω» λέει. «Και οι γονείς είχαν μεγάλη ανασφάλεια για το πώς θα μεγαλώσουν ένα παιδί με αναπηρία, δεν είχαν εκπαιδευτεί. Πάντα μου έλεγαν να προσέχω το ένα, να προσέχω το άλλο, δεν μπορούσαν να συνειδητοποιήσουν ότι θα πρέπει να με βοηθήσουν για να μπορώ να καταφέρνω μόνος μου. Ακόμη και τώρα που είμαι 38 μου λένε τι να κάνω. Εντάξει, ίσως φταίω κι εγώ που δεν τους επιβλήθηκα όταν ήμουν μικρότερος, αλλά κι εγώ δεν ήξερα.

Πήγα σχολείο στην ΕΛΕΠΑΠ (Ελληνική Εταιρεία Αποκατάστασης Αναπήρων Προσώπων). Σηκωνόμουν κάθε μέρα από τις πέντε το πρωί και μέχρι τις τρεις το μεσημέρι ήμουν εκεί. Είναι το μόνο μέρος στην Ελλάδα που είναι εξειδικευμένο στην εκπαίδευση των αναπήρων. Ο νανισμός ήταν τότε μία πάθηση που δεν γνώριζαν οι περισσότεροι, στο σχολείο ήμουν ο μόνος νάνος και είμαι και από τις δύσκολες περιπτώσεις. Ήμουν πολύ κλειστός χαρακτήρας και άργησα πολύ να κοινωνικοποιηθώ. Είχα τάσεις υπνηλίας στο σχολείο, γιατί σηκωνόμουν από τα χαράματα και δεν μπορούσα να ανταποκριθώ στις απαιτήσεις της ημέρας. Καθόμουν στο θρανίο και ένιωθα διαλυμένος. Και τα παιδιά ήταν σκληρά μαζί μου και ασεβή, αλλά δεν φταίνε αυτά, οι γονείς τους φταίνε. Στην εφηβεία τα πράγματα δεν έγιναν πιο εύκολα. Δεν ήξερα πώς να διαχειριστώ τις αυξημένες ορμόνες και κανείς δε με συμβούλεψε. Και οι γονείς μου έχουν μία παλιομοδίτικη νοοτροπία και δεν μπορούσαν να αντιληφθούν ότι το παιδί τους μεγαλώνει. Τους έκαιγε, αλλά με έναν τρόπο μίζερο και μοιρολατρικό και δεν με αφήνανε ελεύθερο να κοινωνικοποιηθώ. Το κομμάτι της σεξουαλικότητας ήταν κάτι που έβαλα αναγκαστικά στην άκρη από μικρός.

Αλλά δεν παραιτήθηκα ποτέ. Όταν τελείωσα το Λύκειο άρχισα να παρακολουθώ επιδοτούμενα προγράμματα -στο Ίδρυμα Κοινωνικής Εργασίας στη Μεταμόρφωση είχε ειδικά προγράμματα για αποφοίτους Λυκείου. Εκεί γνώρισα μία κοινωνική λειτουργό, η οποία με παρότρυνε να εκμεταλλευτώ το επίδομα που παίρνω να μην κλείνομαι στον εαυτό μου και να βγαίνω περισσότερο.

Αργότερα δούλεψα σε ασφαλιστική εταιρεία, δούλεψα και στο δήμο μου, στην Αγία Βαρβάρα. Έχω βάλει και υποψηφιότητα για δημοτικός σύμβουλος εκεί, μου τάξανε πολλά αλλά γρήγορα συνειδητοποίησα ότι όλα αυτά ήταν πολύ επιφανειακά και έχω μάθει να κρατάω μικρό καλάθι. Έχω ακούσει και ατάκα ‘τι θες και βγαίνεις από το σπίτι σου αφού δεν μπορείς’. Λες και φταίμε εμείς που είμαστε ανάπηροι. Είναι εφικτό να εργαστείς, αλλά είναι πολύ δύσκολο γιατί δεν υπάρχει ο κατάλληλος εξοπλισμός στους χώρους εργασίας. Δεν έχει ούτε ειδικά καθίσματα για νάνους, ούτε τουαλέτες. Πιο παλιά ήμουν περήφανος και έλεγα ότι πρέπει να δουλέψω, αλλά τα έβαλα κάτω και τα σκέφτηκα. Δεν μπορούσα να κάνω πράγματα απλά, καθημερινά. Όχι ότι δεν ήθελα να δουλεύω, αλλά αν είναι να πηγαίνω στην δουλειά μου και να μην έχω πού να κάτσω, τι να το κάνω;

Με αυτό το σκεπτικό, πριν από τέσσερα χρόνια αποφάσισα να επικεντρωθώ στον εαυτό μου και να απευθυνθώ σε ειδικούς για να μπορέσω να ζήσω αυτόνομα. Διάβασα στο ίντερνετ για την μονάδα εργοθεραπείας στο Ασκληπιείο Βούλας. Γνώρισα τον Γιώργο Σαββόπουλο – υπεύθυνο του τμήματος – μέσω Facebook, του εξήγησα το πρόβλημα μου και μου είπε κατευθείαν ‘έλα’. Αν και ήταν δύσκολο για μένα πήγα. Το να ζητάς βοήθεια δεν είναι ντροπή, ήρθα με δική μου απόφαση και δεν το είπα καν στους γονείς μου. Στην εργοθεραπεία έμαθα και συνεχίζω να μαθαίνω πράγματα που για άλλους είναι αυτονόητα αλλά για μένα ήταν άθλος. Έμαθα να ξυρίζομαι μόνος μου, έμαθα να κάνω μόνος μου μπάνιο, ενώ πριν αυτά τα έκανε η μητέρα μου. Έμαθα να μαγειρεύω χρησιμοποιώντας ανακλινόμενους καθρέφτες. Μέχρι τα 35 δεν είχα ανάψει ποτέ γκαζάκι, δεν με άφηναν οι δικοί μου. Ξέρω ότι έχω ακόμη δυσκολίες, δεν μπορώ να βάλω παντελόνι, παπούτσια, κάλτσες, εσώρουχο. Δεν μπορώ να καθαριστώ στα πίσω ευαίσθητα σημεία. Αλλά είναι καθοριστικό για τους ανθρώπους με αναπηρία να μάθουν να αυτοεξυπηρετούνται. Το να είσαι εξαρτημένος από την οικογένεια σου είναι μεγάλη καταρράκωση, δεν σε βοηθάει καθόλου να εξελιχθείς σαν άνθρωπος και να πας μπροστά. Παλεύω και ξέρω ότι θα καταφέρω να ξεπεράσω τις δυσκολίες. Ξέρω ότι μια μέρα θα μπορέσω να μείνω μόνος μου, ίσως με κάποια μικρή βοήθεια.

Όταν ξεκίνησα να πηγαίνω στην Βούλα άρχισα να χρησιμοποιώ και τα μέσα μεταφοράς. Μέχρι πριν τις μετακινήσεις μου τις έκανα αποκλειστικά με ταξί. Και εκεί δυσκολεύομαι, δεν υπάρχουν καθίσματα για νάνους και αναγκάζομαι να στέκομαι όρθιος και η πρόσβαση στα μέσα είναι δύσκολη πολλές φορές. Το ότι δεν υπάρχει προσβασιμότητα σημαίνει ότι δεν υπάρχει καν στο μυαλό των ανθρώπων ότι ανάμεσα τους ζούνε ανάπηροι και ότι πραγματικά δεν μπορούν να κινηθούν. Ο ανάπηρος είναι σαν να μην υπάρχει και η κοινωνία είναι φτιαγμένη με τέτοιο τρόπο ώστε να αποκλείει τους αδύναμους. Δεν μπορώ να πάω πουθενά χωρίς να το σκεφτώ καλά πρώτα. Αν θέλω να βγω για ένα ποτό ή να πάω σινεμά, θα πρέπει να πάρω τηλέφωνο και να ρωτήσω υπάρχει πρόσβαση και πολλές φορές με ρωτάνε ‘τι εννοείται πρόσβαση;’. Στο δρόμο μπορεί να με κοιτάνε παράξενα, αλλά δε δίνω σημασία. Υπάρχουν αυτοί που λένε ‘α να κοίτα ένας νάνος, πως περπατάει έτσι ο νάνος’. Υπάρχουν και αυτοί που μπορεί να με βοηθήσουν αλλά είναι λίγοι. Δεν μπορούν να καταλάβουν το πιο απλό, ότι ο άνθρωπος δεν είναι μόνο πόδια και χέρια, είναι και πνεύμα και μυαλό.

Ο Σωτήρης έχει βοηθηθεί πολύ και η ενημέρωση υπάρχει «απλά πρέπει να τολμήσουν και οι ίδιοι οι ανάπηροι να ξεκλειδώσουν τη ζωή τους και να πάρουν τις κατάλληλες απαντήσεις», λέει.

«Εγώ έχω κάνει το πρώτο βήμα, και συνεχίζω αγέρωχος, έτσι πρέπει. Μόνο σε επίπεδο αυτονομίας είμαι περιορισμένος, κατά τα άλλα έχω μάθει να πετυχαίνω αυτό που θέλω. Έχω αποδεχτεί τον εαυτό μου όπως είναι» λέει και χαμογελάει πλατιά για την φωτογράφιση. Η ώρα περνάει και ο Σωτήρης μας ενημερώνει ότι θα πρέπει να φύγει σιγά-σιγά γιατί πρέπει να πάει στις πρόβες μίας παράστασης στην οποία συμμετέχει. Εκτός από το θέατρο ο Σωτήρης, κάνει και μαθήματα αγγλικών, παρακολουθεί συνέδρια και έχει και μια σελίδα στο Facebook μέσα από την οποία προσπαθεί να ενημερώσει και να βοηθήσει οποιονδήποτε μπορεί να χρειαστεί τη βοήθειά του. Φεύγει με ταξί και τον βοηθάμε να καθίσει αναπαυτικά στο κάθισμα, μας αποχαιρετάει με χειραψία και φεύγει χαμογελαστός, σίγουρος και αυτόνομος.

Πηγή:  http://grekamag.gr