Ρατσισμός... το μεγαλείο σου !!!!!

Χρυσή Αυγή : Στείρωση και ευθανασία σε άτομα με ειδικές ανάγκες

Ημερομηνία: 13/08/2012
Πηγή: www.alterthess.gr

Υπέρ της στείρωσης ακόμη και της ευθανασίας στα άτομα με ειδικές ανάγκες τάσσεται η Χρυσή Αυγή προκειμένου να προστατευτεί η "λευκή φυλή" σύμφωνα με άρθρο που βρίσκεται αναρτημένο από το 2007 στην επίσημη ιστοσελίδα της Χρυσής Αυγής για την "Οικολογία" την "Πράσινη Πτέρυγα"

Πρόκειται για άρθρο του Dr Jacqes Bauge-Prevost (N.M.D.) μέλος του Ινστιτούτου Ψυχοσωματικών, Βιολογικών και Φυλετικών Επιστημών υπό τον τίτλο "H Δημοκρατία καταδικάζει αθώα πλάσματα σε ισόβιο βασανισμό", δημοσιευμένο το 1985 σε γαλλικό επιστημονικό περιοδικό  και με το οποίο η Χρυσή Αυγή φαίνεται να συμφωνεί. Στο άρθρο αυτό επισημαίνονται μεταξύ άλλων τα εξής:

"Τα περισσότερα είναι προϊόντα κληρονομικών παθήσεων. Κάθε χρόνο τα θύματα αυτά της επιπολαιότητος γονέων και κοινωνίας πληθαίνουν, χάρις στην επίσημη ιατρική επιστήμη, η οποία λόγω της ποδηγετήσεώς της από μία ομάδα μανιακών υποχονδρίων, προστατεύει κάθε ελαττωματικό πλάσμα, που σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση η φύσις θα το είχε καταδικάσει σε θάνατο.", "IV. Τα κληρονομικώς βεβαρημένα άτομα όπως οι παρανοϊκοί, οι πνευματικώς καθυστερημένοι, οι σχιζοφρενείς, οι επιληπτικοί, οι φορείς μεταλλαχθέντων γονιδίων, οι αθεράπευτοι αλκοολικοί, οι προχωρημένοι τοξικομανείς και άλλοι, θα πρέπει να υποβάλλωνται σε στείρωση.","V. Η φυσική επιλογή, η στείρωσις και η ευθανασία είναι ορθές εφ' όσον συνδυάζουν σοβαρές νομικές εγγυήσεις, υπεύθυνο ιατρικό έλεγχο και βιολογικώς ηθική βάση.



Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο.


H Δημοκρατία καταδικάζει αθώα πλάσματα σε ισόβιο βασανισμό .

ΒΙΟΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΥΓΟΝΙΚΗ



Κάθε ημέρα σε κάθε γωνία της γης, σε κάθε κοινωνικοοικονομικό επίπεδο, έρχονται στη ζωή, όντα απροσάρμοστα και ανίκανα για τον αγώνα της επιβιώσεως, προορισμένα να υποφέρουν χωρίς καμμία ελπίδα σωτηρίας. Το αποτέλεσμα του γεγονότος αυτού είναι να εμφανίζονται άτομα υποχρεωμένα εκ των πραγμάτων σε μία αρνητική διαβίωση, τα οποία αποτελούν συγχρόνως ένα βαρύτατο συναισθηματικό και οικονομικό φορτίο για την οικογένειά τους και την κοινωνία. Τα περισσότερα είναι προϊόντα κληρονομικών παθήσεων. Κάθε χρόνο τα θύματα αυτά της επιπολαιότητος γονέων και κοινωνίας πληθαίνουν, χάρις στην επίσημη ιατρική επιστήμη, η οποία λόγω της ποδηγετήσεώς της από μία ομάδα μανιακών υποχονδρίων, προστατεύει κάθε ελαττωματικό πλάσμα, που σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση η φύσις θα το είχε καταδικάσει σε θάνατο.

Δεν είναι, λοιπόν, καθόλου περίεργο το γεγονός ότι τίποτε ή σχεδόν τίποτε δεν έχει γίνει από τα λεγόμενα "δημοκρατικά" καθεστώτα για να αποτραπεί η μεσαιωνική αυτή εγκληματικότης της κοινωνίας, η οποία καταδικάζει σε ισόβιο βασανισμό πλάσματα αθώα, που το μόνο τους ελάττωμα έγκειται στα βεβαρημένα κληρονομικώς γονίδιά τους, ενώ από την άλλη πλευρά καταβάλλονται τεράστιες προσπάθειες για την γενετική και επομένως ποιοτική βελτίωση των δημητριακών, των βοοειδών, των κυνοειδών, των ιπποειδών και άλλων ειδών του φυτικού και ζωικού βασιλείου. Στην πραγματικότητα οι "δημοκρατίες" διαχωρίζουν το ανθρώπινο είδος από κάθε δυνατή επαφή του με την ιεραρχία της Φύσεως. Η "δημοκρατία" ενώνει με υποκρισία και ανευθυνότητα τους ανθρώπους χάριν συγκεκριμένων οικονομικών συμφερόντων και τους απομονώνει όταν η έννοια του συμφέροντος παύει να υφίσταται ή όταν δεν εκπληρούνται οι αρχικές τους προσδοκίες.

Αυτό ακριβώς το φαινόμενο κυριαρχεί στην εποχή μας στον δυτικό κόσμο (πού εδώ και αιώνες αντιπροσωπεύει την ισχυρότερη δημιουργική δύναμη της ανθρωπότητος) και συμβαδίζει με μία εγκληματική ηλιθιότητα, η οποία ευρίσκεται σε φάση πλήρους εξελίξεως. Η λευκή φυλή ώφειλε το προβάδισμά της στην υπεροχή της και την ανωτερότητα της ευφυΐας της. Σήμερα προσπαθεί να συντηρήσει τον μύθο της κυριαρχίας της μέσω του βιολογικού εκφυλισμού, μιας επιπλάστου μάζης μετριοτήτων, των μαζικών νευρασθενειών και της ανηθικότητος του ατόμου.Πιστεύουμε πως οι μεταβολές που προκαλεί ο σύγχρονος άνθρωπος στο φυσικό και πνευματικό του περιβάλλον υπερβαίνουν κατά πολύ τις άμεσες ανάγκες του και δυστυχώς ακολουθεί την αυτή νοοτροπία στον πολύτιμο τομέα της υγιεινής όπου ενεδρεύουν oι κίνδυνοι της παραφροσύνης και του διαβρωτικού εκφυλισμού. Στην πραγματικότητα απειλεί το κληρονομικό υπόστρωμα της λευκής φυλής. Συχνά oι επίσημοι νόμοι απορρίπτουν την εφαρμογή της ποινής του θανάτου, αλλά όλοι γνωρίζουμε πως ο εκφυλισμός του αίματος, η γέννησις ελαττωματικών πλασμάτων και η δημιουργία τεράτων είναι εγκλήματα χειρότερα από τον φόνο. Η επίκλησις οικονομικών και τεχνικών συμφερόντων που δικαιολογούν αυτού του τύπου την "πρόοδο" δεν μπορεί ποτέ να συγκριθεί με το συμφέρον της φυλετικής μας καθαρότητος, από την οποίαν πηγάζουν οι φυσικές, ηθικές και διανοητικές επιτυχίες του λευκού ανθρώπου (πού έφθασε στο ανώτερο σημείο της κλίμακας των ανθρωπίνων φυλών) και από την οποίαν εξαρτώνται και οι αποτυχίες του. Αυτή η ιεράρχησις των φυλών, η οποία δεν θα έπρεπε ποτέ να γίνει αίτιο αλλαζονείας του λευκού ανθρώπου, αποτελεί αντιθέτως ένα βαρύτατο φορτίο και μία σωρεία σοβαροτάτων ευθυνών, που προέρχονται από τα καθήκοντα που επιβάλλει πάντοτε η ανωτερότης.Καμμία ανθρωπιστική μεταβολή δεν γνωρίζει τον τρόπο αντιμετωπίσεως των προϊόντων του εκφυλισμού, που απαιτούν εντόνους και συνεχείς αγώνες. Εκεί όπου δεν κυριαρχούν οι αναταραχές και οι συμπλοκές με την αστυνομία, κυριαρχούν η σεξουαλική ομοφυλοφιλία, οι εκφυλισμένοι γάμοι, η φυλετική επιμειξία, ο άγριος καταναλωτισμός, η ρύπανσις του περιβάλλοντος και ο συνεχής αναβρασμός εκατομμυρίων δυστυχισμένων ανθρώπων που ζουν εγκλωβισμένοι σε μία τρομακτικού μεγέθους παγίδα θανάτου. Σ' αυτό ακριβώς το πεδίο διεξάγεται ένας συνεχής αγών, που η λήξις του θα σημάνει την σωτηρία ή τον θάνατο της φυλής μας.Παρά τις εξαιρετικώς δυσμενείς συνθήκες διατηρούμε σοβαρές ελπίδες. Το Ινστιτούτο Ψυχοσωματικών, Βιολογικών και Φυλετικών Επιστημών, συνεχίζει εδώ και πέντε χρόνια, το έργο του μεγάλου βιολόγου Alexis Carrel. Συντείνει στην εξέλιξη και βελτίωση των ευρημάτων του, εξασκώντας μία αυξανόμενη επιρροή στον δυτικό κόσμο. Το Ινστιτούτο, λοιπόν. προτείνει τα ακόλουθα οικογενειακά και κοινωνικά μέτρα για την προστασία και φροντίδα του ανθρωπίνου είδους:

Ι. Η απόφασις να προσφέρει κανείς ζωή σ' ένα πλάσμα συνοδεύεται από σοβαρότατες ευθύνες οι οποίες δυστυχώς υπερβαίνουν τα μέτρα αντιλήψεως των ανθρώπων της εποχής μας. Έχουμε ανάγκη νόμων που να απογορεύουν τους γάμους έως ότου οι ενδιαφερόμενοι διδαχθούν, κατανοήσουν και επιθυμούν με ειλικρίνεια τις κανονικές απαιτήσεις που συνεπάγονται του γάμου.

ΙΙ. Η προληπτική ευγονική οφείλει να γίνει υποχρεωτική μέσω της μελέτης και της πρακτικής επί των συνθηκών διαβιώσεως που καθιστούν ευκολώτερη την εγκυμοσύνη και τον τοκετό.

ΙΙΙ. Η προγαμιαία ιατρική εξέτασις απέχει πολύ από του να συνιστά επίθεση εναντίον των ατομικών ελευθεριών. Αντιθέτως αποτελεί πράξη προστασίας και δικαίου για το άτομο και την κοινωνία καθώς προλαμβάνει γάμους με καταστροφικά αποτελέσματα.

IV. Τα κληρονομικώς βεβαρημένα άτομα όπως οι παρανοϊκοί, οι πνευματικώς καθυστερημένοι, οι σχιζοφρενείς, οι επιληπτικοί, οι φορείς μεταλλαχθέντων γονιδίων, οι αθεράπευτοι αλκοολικοί, οι προχωρημένοι τοξικομανείς και άλλοι, θα πρέπει να υποβάλλωνται σε στείρωση.

V. Η φυσική επιλογή, η στείρωσις και η ευθανασία είναι ορθές εφ' όσον συνδυάζουν σοβαρές νομικές εγγυήσεις, υπεύθυνο ιατρικό έλεγχο και βιολογικώς ηθική βάση.

VI. Το σεξουαλικό πρόβλημα μελετάται συχνά υπό το πρίσμα της παθολογίας με αποτέλεσμα οι περισσότεροι ειδικοί να είναι ανίκανοι να διαχωρίσουν το ηθικό από το παθολογικό στοιχείο. Οι σεξουαλικές σχέσεις οφείλουν να ακολουθούν τα ενστικτώδη ανακλαστικά του ανθρώπου. Η υγιής και δημιουργική εκδήλωσις του σεξουαλικού ενστίκτου είναι αναγκαία.

VII. Η ευγονική τάσις, που θεωρεί το μητρικό ένστικτο σαν ένστικτο προς αποφυγήν, αποτελεί πρόκληση στην φύση και παραλογισμό. Κάθε γυναίκα που εκπληρεί αυτή της την φυσική υποχρέωση δεν θα πρέπει να υποφέρει από σύμπλεγμα κατωτερότητος. Αντιθέτως η δύναμις των γυναικών σε μία υγιή κοινωνία προέρχεται από την συνέχεια και συντήρηση αυτών των ευγενών ενστίκτων.

VIII. Οι κοπέλες οφείλουν να διδάσκωνται, από την στιγμή που εισέρχονται στο σχολείο, τους κινδύνους που διατρέχουν από ορισμένους καταστροφικούς παράγοντες όπως την αλόγιστο επιθυμία του χρήματος, την ανθυγιεινή διατροφή, την δηλητηρίαση της πνευματικότητος από τα μαζικά μέσα ενημερώσεως και τη απρόσωπο διαφημιστική προβολή, την φαρμακοθεραπεία, τους εμβολιασμούς, τις ακτινογραφίες, το δηλητηριασμένο νερό, την ηχορύπανση και ούτω καθ' εξής.

ΙΧ. Είναι εγκληματικό να στερείται το βρέφος, για λόγους ανέσεως, το γάλα της μητέρας του, καθώς αποτελεί και για τους δύο το καλύτερο μέσον για την μετάβαση στην φυσιολογική κατάστασή τους.

Χ. Ο έλεγχος των γεννήσεων δεν αποτελεί πρόβλημα της χημείας, αλλά της βιολογίας και της ευγονικής. Οι διαταραχές του γενετικού μηχανισμού, οδηγούν την γυναίκα σε ψυχοσωματικές ανωμαλίες. Ο άνδρας οφείλει να αναλάβει τις ευθύνες της συλλήψεως. Θα πρέπει να διδάσκεται υποχρεωτικώς τις συνέπειές της.

ΧΙ. Είναι αναγκαίο να εξαγνίσουμε την λευκή φυλή από την ρυπαρότητα του συγχρόνου ψευδοπολιτισμού και να επιχειρήσουμε την οικοδόμηση μιας νέας κοινωνίας βάσει των νόμων της Ψυχοσωματικής Φυσικής Υγιεινής ή Ευβιοτικής.Αυτά τα μέτρα θα πρέπει να προωθηθούν με επιδεξιότητα από την Πολιτεία. Η Βιοπολιτική αποτελεί ίσως τον ακρογωνιαίο λίθο του μέλλοντος.


Dr. J. Bauge-Prevost N.M.D.

πηγή: http://oikologiko.blogspot.gr/2007_05_01_archive.html

Το άρθρο μπορείτε να το βρείτε εδώ: http://www.left.gr/article.php?id=5715#.UCkEc3Koxnt.facebook

Τα συμπεράσματα δικά σας.....

Η ώρα των Παραολυμπιακων... η ώρα του φωτός στην ψυχή μας !!!!

Σε συνέχεια της χθεσινής ανάρτησης... 

Λίγες μέρες απομένουν ακόμα για την τελετή έναρξης των Παραολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου στις 29 Αυγούστου !!! Μαζί τους ήρθε η ώρα να εμπλουτίσουμε την ψυχή μας με λίγο φως και χρώμα μέσα από τις προσπάθειες των αθλητών μας.

Για αρχή σας παραθέτω ένα σποτ προώθησης των Αγώνων με τη μασκότ της διοργάνωσης γεμάτο ζωντάνια... χρώμα... ΕΛΠΙΔΑ !!!

Εν συνεχεία για να μάθουμε την ιστορία τους σας αναφέρω ένα μικρό ιστορικό...

Οι πρώτοι αγώνες για αθλητές με αναπηρία έγιναν το 1948 στο Στόουκ Mάντεβιλ στην Αγγλία. Την ημέρα της τελετής έναρξης για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1948 στο Λονδίνο, ξεκίνησαν και θεσμοθετήθηκαν οι αγώνες του Στόουκ Mάντεβιλ και πραγματοποιήθηκε η πρώτη αθλητική διοργάνωση για αθλητές με αμαξίδιο.

Τέσσερα χρόνια αργότερα, αθλητές από την Ολλανδία συμμετείχαν σε αυτούς τους αγώνες και έτσι γεννήθηκε το διεθνές κίνημα που είναι γνωστό πλέον ως Παραολυμπιακό κίνημα.

Οι πρώτοι Αγώνες Ολυμπιακού χαρακτήρα για αθλητές με αναπηρία οργανώθηκαν το 1960 στην Ρώμη, ύστερα από τους Ολυμπιακούς Αγώνες στην ίδια πόλη. Θεωρούνται ως οι πρώτοι Παραολυμπιακοί Αγώνες. Περίπου 400 αθλητές από 23 χώρες συμμετείχαν σε 8 αθλήματα, 6 από τα οποία εξακολουθούν να περιλαμβάνονται στο αγωνιστικό πρόγραμμα των Παραολυμπιακών Αγώνων (Τοξοβολία, Κολύμβηση, Ξιφασκία, Καλαθοσφαίριση, Επιτραπέζια Αντισφαίριση, Στίβος).

Από τότε, οι Παραολυμπιακοί Αγώνες διεξάγονται κάθε 4 χρόνια, πάντα την ίδια χρονιά με τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Το 1976 στο Τορόντο, προστέθηκαν και άλλες κατηγορίες αναπηρίας και γεννήθηκε η ιδέα της συγχώνευσης διαφορετικών κατηγοριών αθλητών με αναπηρία για τη συμμετοχή τους σε διεθνείς αθλητικές διοργανώσεις. Την ίδια χρονιά έγιναν και οι πρώτοι Χειμερινοί Παραολυμπιακοί Αγώνες στην Σουηδία.

Οι Παραολυμπιακοί Αγώνες της Σεούλ (1988) ξεχώρισαν και από το γεγονός ότι οι Ολυμπιακοί και Παραολυμπιακοί Αγώνες φιλοξενήθηκαν στην ίδια χώρα, στην ίδια πόλη και χρησιμοποιήθηκαν οι ίδιες εγκαταστάσεις με τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Έκτοτε, οι Παραολυμπιακοί Αγώνες γίνονται πάντα στην ίδια πόλη με τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Από το 1960, έχουν διοργανωθεί δώδεκα (12) Θερινοί Παραολυμπιακοί Αγώνες και εννέα (9) Χειμερινοί. Οι Παραολυμπιακοί Αγώνες έχουν εξελιχθεί πλέον στο δεύτερο μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός μετά τους Ολυμπιακούς.

Η συμετοχή της Ελλάδας

Έλληνες αθλητές συμμετέχουν στους Παραολυμπιακούς Αγώνες από το 1976. Από το 1988, η Ελλάδα συμμετέχει στους Αγώνες με επίσημες Εθνικές Αποστολές. Όλα αυτά τα χρόνια, οι Έλληνες αθλητές πέτυχαν καλές επιδόσεις και κέρδισαν πολλά μετάλλια.

Έλληνες αθλητές κέρδισαν τα πρώτα μετάλλια στους Παραολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ το 1988 κατακτώντας 1 αργυρό και 3 χάλκινα μετάλλια. Στους Παραολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης το 1992 κέρδισαν 2 αργυρά και ένα χάλκινο μετάλλιο. Ενώ στους Αγώνες της Ατλάντα το 1996 κέρδισαν 1 χρυσό, 1 αργυρό και 3 χάλκινα μετάλλια

Το 2000, στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Σύδνεϋ, η Ελληνική ομάδα συμμετείχε με 71 άτομα (42 αθλητές). Οι Έλληνες αθλητές αγωνίστηκαν στο στίβο, την κολύμβηση, την άρση βαρών, την καλαθοσφαίριση και το τζούντο. Η Ελληνική ομάδα που συμμετείχε στο Σύδνεϋ κέρδισε 11 μετάλλια (4 χρυσά, 4 ασημένια, 3 χάλκινα).

Στους Παραολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, η Ελλάδα συμμετείχε με την πολυπληθέστερη μέχρι στιγμής Παραολυμπιακής Ομάδα, με 137 αθλητές, η οποία κατέδειξε την ανοδική πορεία του Παραολυμπιακού κινήματος στη χώρα μας και κίνησε το ενδιαφέρον της Ελληνικής Κοινωνίας. Οι Έλληνες αθλητές και οι Ελληνίδες αθλήτριες κατάφεραν να κατακτήσουν συνολικά 20 μετάλλια (3 χρυσά, 13 αργυρά, 4 χάλκινα). Εννέα περισσότερα από αυτά που είχαν κερδίσει στους Παραολυμπιακούς Αγώνες στο Σύδνεϋ. Επίσης σημειώθηκαν συνολικά 58 πλασαρίσματα στις πρώτες οχτώ θέσεις. Οι Αγώνες της Αθήνας ανέδειξαν τον αθλητισμό των ατόμων με αναπηρία και τον τοποθέτησαν στη θέση που του αρμόζει στην Παγκόσμια αθλητική οικογένεια και ιδιαίτερα στην Ελληνική αθλητική οικογένεια.

Η πρώτη συμμετοχή Έλληνα Αθλητή σε Χειμερινούς Παραολυμπιακούς Αγώνες έγινε το 2002 στο Σάλτ Λεϊκ Σίτι. Οι Παραολυμπιακούς Αγώνες του Τορίνο το 2006 ήταν οι δεύτεροι Χειμερινοί Παραολυμπιακοί Αγώνες όπου συμμετείχε Ελληνική Αποστολή.

«Η σημασία του να μην είναι κανείς ανιστόρητος»

Καθώς παρήλθαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες αλλά έπονται οι εξίσου σημαντικοί Παραολυμπιακοί Αγώνες 2012 ας συνειδητοποιήσουμε κι εμείς αλλά και κάποιοι άλλοι από που προήλθαν... μέσω  ενός κειμένου μιας φίλης στο http://oxygono.blog.com:

«Ιερά σιωπή!
Να ηχήσει όλος ο αιθέρας, η γη, η θάλασσα και οι πνοές των ανέμων.
Όρη και Τέμπη σιγήστε.
Ήχοι και φωνές πουλιών παύσατε.
Γιατί μέλλει να μας συντροφεύσει ο Φοίβος, ο Φωσφόρος Βασιλεύς.
Απόλλωνα, θεέ του ήλιου και της ιδέας του φωτός,
στείλε τις ακτίνες σου και άναψε την ιερή δάδα
για τη φιλόξενη πόλη της Αθήνας
Και συ, ω Δία, χάρισε ειρήνη σ’ όλους τους λαούς της Γης
και στεφάνωσε τους νικητές του Ιερού Αγώνα.»

Γιατί μέλλει να μας συντροφεύσει ο Φοίβος, ο Φωσφόρος Βασιλεύς.
Απόλλωνα, θεέ του ήλιου και της ιδέας του φωτός,
στείλε τις ακτίνες σου και άναψε την ιερή δάδα
για τη φιλόξενη πόλη της Αθήνας 
Και συ, ω Δία, χάρισε ειρήνη σ’ όλους τους λαούς της Γης 
και στεφάνωσε τους νικητές του Ιερού Αγώνα.»

Ήλιος ελληνικός που ανάβει φλόγα σε κοίλο κάτοπτρο, κι ύστερα σιωπή, μυσταγωγία μπροστά απ’ το βωμό της θεάς Ήρας… Κάπως έτσι φαντάζει το τελετουργικό της Αφής της Ολυμπιακής Φλόγας στη σκέψη κάθε ανθρώπου της Οικουμένης. Λιτότητα που πλαισιώνεται από ιέρειες αρχαϊκά ενδεδυμένες,

ρίγος ελληνικής ψυχής και ανάμνηση μιας φλόγας που καίει αιώνες τώρα, προς τιμή του Προμηθέα, αυτού του γενναίου Τιτάνα που ευεργέτησε το ανθρώπινο είδος, κλέβοντας απ’ το Δία και χαρίζοντάς του το πολύτιμο αγαθό της φωτιάς.

Αυτό το αρμονικά συνταιριασμένο σκηνικό, που αποτελεί το εναρκτήριο λάκτισμα για κάθε διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων, κινδύνευσε να διασαλευτεί από τις πρόσφατες, προκλητικές δηλώσεις του Τούρκου πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν στο Λονδίνο, ο οποίος αμφισβήτησε ανοιχτά την ελληνικότητα της Ολυμπιακής Φλόγας και ζήτησε από τον πρόεδρο της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, κ. Ζακ Ρογκ, να αναγνωρίσει ότι η Ολυμπιακή Φλόγα προέρχεται από την Αττάλεια και πιο συγκεκριμένα από ένα βουνό στην περιοχή της αρχαίας Λυκίας που ονομάζεται Όλυμπος.

Πράγματι, στην Αττάλεια βρίσκεται το όρος Όλυμπος της αρχαίας Λυκίας και εκεί κοντά στο χωριό Çıralı, στα ερείπια μιας αρχαίας πόλης που ονομάζεται κι αυτή Όλυμπος, τοποθετείται το αρχαίο όρος Χίμαιρα, που ο Sir Francis Beaufort  αναγνώρισε το 1811 και το οποίο στα τουρκικά αποκαλείται ο «Καιόμενος Βράχος» (Yanartaş), επειδή στο εν λόγω βουνό το έδαφος πυρακτώνεται με φυσικό τρόπο, λόγω της ύπαρξης μεθανίου στο υπέδαφος. Στηριζόμενος σε αυτό το γεωλογικό φαινόμενο, αλλά και υποκινούμενος  παράλληλα από ένα τοπικό μύθο που θέλει την περιοχή αυτή να αποτελεί την πηγή της Ολυμπιακής Φλόγας που καίει χιλιάδες τώρα χρόνια στην Αρχαία Ολυμπία, ο κ. Ταγίπ Ερντογάν προέβη στους παραπάνω ισχυρισμούς.   Πάραυτα, κι έχοντας κατά νου τουλάχιστον άλλα δεκαεννέα βουνά σε όλον τον κόσμο της αρχαιότητας με το όνομα Όλυμπος, εκτός από το υψηλότερο βουνό της Ελλάδας, αντιλαμβάνεται κανείς τη φαιδρότητα του επιχειρήματος που αναπτύχθηκε από τον Τούρκο πρωθυπουργό.

Η Ολυμπιακή Φλόγα, σύμβολο των Ολυμπιακών Αγώνων, της προσπάθειας για νίκη, του πολυμήχανου ανθρώπινου νου και της ελευθερίας, έχει τις ρίζες της στην αρχαία Ελλάδα, όπου έκαιγε ακατάπαυστα κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων που διοργανώνονταν τότε. Με το να αμφισβητείται η ελληνικότητά της, είναι σαν να αμφισβητείται και η ελληνική ταυτότητα των Ολυμπιακών Αγώνων, κάτι που δεν ευσταθεί ιστορικά.

Πέννυ Γιώσα

Υ.Γ: Έπεται συνέχεια του θέματος...

ΠΡΟΣΟΧΗ! ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΤΕ ΤΟ ΝΑ ΤΟ ΔΟΥΝ ΟΛΟΙ!

Μάθημα ζωής από ένα 12χρονο κορίτσι που έχει 4 μήνες ζωής

Η Talia Joy Castellano είναι ένα 12χρονο κορίτσι με ψυχή και δίψα για ζωή...
Έγινε γνωστή μέσα από το youtube στο οποίο ανεβάζει βίντεο με συμβουλές μακιγιάζ αποκτώντας πάνω από 100.000 εγεγγραμμένους χρήστες στο προφίλ της. Χθες όμως η Talia δεν μοιράστηκε μια συμβουλή ομορφιάς αλλά ένα μυστικό με τους fans της.
Τους ανακοίνωσε ότι έχει νευροβλάστωμα και λευχαιμία ταυτόχρονα και οι γιατροί της δίνουν περίπου 4 μήνες ζωής. Η ίδια είπε πως είναι κάτι φρικτό, αλλά δε θα το βάλει κάτω, ούτε θα παραιτηθεί από τη ζωή. "Θα συνεχίσω να κάνω αυτό που κάνω, να ανεβάζω βίντεο με μακιγιάζ μέχρι να πεθάνω" είπε δίνοντας μαθήματα ζωής.

Δείτε το βίντεο εδώ: http://youtu.be/1slESfh_3M0

Πηγή: http://www.tsekouratoi.gr

Κάνω αυτή την ανάρτηση για να πάρουν κουράγιο όσοι βρίσκονται σε παρόμοια κατάσταση βαδίζοντας τον δικό τους Γολγοθά... Όλοι βαδίζουμε τον δικό μας αλλά πρέπει να έχουμε δύναμη.

Αυτισμός...

Κατά καιρούς θα έλεγα να βλέπουμε όλο και περισσότερες περιπτώσεις "παθήσεων" των ΑΜΕΑ για να γνωρίζουμε...

Σ.Σ. (ενημερωτικό κείμενο από την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΑΥΤΙΣΤΙΚΩΝ ΑΤΟΜΩΝ Ε.Ε.Π.Α.Α. - έχει μεταφερθεί ως έχει από την ιστοσελίδα της εταιρείας)

Διάχυτες Αναπτυξιακές Διαταραχές

 Γίνεται σήμερα πλατιά αποδεκτό ότι οι διαταραχές που περιλαμβάνονται στο φάσμα του Αυτισμού ("Διάχυτες Αναπτυξιακές Διαταραχές") στα διεθνή τρέχοντα συστήματα ταξινόμησης είναι νευροψυχιατρικές καταστάσεις που εμφανίζουν μεγάλη ποικιλία έκφρασης και που προκύπτουν από πολυπαραγοντικές αναπτυξιακές δυσλειτουργίας του κεντρικού νευρικού συστήματος.

 Οι διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές είναι συχνότερες στον παιδικό πληθυσμό από ορισμένες ευρύτερα γνωστές διαταραχές όπως ο διαβήτης ή το σύνδρομο Down. Mπορούν να διαγνωστούν από την ηλικία των 3 ετών, και σε μερικές περιπτώσεις ακόμα και από την ηλικία των 18 μηνών. Η εμφάνιση οποιουδήποτε συμπτώματος των αναπτυξιακών διαταραχών αποτελεί λόγο αξιολόγησης του παιδιού από ειδικευμένο επαγγελματία στις αναπτυξιακές διαταραχές.

 Οι Διάχυτες Αναπτυξιακές Διαταραχές χαρακτηρίζονται από σοβαρά και εκτεταμένα αναπτυξιακά προβλήματα, που αφορούν διάφορους τομείς της ανάπτυξης. Έτσι, το άτομο με κάποια από αυτές τις διαταραχές μπορεί να παρουσιάζει έντονα μειωμένη ικανότητα για κοινωνική αλληλεπίδραση, για συναισθηματική αμοιβαιότητα ή για επικοινωνία, να εμφανίζει στερεότυπη συμπεριφορά και στερεότυπα ενδιαφέροντα.

 Σε ορισμένες περιπτώσεις, το παιδί φαίνεται "διαφορετικό" από τη στιγμή της γέννησής του, δεν ανταποκρίνεται στους ανθρώπους ή εστιάζει την προσοχή του σε ένα αντικείμενο για πολύ ώρα, και στις περισσότερες περιπτώσεις η ανάπτυξη δεν είναι φυσιολογική. Όταν ένα βρέφος ξαφνικά γίνεται σιωπηλό, αποσύρεται, αυτό-τραυματίζεται ή είναι αδιάφορο απέναντι στους άλλους, όλα αυτά σηματοδοτούν κάποιο πρόβλημα. Έρευνες έχουν δείξει ότι οι γονείς είναι συνήθως σωστοί όταν παρατηρούν αναπτυξιακά προβλήματα, αν και μπορεί να μην συνειδητοποιούν την ακριβή φύση ή το βαθμό του προβλήματος.

Αυτισμός

 Ο αυτισμός αποτελεί μία σοβαρή νεύρο-ψυχιατρική διαταραχή, που διαρκεί μία ολόκληρη ζωή και είναι συνήθως παρούσα από τη γέννηση του παιδιού. Στο πλαίσιο αυτής της διαταραχής εμποδίζεται ή δυσκολεύεται η ανάπτυξη ορισμένων ψυχολογικών δεξιοτήτων, που είναι ζωτικές για την ψυχο-κοινωνική λειτουργία και επάρκεια του ανθρώπου. Οι δεξιότητες αυτές σχετίζονται με την κοινωνική συναλλαγή και αμοιβαιότητα, την επικοινωνία και την οργάνωση πρόσφορης και σκόπιμης δραστηριότητας. Στις περιοχές αυτές, τα αυτιστικά άτομα εμφανίζουν σημαντικές δυσκολίες και χαρακτηριστικές αποκλίσεις.

 Στο πλαίσιο της διαταραχής, υπάρχει ποικιλία ως προς τη μορφή των συμπτωμάτων, το συνδυασμό δυσκολιών και το βαθμό βαρύτητας. Επομένως τα αυτιστικά άτομα, από τη μια διαφέρουν σημαντικά από το φυσιολογικό ενώ από την άλλη, διαφέρουν και μεταξύ τους.

 Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, υπάρχει και κάποιος βαθμός νοητικής καθυστέρησης. Σε ένα μικρό σχετικά ποσοστό - περίπου στο 20% - η νοημοσύνη διατηρείται στο φυσιολογικό ή κοντά στο φυσιολογικό. Αυτισμός και νοητική καθυστέρηση συνυπάρχουν συχνά, αλλά οι δύο καταστάσεις δεν είναι ταυτόσημες. Εξάλλου, τα αυτιστικά άτομα που διατηρούν αντιληπτικές και νοητικές ικανότητες, πάλι παρουσιάζουν τις χαρακτηριστικές γνωσιακές, ψυχολογικές και συμπεριφοριστικές αποκλίσεις.

Πόσο συχνός είναι ο Αυτισμός;

 Πρέπει να σημειωθεί ότι τα τελευταία χρόνια έχουν αλλάξει αρκετά τα επιδημιολογικά δεδομένα του αυτισμού και των συναφών του καταστάσεων. Με την αναγνώριση μιας ποικιλίας μορφών, αρκετές περιπτώσεις εντάσσονται τώρα στις διαταραχές "αυτιστικού φάσματος". Εμφανίζεται πολύ πιο συχνά στα αγόρια, σε μια αναλογία 3-4 αγόρια προς 1 κορίτσι. Δεν κάνει διάκριση από πλευράς φυλής, κουλτούρας ή κοινωνικής τάξης. Από τα 4-5 στα 10.000 παιδιά που έδιναν οι παλαιότερες μελέτες, η συχνότητα τώρα από ορισμένους ερευνητές υπολογίζεται σε 16,8/10.000, ενώ το ποσοστό των υπόλοιπων διάχυτων αναπτυξιακών διαταραχών αντιστοιχεί σε 45,8/10.000. Μολονότι η συχνότητα αυτή δεν μπορεί να θεωρηθεί οριστική, γιατί υπάρχουν διαφορετικές μεθοδολογίες στις διάφορες μελέτες, δείχνει όμως ότι οι καταστάσεις αυτές δεν είναι τόσο σπάνιες. Με βάση αυτά τα δεδομένα, υπολογίζεται πως στην Ελλάδα πρέπει να υπάρχουν τουλάχιστον 4.000 έως 5.000 παιδιά και ενήλικα άτομα με κλασικό Αυτισμό και 20.000 έως 30.000 με αυτιστικού τύπου διαταραχές ανάπτυξης. Στο Παγκόσμιο Συνέδριο της World Autism Organization το 2002, στην Μελβούρνη της Αυστραλίας η σχετική ανακοίνωση ανέφερε αναλογία 1:500.

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του αυτισμού;

Σοβαρή επιβράδυνση στην γλωσσική ανάπτυξη και στην επικοινωνία: Η γλώσσα εξελίσσεται πολύ αργά και κάποιες φορές δεν αναπτύσσεται καθόλου. Εάν τελικά αναπτυχθεί, η γλωσσική έκφραση παίρνει συνήθως παράδοξες μορφές ή γίνεται ασυνήθιστη χρήση λέξεων χωρίς καμία σύνδεση με την κανονική τους σημασία. Ακόμα και αυτοί που μπορούν να χρησιμοποιήσουν τη γλώσσα για να επικοινωνήσουν, μπορεί να χρησιμοποιούν ασυνήθιστες παρομοιώσεις ή να μιλούν με μία τυπική και μονότονη φωνή

Σοβαρή επιβράδυνση στην κατανόηση των κοινωνικών σχέσεων: Το αυτιστικό παιδί συχνά αποφεύγει να κοιτάξει τον άλλο στα μάτια, δεν θέλει να το παίρνουν αγκαλιά και φαίνεται να αποκόβεται από τον κόσμο γύρω του. Δεν φαίνεται να θέλει ή να ξέρει πως να παίζει με τα άλλα παιδιά. Η ικανότητά του να κάνει φιλίες είναι προβληματική και είναι ανίκανο να κατανοήσει τα συναισθήματα και τις απόψεις των άλλων ατόμων.

Ανακόλουθες μορφές αισθητηριακών αντιδράσεων:

Το αυτιστικό παιδί μπορεί κατά περιστάσεις να δώσει την εντύπωση πως είναι κωφό και πως δεν μπορεί να αντιδράσει σε λέξεις και άλλους ήχους. Άλλες στιγμές πάλι, το ίδιο παιδί μπορεί να ενοχληθεί υπερβολικά από έναν καθημερινό θόρυβο, όπως ο θόρυβος μιας ηλεκτρικής σκούπας, το γαύγισμα ενός σκύλου ή το κλάμα ενός μωρού. Το παιδί μπορεί να παρουσιάζει μια αναισθησία στον πόνο και μια έλλειψη ανταπόκρισης στο κρύο ή στη ζέστη ή μια υπερβολική αντίδραση σε άλλα αισθητηριακά ερεθίσματα.

Ανομοιογενείς μορφές διανοητικών λειτουργιών:

Το αυτιστικό άτομο μπορεί να έχει ιδιαίτερες ικανότητες σε κάποιους συγκεκριμένους τομείς. Μπορεί να διαθέτει μέγιστη ικανότητα σε μερικές συγκεκριμένες λειτουργίες, σε σχέση με το γενικό επίπεδο λειτουργίας του (π.χ. ζωγραφική, μουσική, μαθηματικοί υπολογισμοί, απομνημόνευση γεγονότων). Περίπου 20%-30% των αυτιστικών ατόμων έχουν νοημοσύνη στον μέσο ή και πάνω από το μέσο όρο. Από την άλλη μεριά, η πλειοψηφία των παιδιών (70%-80%) παρουσιάζουν διάφορους βαθμούς νοητικής καθυστέρησης. Αυτός ο συνδυασμός διανοητικών μειονεξιών και δυνατοτήτων κάνει τον Αυτισμό ιδιαίτερα πολύπλοκο.

Έκδηλους περιορισμούς δραστηριοτήτων και ενδιαφερόντων: Ένα άτομο που υποφέρει από Αυτισμό μπορεί να παρουσιάζει επαναλαμβανόμενες σωματικές κινήσεις, όπως χειροκρότημα, περιστροφές ή κούνημα κορμού. Μερικά άτομα με Αυτισμό μπορεί να μιλούν επίμονα ξανά και ξανά για το ίδιο θέμα. Το άτομο είναι, επίσης, πιθανό να έχει την ανάγκη να ακολουθεί την ίδια ρουτίνα ή το ίδιο πρόγραμμα κάθε μέρα κατά τις διάφορες δραστηριότητές του. Αν γίνουν αλλαγές στις συνήθειες, το παιδί ή ο ενήλικας αναστατώνεται πολύ και η αναστάτωση πολλές φορές προκαλεί έντονα διαταρακτικές συμπεριφορές όπως ξεσπάσματα οργής. Στις πιο σοβαρές περιπτώσεις, ένα άτομο με Αυτισμό μπορεί να παρουσιάσει αυτοκαταστροφική συμπεριφορά. Αυτό οφείλεται σε μιας ανικανότητα να κατανοήσει και να επικοινωνήσει.
Ποιο είναι το πιο κοινό πρόβλημα στον Αυτισμό;

 Τα άτομα που πάσχουν από Αυτισμό έχουν εξαιρετική δυσκολία στην εκμάθηση γλώσσας και κοινωνικών δεξιοτήτων και στο να σχετίζονται με άλλους ανθρώπους.


Πώς επηρεάζει ο Αυτισμός την συμπεριφορά;

 Εκτός από τα σοβαρά προβλήματα στη γλώσσα και τις κοινωνικές σχέσεις, τα άτομα με Αυτισμό βιώνουν συχνά μια τρομερή υπερκινητικότητα ή ασυνήθιστη παθητικότητα στις καθημερινές τους δραστηριότητες, καθώς επίσης και στις σχέσεις τους με τους γονείς τους, τα μέλη της οικογένειας και τα άλλα άτομα.

 Τα προβλήματα συμπεριφοράς διακυμαίνονται από πολύ σοβαρής έως και πολύ ελαφριάς μορφής. Τα σοβαρά προβλήματα συμπεριφοράς εκδηλώνονται με τη μορφή πολύ ασυνήθιστης, επιθετικής και, σε κάποιες περιπτώσεις, ακόμα και αυτοκαταστροφικής συμπεριφοράς. Αυτοί οι τρόποι συμπεριφοράς μπορεί να είναι επίμονοι και πολύ δύσκολο να αλλάξουν.

 Στην πιο ελαφριά του μορφή, ο Αυτισμός μοιάζει με μαθησιακή δυσκολία. Συχνά, όμως, ακόμα και άτομα που πάσχουν από ελαφριά μορφή αυτισμού έχουν σημαντικές αναπηρίες στην καθημερινή τους ζωή, λόγω των ελλείψεων τους στους τομείς της επικοινωνίας και των κοινωνικών σχέσεων.

Παρουσιάζεται ο Αυτισμός σε συνδυασμό με άλλες αναπηρίες;

 Ο Αυτισμός μπορεί να υπάρχει μόνος του ή σε συνδυασμό με άλλες αναπτυξιακές διαταραχές, όπως νοητική καθυστέρηση, ανικανότητες στην μάθηση, επιληψία, κώφωση, τύφλωση, κλπ. Οι περιπτώσεις Αυτισμού παρουσιάζονται σε ένα συνεχές φάσμα από πιο ελαφριές έως και πολύ σοβαρές μορφές. Κάποια άτομα μπορεί να έχουν πολύ πιο βαριά αυτιστική συμπεριφορά, ενώ κάποια άλλα με Αυτισμό να έχουν πιο ελαφριές μορφές.


Ποια είναι η διαφορά του Αυτισμού από την Νοητική Καθυστέρηση;

 Τα περισσότερα παιδιά με Νοητική Καθυστέρηση αναπτύσσουν ικανότητες με έναν ομοιογενή ρυθμό μάθησης, παρόλο που είναι πιο αργός από εκείνον των παιδιών της ίδιας ηλικίας. Τα άτομα με Αυτισμό παρουσιάζουν αποκλειστικά ανομοιογενή εξέλιξη ικανοτήτων. Τείνουν να έχουν ελλείψεις σε συγκεκριμένους τομείς, με πιο κοινή την ικανότητα τους να επικοινωνήσουν και να συνδεθούν με τους άλλους, ενώ συχνά αναπτύσσουν πολύ μεγαλύτερες ικανότητες σε κάποιους άλλους τομείς. Είναι σημαντικό να διαχωρίσουμε τον Αυτισμό από την Νοητική Καθυστέρηση ή από άλλες διαταραχές. Η λανθασμένη διάγνωση θα οδηγήσει σε λανθασμένη θεραπεία και εκπαίδευση.

Μπορούν να βοηθηθούν τα άτομα με Αυτισμό;

 Ναι, ο Αυτισμός μπορεί να αντιμετωπιστεί. Μελέτες δείχνουν πως όλα τα άτομα με Αυτισμό μπορούν να βελτιωθούν σημαντικά με την κατάλληλη θεραπευτική-εκπαιδευτική αντιμετώπιση. Πολλά άτομα με Αυτισμό δείχνουν τελικά μεγαλύτερη ανταπόκριση στους άλλους καθώς μαθαίνουν να κατανοούν τον κόσμο γύρω τους.

Πώς μπορούν να μάθουν καλύτερα τα άτομα με Αυτισμό;

 Μέσω ειδικά εκπαιδευμένων δασκάλων, σε προγράμματα αυστηρά δομημένης διάρθρωσης που δίνουν έμφαση στην ατομική καθοδήγηση. Τα άτομα με Αυτισμό μπορούν να μάθουν να λειτουργούν στο σπίτι και στην κοινότητα. Κάποια μπορούν να μάθουν να ζουν μια σχεδόν φυσιολογική ζωή.

Τι είδη επαγγελμάτων μπορούν να κάνουν τα άτομα με Αυτισμό;

 Γενικά, τα άτομα με Αυτισμό αποδίδουν καλύτερα σε επαγγέλματα αυστηρά δομημένα που συμπεριλαμβάνουν ένα βαθμό επανάληψης. Συνήθως, αποδίδουν καλύτερα στις μοναχικές δουλειές παρά στις δουλειές που απαιτούν μεγάλη συνεργασία με άλλα άτομα.

 Κάποια άτομα με Αυτισμό εργάζονται ως καλλιτέχνες, κουρδιστές πιάνων, ζωγράφοι, αγρότες, υπάλληλοι γραφείων, χειριστές ηλεκτρονικών υπολογιστών, εργάτες σε κουζίνες εστιατορίων, εργάτες συναρμολόγησης σε εργοστάσιο, βοηθοί βιβλιοθήκης, εργάτες σε εγκαταστάσεις ανακύκλωσης ή ως ικανοί εργαζόμενοι σε προστατευμένα εργαστήρια ή σε άλλα ειδικά επαγγελματικά προγράμματα.

Τι άλλες δραστηριότητες ευχαριστούν τα άτομα με Αυτισμό;

 Τα άτομα με Αυτισμό απολαμβάνουν συχνά τις ίδιες ψυχαγωγικές δραστηριότητες με τα άτομα που δεν πάσχουν από κάποια αναπηρία. Συχνά, τους αρέσει η μουσική, το κολύμπι, η πεζοπορία, το τραγούδι, η ιππασία και άλλες δραστηριότητες.

 Συχνά τα άτομα με Αυτισμό μπορεί να έχουν ένα συγκεκριμένο ενδιαφέρον σε κάποια δραστηριότητα στην οποία να έχουν γίνει "ειδικοί", θέματα για συγκεκριμένα ενδιαφέροντα μπορεί να είναι το δελτίο καιρού, οι διαδρομές λεωφορείων, η γεωγραφία, οι μάρκες αυτοκίνητων, οι αθλητικές ειδήσεις, κ.λπ. Για άλλα άτομα, τα συγκεκριμένα ενδιαφέροντα μπορεί να είναι πράγματα που ερεθίζουν τις αισθήσεις τους, όπως το να βλέπουν το νερό να τρέχει και να χάνεται στην αποχέτευση, να ξεφυλλίζουν τις σελίδες ενός βιβλίου, να κουνούν ένα κομμάτι σύρμα, να τρίβουν τα χέρια τους σε συγκεκριμένα υφάσματα, κ.λ.π.

Μπορούν να εργαστούν τα άτομα με Αυτισμό;

 Ναι. Σε κοινότητες που παρέχουν εκπαίδευση κατά τη διάρκεια των σχολικών χρόνων και στη συνέχεια με ειδικά εκπαιδευμένους "επαγγελματικούς καθοδηγητές", τα άτομα με Αυτισμό αποκτούν δεξιότητες που τους δίνουν τη δυνατότητα να εργάζονται με επιτυχία. Κάποιοι μπορούν να εργάζονται σε τυπικές θέσεις στην κοινότητα, ενώ κάποιοι άλλοι μπορεί να είναι επιτυχημένοι σε ειδικά προστατευμένα επαγγελματικά προγράμματα για άτομα με αναπηρίες.

 Παρ όλα αυτά, σε κοινωνίες που δεν παρέχουν ειδική εκπαίδευση και επαγγελματική κατάρτιση για τα αυτιστικά άτομα, τα περισσότερα άτομα με Αυτισμό δεν θα μπορέσουν να εργαστούν ως ενήλικες.

Σύνδρομο Asperger

 Σύνδρομο Asperger είναι ο όρος που χρησιμοποιείται για τη περιγραφή της πιο ήπιας και λειτουργικότερης μορφής του λεγόμενου φάσματος των διάχυτων αναπτυξιακών διαταραχών, ή αλλιώς του αυτιστικού φάσματος. Όπως και όλες οι καταστάσεις που περιλαμβάνονται στο αυτιστικό φάσμα, το σύνδρομο Asperger αντιπροσωπεύει μία νευρολογική διαταραχή της ανάπτυξης, άγνωστης αιτιολογίας, στην οποία εκδηλώνονται αποκλίσεις ή ανωμαλίες σε τρεις μεγάλους τομείς της ανάπτυξης: την κοινωνική αλληλεπίδραση και τις κοινωνικές δεξιότητες, τη χρήση της γλώσσας για επικοινωνιακούς σκοπούς και ορισμένα συμπεριφοριστικά χαρακτηριστικά που περιλαμβάνουν επαναλαμβανόμενες εκδηλώσεις και ένα περιορισμένο άλλα έντονο εύρος ενδιαφερόντων.

Πρώιμη διάγνωση των διαταραχών του φάσματος του αυτισμού

Εδώ και ενάμιση χρόνο έχει ξεκινήσει στις ΗΠΑ μια μεγάλη καμπάνια από παιδιάτρους και οργανισμούς σχετικά με τη σημασία της πρώιμης διάγνωσης των διαταραχών του φάσματος του αυτισμού. Διαβάστε εδώ περισσότερα για αυτό το θέμα: http://www.parents.gr/health/a302


Πηγή: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΑΥΤΙΣΤΙΚΩΝ ΑΤΟΜΩΝ (Ε.Ε.Π.Α.Α.)

Οι Ειδικές Μαθησιακές Δυσκολίες και τα χαρακτηριστικά τους...

Σήμερα, αν και λίγο καθυστερημένα, λέω να σας βοηθήσω να μάθουμε, όλο και περισσότεροι ελπίζω, τι δηλώνει ο όρος "Μαθησιακές Δυσκολίες":

Μια μαθησιακή δυσκολία είναι μια διαταραχή που επηρεάζει την επεξεργασία αλλά και τη δυνατότητα χρήσης της γλώσσας και μπορεί να οδηγήσει σε δυσκολίες στην ακουστική επεξεργασία, την ομιλία, την ανάγνωση, τη γραφή αλλά και τα μαθηματικά. Οι μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες έχουν συνήθως μέσο ή υψηλό δείκτη νοημοσύνης κι έτσι φαίνεται να υπάρχει ένα χάσμα μεταξύ των ικανοτήτων του παιδιού και τη σχολική του επίδοση.
Οι μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες εμφανίζουν ένα ή περισσότερα από τα ακόλουθα βασικά χαρακτηριστικά:

1) Αναγνωστικές δυσκολίες (αποκωδικοποίηση ή/και κατανόηση)

2) Δυσκολίες παραγωγής γραπτού λόγου

3) Υποεπίδοση στα μαθηματικά

Δευτερεύοντα χαρακτηριστικά φαίνονται να είναι οι φτωχές κοινωνικές δεξιότητες, η έλλειψη προσοχής, η υπερκινητικότητα καθώς και τα προβλήματα συμπεριφοράς.

Ας δούμε λοιπόν κάποιες από τις δυσκολίες που παρουσιάζει ένα παιδί με ειδική μαθησιακή δυσκολία στους τομείς της ανάγνωσης, του γραπτού λόγου, των μαθηματικών, της κοινωνικοποίησης αλλά και της συμπεριφοράς

Ανάγνωση

• Αναγνωστικές δυσκολίες από την Ά κιόλας τάξη του Δημοτικού.
• Αδυναμία στην αποκωδικοποίηση και κατανόηση μεμονωμένων λέξεων.
• Δυσκολία στην κατανόηση κειμένου (φράσεις, προτάσεις, ιστορίες).
• Δυσκολία στην οπτική επεξεργασία των λέξεων.
• Δυσκολία στην περίληψη του νοήματος του κειμένου.
• Αδυναμία σύνδεσης ακουστικής (ήχου) και οπτικής αναπαράστασης (σύμβολο) ενός γράμματος.
• Πολλά και συχνά λάθη στη μεγαλόφωνη ανάγνωση.
• Δυσκολία στην αναγνώριση μικρών διαφορών ανάμεσα στις λέξεις.
• Δυσκολία στη σωστή προφορά μιας λέξης.
• Συχνά μπερδεύει λέξεις που έχουν ίδιο νόημα ή παρόμοια “εκφορά”.
• Δυσκολία στην δημιουργία μιας έστω και μικρής ιστορίας ή στην εξιστόρηση μιας εμπειρίας ή ανάμνησης του.
• Μπορεί να χρειαστεί αρκετό χρόνο για να μάθει το αλφάβητο, τα χρώματα, τα σχήματα ή κάποιο ποιηματάκι.
• Φτωχό λεξιλόγιο.
• Μπορεί να παρουσιάσει δυσλεξία.

Γραπτός Λόγος 

• Δυσκολεύεται γενικά στη γραφή, ειδικότερα στο λεξιλόγιο, τη γραμματική, τη στίξη και την ορθογραφία.
• Τείνει να χρησιμοποιεί ανεπαρκή σχεδιασμό και ελάχιστες γνωστικές στρατηγικές.
• Αντιστρέφει ή αντικαθιστά γράμματα.
• Το γραπτό του μπορεί να παρουσιάσει κακογραφία.
• Αδεξιότητα στο να κρατά σωστά το μολύβι.
• Προβλήματα στον οπτικο-κινητικό συντονισμό.
• Περιορισμένο λεξιλόγιο.
• Δυσκολία στη λεπτή κινητικότητα.
• Δυσκολία στην ακριβή αντιγραφή.
• Μπορεί να έχει προβλήματα οργάνωσης της σκέψης του ή της μελέτης του.
• Μπορεί να παρουσιάσει δυσγραφία.

Μαθηματικά

• Δυσκολία στην κατανόηση της έννοιας των αριθμών.
• Δυσκολία στη σειροθέτηση.
• Δυσκολία στην απομνημόνευση και στην επίλυση προβλημάτων.
• Αδυναμία σύγκρισης πραγμάτων και ταξινόμησης.
• Δυσκολεύεται ιδιαίτερα με τις έννοιες του χρόνου.
• Δυσκολεύεται πολύ στην επίλυση προβλημάτων που απαιτούν σύνθετη σκέψη και πολλά βήματα.
• Μπορεί να εμφανίσει δυσαριθμησία.

Κοινωνικοποίηση

• Δυσκολεύεται να κατανοήσει με ακρίβεια τα μη λεκτικά μηνύματα (χειρονομίες, εκφράσεις προσώπου).
• Μπορεί να έχει λίγες θετικές αλληλεπιδράσεις στο σχολείο.
• Δυσκολεύεται συχνά να κάνει φίλους και μπορεί να μοιάζει απομονωμένο.
• Πολλές φορές μπορεί να δυσκολεύεται με το μεταφορικό λόγο, τους ιδιωματισμούς, τα λογοπαίγνια και το σαρκασμό.
• Δυσκολία στο να ακολουθήσει τους κοινωνικούς κανόνες μιας συζήτησης.
• Καμιά φορά μπορεί να στέκεται πολύ κοντά στο συνομιλητή του.
• Μπορεί να έχει μια μη-λεκτική μαθησιακή δυσκολία.

Προσοχή – Συμπεριφορά

• Δυσκολεύεται να συμμετέχει σε μια εργασία για πολύ ώρα και να την ολοκληρώσει.
• Εμφανίζει έντονη κινητικότητα.
• Δεν μπορεί να κρατήσει εστιασμένη την προσοχή του σε κάτι για μεγάλο χρονικό διάστημα.
• Έχει φτωχή μνήμη.
• Δυσκολεύεται να ακολουθήσει οδηγίες.
• Μπορεί να εμφανίσει προβλήματα συμπεριφοράς στη τάξη.
• Συχνά φαίνεται ότι αργεί πολύ να ανταποκριθεί.
• Η ένας-προς-έναν διδασκαλία τον ωφελεί ιδιαίτερα.
• Μπορεί να έχει Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής-Υπερκινητικότητα (ΔΕΠ-Υ).

Από τα παραπάνω βλέπουμε ότι οι Ειδικές Μαθησιακές Δυσκολίες ουσιαστικά αποτελούν μια “ομπρέλα” διαταραχών, η οποία περιλαμβάνει τη Δυσλεξία, τη Δυσαναγνωσία, τη Δυσγραφία, τη Δυσαριθμησία αλλά και τη Μη-Λεκτική Μαθησιακή Δυσκολία. Συχνά, παρατηρείται συνοσηρότητα με άλλες διαταραχές και κυρίως τη Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής-Υπερκινητικότητα.

Ελπίζω να το διαβάσετε όλο και πιο πολλοί έτσι ώστε πλέον να μην συγχέουμε τις μαθησιακές δυσκολίες με κάποια νοητική ή άλλη αναπηρία.

"Η πραγματική... ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ"

Ένα ακόμα σημαντικό θέμα, η έννοια της ατομικής ελευθερίας… Από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα γίνονται αγώνες για «Μεγάλη Ιδέα». Οι μεγάλοι μας ήρωες έδωσαν τη ζωή τους, άνευ φόρων, για να μας τη χαρίσουν απλόχερα. Κι όμως μερικοί άνθρωποι ακόμα παλεύουν για να την αποκτήσουν…   

Κάποιος πριν από λίγες μέρες όταν ανέφερα ότι μου λείπει η «Πραγματική Ελευθερία» μου είπε ότι λέω μεγάλα λόγια, αλλά μόλις απάντησα ότι ο καθένας μας της δίνει άλλη υπόσταση, συμφώνησε απόλυτα μαζί μου. Ε ναι, αυτό πιστεύω πως συμβαίνει…

Θα προσπαθήσω να ενισχύσω την άποψη μου με επιχειρήματα:

-          Θυμηθείτε τι θέλαμε όταν ήμασταν ακόμα παιδιά, θέλαμε να ενηλικιωθούμε γατί;  Για να μπορούμε να κάνουμε αυτό που θέλουμε. Αυτό είναι η πραγματική ελευθερία για ένα παιδί.

-          Για έναν αιχμάλωτο; Να μπορέσει να ξεφύγει. Αυτό είναι η πραγματική ελευθερία.

-          Για έναν άστεγο; Να καταφέρει να βρει στέγη και να μπορέσει να ζήσει με αξιοπρέπεια. Αυτό είναι η πραγματική ελευθερία.

-          Για ένα παιδί της Αφρικής; Να του δοθεί τροφή και να μην υποσιτίζεται. Αυτό είναι η πραγματική ελευθερία.

-          Για έναν απλό άνθρωπο; Ένα γλυκό χαμόγελο. Αυτό είναι η πραγματική ελευθερία.

Έχετε σκεφτεί ποτέ τι θα ήταν η Πραγματική Ελευθερία για ένα Άτομο Με Αναπηρία και μάλιστα με δύσκολη κινητική αναπηρία; Θα σας πω εγώ…

-          Να μπορείς να σηκωθείς χωρίς τη παροχή βοήθειας. Αυτό είναι η πραγματική ελευθερία.

-          Να μπορείς να πας στη δουλειά σου χωρίς συνοδεία… Αυτό είναι η πραγματική ελευθερία.

-          Να μπορείς να βγεις όπου θες χωρίς να συναντάς άπειρα εμπόδια. Αυτό είναι η πραγματική ελευθερία.

-          Να έχεις φίλους που δεν στέκονται στην αναπηρία και την χρησιμοποιούν ως πρόφαση. Αυτό είναι η πραγματική ελευθερία.

-          Να μην βλέπεις το ρατσισμό στα μάτια των άλλων ανθρώπων. Αυτό είναι η πραγματική ελευθερία.

-          Να πλησιάζεις μια γυναίκα και να βλέπεις ότι δεν θα μαζευτεί στην όψη της φυσική σου εικόνας, λέγοντας σου «σε βλέπω σαν φίλο», αλλά να δει τι κρύβεις μέσα σου. Αυτό είναι η πραγματική ελευθερία.

-          Να μπορείς να περάσεις καλά όπου, όπως και με όποιον θέλεις χωρις τη φυσική παρουσία άλλου ατόμου για την περίπτωση να χρειαστείς κάτι. Αυτό είναι η πραγματική ελευθερία.

-          Να έχεις προσωπική ζωή. Αυτό είναι η πραγματική ελευθερία.

Αυτά όλα δηλώνουν για εμένα την πραγματική ελευθερία !!!!!!

Λοιπόν… εσείς τι λέτε;

ΛΑΤΙΝΙΚΕΣ ΦΡΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ.

Σήμερα ας μάθουμε μερικές φράσεις που ακούμε ή χρησιμοποιούμε:

ad calendas Graecas
στις ελληνικές καλένδες, δηλαδή ποτέ
ad hoc
γι’ αυτόν το σκοπό
alter ego
το άλλο εγώ, ο σωσίας
carpe diem
άδραξε την ημέρα· απόλαυσε την σημερινή ημέρα· εκμεταλλεύσου το παρόν.
casus beli
αιτία πολέμου
citius, altius, fortius
ταχύτερα, ψηλότερα, δυνατότερα· (έμβλημα των Ολυμπιακών Αγώνων).
cogito ergo sum
σκέφτομαι άρα υπάρχω (Καρτέσιος).
corpus
συλλογή έργων
curriculum
πρόγραμμα σπουδών
de profundis
εκ βαθέων
directiva
διάταξη, κανονιστική οδηγία
dum spiro spero
όσο ζω ελπίζω

Πώς σας φαίνονται;

Σαν σήμερα γεννήθηκε το ίντερνετ! Δείτε την πρώτη ιστοσελίδα!

Σαν σήμερα λοιπόν, (σαν χθες δηλαδή χαχα !!!), η δημιουργία του θαύματος που ξέρουμε και χρησιμοποιούμε όλοι !!!!!

Ο επιστήμονας Tim Berners-Lee, ο εμπνευστής του... www θαυμαστού κόσμου του διαδικτύου, ήτοι World Wide Web, ανάρτησε την πρώτη ιστοσελίδα του κόσμου πριν 21 χρόνια, στο εργαστήριο CERN των Ελβετικών Άλπεων. Το ημερολόγιο έδειχνε 6 Αυγούστου 1991...

Ο 57χρονος, διευθύνει σήμερα το W3C στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης.
Η ηλεκτρονική διεύθυνση που έμελλε να αλλάξει τα δεδομένα δισεκατομμυρίων ανθρώπων, είναι ακόμα προσπελάσιμη στον παγκόσμιο ιστό, έχοντας προσθέσει παράλληλα ενδιαφέρον αρχειακό υλικό.
Έπειτα από ένα απαραίτητο ψηφιακό λίφτινγκ δείχνει κάπως έτσι:
http://info.cern.ch/
Πληροφορίες: Lifo

Ρατσισμός σε βάρος των ΑμεΑ σε ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης...

Μέχρι τώρα θέλω να πιστεύω πως τα θέματα που ανεβαίνουν σας προκαλούν, έστω και λίγο το ενδιαφέρον!!!!!! (Αν και μέχρι τώρα δεν έχω δει σχόλια σας, αλλά ελπίζω στο μέλλον...)

Ως χθες σας παρουσίαζα δικές μου απόψεις.... Τώρα θέλω να μοιραστώ μαζί σας, μια δημοσίευση της Ελευθεροτυπίας, (που βρίσκεται στον παρακατω σύνδεσμο: http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=333093) και μου έδειξε ακόμη περισσότερο πόσο πιο μεγάλος είναι ο ρατσισμός, απ' όσο νόμιζα, που υπάρχει γύρω μας...

Η εμφάνιση σε ορισμένες ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης γελοίων φασιστικών και ρατσιστικών απόψεων που προσβάλλουν βάναυσα τα άτομα με αναπηρία είναι μια υπόθεση πολύ πιο επικίνδυνη από ό,τι με μια πρώτη ματιά δείχνει ... 

 Τα ακροδεξιά βλακόμουτρα αξιώνουν ... ευθανασία των ατόμων με αναπηρία

 Η απύθμενη γελοιότητα των περί ων ο λόγος απόψεων και των εκφραστών τους είναι δεδομένη, πλην όμως τούτο δεν σημαίνει ότι το όλο φαινόμενο δεν χαρακτηρίζεται και από υψηλή επικινδυνότητα. Άλλωστε, “όλες οι ρατσιστικές και φασιστικές απόψεις και συμπεριφορές, διαχρονικά συνδυάζουν την ακραία γελοιότητα και επικινδυνότητα” μας υπενθυμίζει ο κοινωνιολόγος Α. Κουζέλης, λογοτέχνης με αναπηρία και συνεπής επί χρόνια χρήστης των ιστοσελίδων κοινωνικής δικτύωσης.

Η πλέον χαρακτηριστική έκφανση απροσχημάτιστου ρατσιστικού μίσους ενάντια στα άτομα με αναπηρία καταγράφεται στην Ομάδα υπό την επωνυμία “Λέμε ΝΑΙ στην ευθανασία όσων πάσχουν από σωματική ή διανοητική αναπηρία” που φιλοξενείται στο facebook. Οι εμπνευστές της ομάδας και μερικές δεκάδες γελοίοι ομοϊδεάτες τους συνυπογράφουν τα ακόλουθα: “Στηρίζουμε την ευθανασία των ατόμων με αναπηρία καθώς επιβαρύνουν την εθνική οικονομία και τη δημόσια υγεία, παρασιτώντας στην κοινωνία χωρίς να προσφέρουν”. Και κατόπιν ζητούν την μεγαλύτερη δυνατή ... συστράτευση των χρηστών του facebook, ώστε να προσδώσουν στην οριακή γελοιότητα και τρικυμία του νου τους δυναμική ... κοινωνικού κινήματος!

Επιβάλλεται να επισημανθεί ότι έχουν παρατηρηθεί διαχρονικά ουκ ολίγες περιπτώσεις στις ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης συγκεκαλυμμένου ρατσιστικού λόγου και ρητορικής. Όμως, “ο απροκάλυπτα ρατσιστικός λόγος σε βάρος των ατόμων με αναπηρία συνιστά μια νέα πρακτική που μοιάζει να αναδύεται τους τελευταίους περίεργους καιρούς”, εξηγεί η νομικός με απώλεια όρασης Π. Παπανικολάου ορίζοντας με νόημα το πέρασμα από το “συγκεκαλυμένο” στο “απροκάλυπτο”, από το διαχρονικά “γελοίο” στο “γελοία επικίνδυνο” των καιρών μας. Το καταληκτικό μήνυμα δεν μπορεί να είναι άλλο από το αυτονόητο: Γρηγορείτε!

Βλέπετε λοιπόν μέχρι που μπορούν να φτάσουν οι εκφάνσεις του... Επομένως, ας προσπαθήσουμε όλοι μαζί να εξαφανιστεί σιγά σιγά αυτό το άσχημο φαινόμενο !!!!!

Φιλία... χωρίς αναστολές !!!!

  

    Σήμερα λέω να μιλήσουμε για ένα μεγάλο θέμα ,(κατά την δική μου άποψη τουλάχιστον), που είναι η ΦΙΛΙΑ. Μερικές φορές κάθομαι και σκέφτομαι τι είναι αυτό που λέμε φιλία; Γιατί για τους περισσότερους από μας έχει μεγάλη σημασία να έχουμε "καλούς" φίλους; Υπάρχουν πολλές απόψεις: Μια σχέση πίστης και εμπιστοσύνης; Σύμπνοια ιδεών και απόψεων;  Μια ανταλλαγή ιδεών και απόψεων; Αλληλεγγύη ; Θαυμασμός; Αλληλοβοήθεια; Τι είναι στα αλήθεια τελικά;

   Όσον αφορά την δική μου γνώμη παλαιότερα δεν διέφερε πολύ από τα παραπάνω: οι φίλοι μου ήταν τα άτομα που μου έδιναν δύναμη να στέκομαι μπροστά στα προβλήματα που ερχόταν και να λέω "Δεν φοβάμαι τίποτα και κανένα θα τα καταφέρω !!!". Έτσι κατάφερα όσα έχω κάνει μέχρι σήμερα.

   Το τελευταίο χρονικό διάστημα όμως αυτή μου η άποψη υπερπηδάται από αμφιβολίες για το αν ισχύει ακόμα αυτό που πίστευα... Δεν ξέρω γιατί συμβαίνει αυτό;... Ίσως γιατί πέρασαν τα χρόνια, ενηλικιώθηκε πλέον (20+), φαίνεται ότι ζητάω περισσότερα πράγματα από τους φίλους μου, πράγματα που δεν μπορούν να μου δώσουν αυτά που "ζητώ"είτε λόγω δικών μου χ καταστάσεων είτε δικών τους. Αλλά αυτό το πράγμα δεν θέλω και δεν μπορώ να το πιστέψω 100 %.

   Εκείνο τελικά που αρχίζω να πιστεύω εν μέρη είναι ότι τα άτομα που θεωρώ τώρα πλέον "φίλους" μου με βλέπουν σαν       " Ευκαιριακό φίλο"  δηλαδή σαν ένα άτομο που από τη μια το θεωρούν φίλο αλλά από την άλλη τον ξεχνούν εύκολα και όταν χρειαστούν βοήθεια "Γεια σου ρε φίλε τι κάνεις;" ή θυμούνται όποτε δοθεί ΕΥΚΑΙΡΙΑ...- Πολύ λίγοι είναι οι πραγματικοί μου φίλοι...

   Όλο αυτό πιστεύω πως στους περισσότερους απ' όσους διαβάσουν αυτές τις γραμμές θα φανεί υπερβολικό, άλλοι πάλι ίσως συμφωνήσουν μαζί μου... Δεν ξέρω... Αυτές είναι μερικές σκέψεις μου πάνω στο θέμα δεκτές οι αντιρρήσεις !!!!!!! :) 

 

Υ.Γ: Ελπίζω με το σημερινό θέμα να δω τα πρώτα σας σχόλια (καλά & άσχημα...) !!!!!!

Εγκύκλιος Ειδικής Αγωγής 2012-2013

Σήμερα ανακοινώθηκε η εγκύκλιος της Ειδικής Αγωγής: "Πρόσκληση υποψηφίων εκπαιδευτικών Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης (ΕΑΕ), Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, για ένταξη στους Ενιαίους Πίνακες αναπληρωτών και ωρομισθίων εκπαιδευτικών ΕΑΕ διδακτικού έτους
2012-2013

Την εγκύκλιο και την αίτηση θα την βρείτε εδώ:
http://www.minedu.gov.gr/grafeio-typou/deltia-typoy/ypovoli-eae.html

«ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ» : Προσφορά ΧΑΡΑΣ

         

          Βρισκόμαστε πλέον στην καρδιά των Ολυμπιακών Αγώνων, ενός γεγονότος που συγκεντρώνει τα βλέμματα απ' όλο τον πλανήτη. Ταυτόχρονα όμως γίνεται η αφορμή, μεγάλου ενδιαφέροντος, για εθελοντική προσφορά. Το ερώτημα όμως που τίθενται είναι: Ποια είναι η πραγματική αξία του εθελοντισμού και ποιες μορφές μπορεί να έχει ο εθελοντισμός; Οι απόψεις πολλές και ποικίλες...

Σ' αυτό το σημείο θα ήθελα να σας αναφέρω την δική μου εμπειρία - άποψη μιας όψης του:

Πιστεύω πως η κύρια σημασία αλλά και το αποτέλεσμα όλων των μορφών του εθελοντισμού πρέπει να είναι η προσφορά χαράς στους συνανθρώπους μας, μικρούς και μεγάλους, ξεχνώντας προσωπικά θέματα ή οποιαδήποτε αναστολή που μπορεί να υπάρχει.

Ο εθελοντισμός μπήκε στη ζωή μου πριν από τρία χρόνια περίπου, όταν αποφάσισα να γίνω εθελοντής στο «Χαμόγελο του Παιδιού», ορμώμενος από μία τηλεοπτική εκπομπή που παρουσίαζε τις δράσεις του. Επίσης καθ’ ότι εκπαιδευτικός σκέφτηκα να προσφέρω τις γνώσεις μου στα παιδιά.

Απ’ τη πρώτη μέρα που μπήκα στην οικογένεια του «Χαμόγελου» ένιωσα την αγκαλιά και την αγάπη που προσφέρει στα παιδιά. Η επαφή μαζί  με τα παιδιά ήταν άμεση και θερμή. Οι εμπειρίες πολλές...

Θα αναφέρω την πιο δυνατή για εμένα εμπειρία, η οποία πιστεύω πως πρόσφερε μεγάλη χαρά στο παιδί, που είχα αναλάβει όταν πρωτοξεκίνησα, αλλά και σ’ εμένα τον ίδιο. Πρόκειται για ένα κοριτσάκι, τότε 13 χρονών, που ανέλαβα να το βοηθάω στο διάβασμα επειδή δεν μπορούσε να γράψει και να διαβάσει λόγω μεγάλων μαθησιακών δυσκολιών. Επιπλέον ήταν ένα κορίτσι κλειστό στο εαυτό του και χωρίς καθόλου αυτοπεποίθηση.

Οι πρώτες βδομάδες ήταν αρκετά έως πολύ δύσκολες και για εμένα αλλά ακόμη περισσότερο για το ίδιο το παιδί. Ήξερα ότι χρειάζεται επιμονή και υπομονή. Το αποτέλεσμα; Ύστερα από ένα χρόνο σχεδόν, μετά από πίεση, γκρίνιες, λύπη με τα μικρά λάθη, χαρές με την κάθε μικρή ή μεγάλη πρόοδο που σημείωνε, αλλά και με τη δική μου συμπαράσταση, καταφέραμε πλέον να διαβάζει και να γράφει άνετα. Τώρα  προσπαθεί να γίνει όλο και καλύτερη !!!! Αυτό που θα μου μείνει περισσότερο απ’ όλα σ’ αυτή τη προσπάθεια; Η τεράστια χαρά και το μεγάλο χαμόγελο της όταν ξεκίνησε να διαβάζει μόνη της. Θα το θυμάμαι για πάντα.... Μέσα σ’ αυτά τα 3 χρόνια η εναλλαγή των συναισθημάτων έντονη. Εύχομαι ότι θα συνεχίσουν να υπάρχουν για πολύ καιρό ακόμα.  

Τέλος θα ήθελα να πω πως αυτό που έχω καταλάβει καλύτερα μέσα απ’ τον εθελοντισμό είναι: μόνο αν κάποιος ακολουθήσει πιστά την παρακάτω συνταγή θα καταφέρει να προσφέρει άφθονη χαρά με την εθελοντική του προσφορά:

 

Γλύκισμα «Η ΧΑΡΑ»

 ΥΛΙΚΑ
1 οκά απλή καρδιά
2 κιλά ήσυχη συνείδηση
1/2 οκά χαρούμενο πρόσωπο
200 δράμια αγάπη
2 φλιτζάνια γέλιο

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Ρίχνεται στην κατσαρόλα του εσωτερικού σας κόσμου την ήσυχη συνείδηση και την απλή καρδιά. Τα δουλεύετε πολύ καλά ώσπου να ασπρίσουν, να φουσκώσουν και να γεμίσουν ολόκληρη τη κατσαρόλα. Προσθέτετε τότε την αγάπη και το γλυκό σας παίρνει ένα ωραίο ρόδινο χρώμα. Τότε ρίχνετε το χαρούμενο πρόσωπο.

Προσέχετε όμως πολύ καλά στο δούλεμα γιατί ένα κατσούφιασμα μπορεί να κόψει το γλυκό σας. Βάζετε το γλυκό στο ταψί της ψυχής, το στρώνετε με τη κουτάλα της θέλησης και το ψήνετε στο φούρνο της υπομονής. Το σερβίρετε. Όσοι έφαγαν το γλύκισμα αυτό ομολογούν ότι το κύριο χαρακτηριστικό της γεύσης του, είναι η ψυχική γαλήνη !!!

Αυτό πραγματικά πιστεύω πως προσφέρει ο εθελοντισμός σ’ αυτούς που ενεργούν μέσα απ’ τη ψυχή τους.


         Αυτή είναι  η μια όψη, από τις πολλές, του εθελοντισμού. Υπάρχει όμως και η πιο δύσκολη όψη του, αυτή της προσφοράς σε Άτομα Με Αναπηρίες... Την συγκεκριμένη πλευρά σας υπόσχομαι θα την σχολιάσουμε σ' επόμενη ανάρτηση.

ΤΙ ΛΕΤΕ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΜΕ;;;;;;;;

Tim's Dream (Το όνειρο του Τιμ)

If you can dream it, you can do it
Αν μπορείς να το ονειρευτείς, μπορείς να το κάνεις

   Παρά την αναπηρία του (τρισωμία 21) ο Tim Harris έχει πραγματοποιήσει ένα όνειρο ζωής. Ο 26χρονος Tim με σύνδρομο Down άνοιξε το δικό του εστιατόριο στο οποίο ήδη απασχολούνται 30 εργαζόμενοι. Η συνταγή για την επιτυχία του; ΑΓΑΠΗ.
   Μια κρέπα με βατόμουρα και φέτες μπανάνας από 5,99 δολάρια, μια Ομελέτα με ζαμπόν και μπέικον με 8,99 δολάρια… Ο επισκέπτης που επιλέγει το εστιατόριο "Tim's Place" στην πόλη Albuquerque του New Mexico, δεν το κάνει μόνο για τη δελεαστική κουζίνα του. Ξέρει ότι αυτό που του προσφέρει δεν θα το βρει σε κανένα άλλο. Και αυτό δεν είναι τίποτα άλλο από μια θερμή αγκαλιά που όχι μόνο είναι δωρεάν, αλλά προσφέρεται εγκάρδια από το ίδιο το αφεντικό ..
   Ο 26χρονος Tim βρίσκεται καθημερινά στην είσοδο του εστιατορίου και καλωσορίζει τους πελάτες του με χειραψία και ένα πλατύ χαμόγελο. «Θέλω οι πελάτες μου να νιώθουν όμορφα» δηλώνει στο CNN, καθώς «ξεναγεί» το τηλεοπτικό συνεργείο μέσα στο εστιατόριο εξηγώντας παράλληλα το επιχειρηματικό του μοντέλο.
   Το εστιατόριο του Tim συγκαταλέγεται στα πιο δημοφιλή μαγαζιά για την ιδιαίτερη ατμόσφαιρά του και μάλλον είναι ένα από τα φιλικότερα εστιατόρια του κόσμου.
   Στους πελάτες αρέσει η εγκαρδιότητα και ο αυθορμητισμός σε αντίθεση με το σεμνότυφο στυλ που επικρατεί στην Αμερική και είναι ενθουσιασμένοι που ο ομοεθνής τους Tim είναι ο μόνος άνθρωπος με σύνδρομο Down στον κόσμο που έχει δικό του εστιατόριο.

"Το μειονέκτημά μου δεν αποτελεί εμπόδιο για να δουλέψει αυτή η επιχείρηση" λέει ο Τιμ.

Κανένας δεν πίστευε ότι ο Tim θα είχε αυτήν την εξέλιξη.

  Σύμφωνα με τα ιατρικά στατιστικά, στα άτομα με τρισωμία 21 μπορεί να επιτευχθεί ένα IQ 50 έως 60, την στιγμή που το IQ στους ενήλικες κυμαίνεται μεταξύ 80 και 120. Στη συγκεκριμένη γενετική διαταραχή το χρωμόσωμα 21 εμφανίζεται 3 αντί 2 φορές και έχει σαν αποτέλεσμα την εμφάνιση πνευματικής και σωματικής αναπηρίας με διαφορετικές διαβαθμίσεις. Την δυσμενή αυτή πρόγνωση στην εξέλιξη των ανθρώπων με σύνδρομο Down, έρχονται ωστόσο να καταρρίψουν όλο και περισσότερες περιπτώσεις. Πολύ χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγματα από Ισπανία και Ιαπωνία όπου άτομα με σύνδρομο Down, παρά την αναπηρία τους, κατάφεραν να ολοκληρώσουν τη φοίτησή τους σε πανεπιστήμιο και να αρχίσουν μια αυτόνομη και όσο το δυνατόν ανεξάρτητη ζωή.
   Και για την οικογένεια του Tim, αρχικά ήταν πολύ δύσκολο να διαχειριστεί αυτήν την γενετική διαταραχή. "Όταν μετά τη γέννηση του Tim ο παιδίατρος μας ενημέρωσε για το σύνδρομο Down, κατέρρευσε για μας ο κόσμος όλος" ομολογεί ο πατέρας του Tim. "Ευτυχώς όμως καταφέραμε σχετικά γρήγορα να ξεπεράσουμε το πρώτο σοκ και σε καμιά περίπτωση να μην αποθαρρυνθούμε από τα αρνητικά προγνωστικά. Μεγαλώσαμε και συμπεριφερθήκαμε στον Tim όπως και στα άλλα 3 παιδιά μας. Ο Tim φοίτησε σε γενικό σχολείο, συμμετείχε σε διάφορες δραστηριότητες όπως τ` αδέρφια του…μάλιστα πήρε μέρος και στα Special Olympics."
   Ο Tim αποφοίτησε από το λύκειο και το 2008 πήρε το πτυχίο του από το Eastern New Mexico University με ειδικότητα στην παροχή υπηρεσιών, γραφείου και εστίασης. Εργάστηκε σε αρκετά εστιατόρια της πόλης μέχρι να ανοίξει το δικό του. Δέκα ολόκληρα χρόνια προετοιμάζονταν για την πραγματοποίηση αυτού του ονείρου: "Από μικρός ήθελα να έχω ένα εστιατόριο…" λέει ο Tim που σαν σύνθημά του εστιατορίου του καθιέρωσε το "φαγητό με αγκαλιές"
   "Η ιδέα με τις αγκαλιές ήταν του Tim και οφείλεται κυρίως στον τρόπο που αντιλαμβάνονται τα άτομα με σύνδρομο Down τον κόσμο γύρω τους. Με την ευαισθησία και την κοινωνικότητα τους έχουν μια ιδιαίτερη ικανότητα να αντιλαμβάνονται τις διαθέσεις των άλλων και έναν μοναδικό τρόπο να νιώθουν στην καθημερινότητά τους αισιόδοξα και ευτυχισμένα" συμπληρώνει η μητέρα του. . .

Το παραπάνω κείμενο αναρτήσεται με  αφορμή το βίντεο που παρακολούθησα στο youtube και ανακάλυψα την ιστορία του Tim στο διαδίκτυο. Το βίντεο που ακολουθεί είναι στην αγγλική γλώσσα, αλλά πιστεύω πως αξίζει ν' αφιερώστε λίγο χρόνο, για να το παρακολουθήσετε:

Το δικό μου τελικό συμπέρασμα μετά απ' όλα αυτά: "Η κάθε επιθυμία μας μπορεί να γίνει πραγματικότητα αρκεί να το επιδιώξουμε μ' όλη τη δύναμη της ψυχής μας και ως δια μαγείας όλα τα εμπόδια θα εξαφανιστούν".

Έλεν Κέλερ, το «θαύμα θέλησης»

To μεγαλύτερο θαύμα θέλησης του προηγούμενου αιώνα ήταν δίχως την παραμικρή αμφιβολία μια γυναίκα. Ο λόγος για την τυφλοκωφή Αμερικανίδα Ελεν Κέλερ, η ζωή της οποίας, τα επιτεύγματα και η προσφορά της, υπερέβησαν κατά πολύ το οτιδήποτε στις μέρες της θεωρείτο δυνατόν, για έναν άνθρωπο που συνδύαζε απώλεια όρασης και ακοής συνάμα. 

 Όμως οι τεράστιες δυνατότητες της Κέλερ θα έμεναν ανεκμεταλευτες δίχως την παρουσία της εκπληκτικής δασκάλας της Αννας Σάλιβαν, της μεθοδικής οδηγού της στους κωδικούς του κόσμου. Μιά από τις σπανιότερες όλων των εποχών ιερή των στιγμών συνωμοσία έφερε τις δύο εξαίρετες γυναίκες κοντά, λειτουργώντας ως αφοπλιστική ευκαιρία για την εκτίναξη των σπάνιων δυνατοτήτων τους. Της Σάλιβαν ως δασκάλας, της Κέλερ ως φύσης ταγμένης διαρκώς να εξελίσσεται. Αυτό που μέχρι τότε έμοιαζε θαύμα μετεξελίχτηκε σε νόμο, με τεκμήρια στο διάβα του χρόνου αδιάψευστα. 

 Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να τονίσουμε ότι η Μις Σάλιβαν υπήρξε μια μεγάλη δασκάλα, όχι μόνον για την αδιαμφισβήτητη γνωσιολογία, αξιοποίηση των ενδεικνυόμενων μεθόδων εκπαίδευσης και ένταξης της Κέλερ και την υπομονή, αλλά κυρίως για τον σεβασμό, την αγάπη, την αφοσίωση και την αποδοχή της μαθήτριας της. Η τελευταία περιγράφει με λόγο μεστό, διαποτισμένο από ισχυρά συναισθήματα εκείνη την πρώτη τους συναναστροφή στο βιβλίο «Η Ιστορία της ζωής μου»:

“…Η πιο σημαντική μέρα της ζωής μου είναι η μέρα που ήρθε κοντά μου η δασκάλα μου, η Άνι Μάνσφιλντ Σάλιβαν. Γεμίζω απορία και θαυμασμό κάθε φορά που σκέφτομαι τις αμέτρητες αντιθέσεις που έχουν αυτές οι δυο ζωές που έζησα. Ήταν 3 Μαρτίου 1887, τρεις μήνες προτού κλείσω τα εφτά.

Το απόγευμα αυτής της αλησμόνητης ημέρας καθόμουν άφωνη στην πόρτα και περίμενα. Είχα καταλάβει κάπως από τα νοήματα της μητέρας μου και την πυρετώδη κίνηση στο σπίτι, ότι κάτι ασυνήθιστο επρόκειτο να συμβεί. Είχα στραμμένο το κεφάλι μου προς τον ουρανό κι ο απογευματινός ήλιος έλουζε το πρόσωπο μου, περνώντας μέσα από το πυκνό αγιόκλημα που σκέπαζε την είσοδο. Τα δάχτυλά μου από μόνα τους σχεδόν, χάιδευαν τα γνώριμα φύλλα και τα μπουμπούκια που μόλις είχαν βγει για να καλωσορίσουν τη γλυκιά άνοιξη του Νότου. Δεν ήξερα τι θαύματα και εκπλήξεις μου φύλαγε το μέλλον. Βδομάδες τώρα ο θυμός κι η πίκρα με μαστίγωναν αλύπητα και μια βαθιά χαύνωση είχε ακολουθήσει αυτόν τον παθιασμένο αγώνα.

Σας έτυχε ποτέ να βρεθείτε πάνω σ’ ένα βαπόρι και να σας τυλίξει μια πυκνή ομίχλη σαν χειροπιαστό λευκό σκοτάδι και το μεγάλο καράβι να ρίχνει βολίδες, ψάχνοντας να βρει την ακτή, όλο ένταση κι ανυπομονησία, και σεις να περιμένετε καρδιοχτυπώντας πως όπου να’ ναι κάτι φοβερό θα συμβεί; Σαν ένα τέτοιο καράβι ήμουνα προτού αρχίσει η εκπαίδευσή μου, μόνο που εγώ δεν είχα ούτε πυξίδα, ούτε βολίδες κι ούτε είχα κανέναν τρόπο να μάθω πόσο κοντά ήταν το λιμάνι. «Φως, δώστε μου φως», ήταν η άφωνη κραυγή της ψυχή μου και κείνη ακριβώς την ώρα το φως της αγάπης έπεσε πάνω μου.

Ένιωσα βήματα να πλησιάζουν. Άπλωσα το χέρι μου νομίζοντας πως ήταν η μητέρα μου. Κάποιος το πήρε και με σήκωσε και με κράτησε σφιχτά στην αγκαλιά του. Ήταν αυτή που ήρθε να μου αποκαλύψει το καθετί και, πάνω απ’ όλα, να μ’ αγαπήσει.

Το άλλο πρωί με οδήγησε στο δωμάτιο της και μου’ δωσε μια κούκλα. Την είχαν στείλει τα μικρά τυφλά παιδιά του Ιδρύματος Πέρκινς και την είχε ντύσει η Λόρα Μπρίντζμαν μα εγώ αυτό το έμαθα αργότερα. Αφού έπαιξα λίγη ώρα μαζί της, η Μις Σάλιβαν σχημάτισε αργά με τα δάχτυλά της στο χέρι μου τη λέξη «κ-ο-ύ-κ-λ-α». Ένιωσα αμέσως ενδιαφέρον γι αυτό το παιχνίδι με τα δάχτυλα και προσπάθησα να το μιμηθώ. Όταν τελικά κατάφερα να γράψω σωστά τα γράμματα, πλημμύρισα από παιδιάστικη χαρά και περηφάνια. Έτρεξα κάτω στη μητέρα μου, σήκωσα το χέρι μου κι έφτιαξα τη λέξη «κούκλα». Δεν ήξερα ότι έτσι σχημάτιζα μια λέξη ούτε καν ότι υπήρχαν λέξεις. Απλά έβαζα τα δάχτυλα να μιμούνται τα δάχτυλα των άλλων, σαν τη μαϊμού. Τις επόμενες μέρες έμαθα να σχηματίζω με τον ίδιο τρόπο πολλές λέξεις, όπως «καρφίτσα», «καπέλο», «κούπα» και μερικά ρήματα: «κάθομαι», «στέκομαι», και «περπατάω». Αλλά πέρασαν πολλές Βδομάδες προτού καταλάβω πως το κάθε τι έχει ένα όνομα.

Μια μέρα που έπαιζα με την καινούργια κούκλα μου, η Μις Σάλιβαν έβαλε στην αγκαλιά μου την παλιά μεγάλη κούκλα, σχημάτισε «κ-ο-ύ-κ-λ-α» με τα δάχτυλα και προσπάθησε να με κάνει να καταλάβω ότι η λέξη «κ-ο-ύ-κ-λ-α» ταίριαζε και στις δυο. Το πρωί, είχαμε φιλονικήσει εξαιτίας των λέξεων «κ-α-ν-ά-τ-α» και «ν-ε-ρ-ό». Η Μις Σάλιβαν προσπαθούσε να βάλει στο μυαλό μου ότι «κ-α-ν-ά-τ-α» είναι κανάτα και «ν-ε-ρ-ό» είναι νερό, αλλά εγώ όλο και τα μπέρδευα. Απογοητευμένη, άφησε τότε αυτό το θέμα, αλλά το επανέλαβε στην πρώτη ευκαιρία. Εκνευρίστηκα μ’ αυτές τις προσπάθειες, άρπαξα την καινούργια κούκλα και την πέταξα με δύναμη στο πάτωμα. Ευχαριστήθηκα όταν ένιωσα στα πόδια μου τα κομμάτια της σπασμένης κούκλας. Δεν ένιωσα ούτε λύπη, ούτε μεταμέλεια μετά το παθιασμένο μου ξέσπασμα. Δεν αγαπούσα την κούκλα. Στον κόσμο το σιωπηλό και σκοτεινό που ζούσα, δεν υπήρχε δυνατό αίσθημα τρυφερότητας. Αισθάνθηκα πως η δασκάλα μου συμμάζεψε τα κομμάτια σε μια άκρη του τζακιού και ικανοποιήθηκα γιατί η αιτία της ενόχλησής μου έφυγε. Μου’ φε- ρε το καπέλο μου και κατάλαβα πως θα πηγαίναμε βόλτα στη λιακάδα. Αυτή η σκέψη, αν μπορεί μια άφωνη αίσθηση να ονομαστεί σκέψη, με’ έκανε να χοροπηδήσω και να σκιρτήσω από χαρά.

Κάποιος έβγαζε νερό και η δασκάλα μου έβαλε το χέρι μου στο στόμιο της αντλίας. Καθώς το κρύο νερό έπεφτε στο ένα μου χέρι, εκείνη σχημάτισε στο άλλο τη λέξη «νερό», πρώτα αργά, μετά πιο γρήγορα. Στεκόμουν ακίνητη. Όλη μου η προσοχή ήταν στραμμένη στις κινήσεις των δάχτυλων της. Ξάφνου απόχτησα συνείδηση κάποιου που’ χα λησμονήσει, το σύγκρυο μιας σκέψης μου ξανάρθε’ και κάπως έτσι μου αποκαλύφτηκε το μυστήριο της γλώσσας. Τότε πια κατάλαβα ότι «νερό» σήμαινε το θαυμάσιο δροσερό «κάτι» που έτρεχε πάνω στο χέρι μου. Αυτή η ζωντανή λέξη ξύπνησε την ψυχή μου, τη γιόμισε φως, ελπίδα, χαρά, την ελευθέρωσε. Υπήρχαν ακόμη φραγμοί, είναι αλήθεια, αλλά φραγμοί που με τον καιρό θα έπεφταν.

Έφυγα απ’ το αντλιοστάσιο διψασμένη για μάθηση. Το καθετί είχε ένα όνομα και το καθετί γεννούσε μια καινούργια σκέψη. Καθώς γυρνούσαμε σπίτι, ό,τι άγγιζα μου φαινότανε πως αναρριγούσε από ζωντάνια. Κι αυτό γιατί έβλεπα το καθετί με την καινούργια παράξενη όραση που είχε έρθει. Όταν περάσαμε την πόρτα, θυμήθηκα την κούκλα που είχα σπάσει. Πήγα στο τζάκι και συμμάζεψα τα κομμάτια. Μάταια προσπάθησα να τα αποσυναρμολογήσω. Τότε τα μάτια μου γέμισαν δάκρυα. Είχα καταλάβει τι είχα κάνει και για πρώτη φορά αισθάνθηκα λύπη και μεταμέλεια. Έμαθα πολλές καινούργιες λέξεις εκείνη τη μέρα. Δεν τις θυμάμαι όλες. Ξέρω όμως ότι ανάμεσά τους ήταν οι λέξεις μητέρα, αδελφή, δασκάλα. Λέξεις που έκαναν τον κόσμο ν’ ανθίσει, «όπως η ράβδος του Ααρών, με λουλούδια». Το βράδυ εκείνης της αξέχαστης ημέρας δεν υπήρχε στον κόσμο παιδί πιο ευτυχισμένο από μένα, έτσι, καθώς ξαπλωμένη στο μικρό μου κρεβάτι ξαναζούσα τη χαρά όλων αυτών που πέρασα και για πρώτη φορά στη ζωή μου, περίμενα ανυπόμονα να ξημερώσει η καινούργια μέρα…” 

 Στο διαδίκτυο έχει αναρτηθεί βίντεο / ντοκουμέντο, στο οποίο η Δασκάλα της Κέλερ αναλύει παραστατικά, την μεθοδολογία, που χρησιμοποίησε κατά την εκπαίδευση και ένταξη της μαθήτριας της.

Η τυφλοκωφή Κέλερ μορφώθηκε και διακρίθηκε σε σπουδές φιλοσοφίας, μαθηματικών και φιλολογίας. Η κοπέλα που δεν έβλεπε, δεν άκουγε, δεν μιλούσε, έμαθε 5 γλώσσες, την αρχαία ελληνική, την λατινική, την αγγλική, την γαλλική, την γερμανική! Για μιά δεκαπενταετία ήταν πρόεδρος της εταιρίας “Τζον Μίλτον” που είχε ως αντικείμενο την μόρφωση 300.000 τυφλών στις ΗΠΑ και περίπου άλλων 15.000.000 στον υπόλοιπο κόσμο. Ταξίδεψε σε όλες τις άκρες της γης, γνωρίστηκε με τους σημαντικότερους των καιρών της συγγραφείς όπως ο Τουέν και ο Σο. Εγραψε και η ίδια πολλά βιβλία, σημαντικότερο και πλέον προβεβλημένο των οποίων ήταν το υπό τον τίτλο “η ιστορία της ζωής μου”το 1902, σε ηλικία μόλις 20 χρόνων. Το συγκεκριμένο βιβλίο έγινε και κινηματογραφική ταινία με πρωταγωνίστρια την ίδια. 

Μετά απ' αυτή την αξιοθαύστη ιστορία ελπίζω να συνηδητοποιήσουμε όλοι μας, πως ο καθένας μας έχει μια κρυφή δύναμη μέσα του/της που πραγματικά αξίζει να την ανακαλύψει... !!!!!

Αναφορές:

Την πολύ όμορφη φωτογραφία, που στολίζει την ανάρτηση μας δανειστήκαμε από το άρθρο του Αντώνη Σκορδίλη «Έλεν Κέλερ, το «θαύμα θέλησης» του προηγούμενου αιώνα», όπως δημοσιεύτηκε στην Ηλεκτρονική Στήλη «Επί Ίσοις Όροις» στις 8 Μαρτίου 2010 και το οποίο σας προτρέπουμε να αναγνώσετε στο: http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=139184

Τα αποσπάσματα, που αναδημοσιεύονται αυτούσια εκ μέρους μας σε εισαγωγικά αντλήσαμε από το αυτοβιογραφικό έργο της Κέλερ «Η Ιστορία της Ζωής μου», στην τρίτη του έκδοση από της εκδόσεις «Μίνωας», 1993, σελ. 29 ως 32 και 112 ως 113., τα οποία και δημοσιοποιούνται για πρώτη φορά στο διαδίκτυο.

Το βίντεο / ντοκουμέντο, στο οποίο η Δασκάλα της Κέλερ Μις Σάλιβαν εξηγεί παραστατικά την μεθοδολογία, που ακολούθησε με την μαθήτρια της μπορείτε να δείτε στο: http://www.youtube.com/watch?v=Gv1uLfF35Uw

Φωτογραφίες καλοκαιρινών διακοπών !!!!

Το πρώτο θέμα του blog καθ' ότι καλοκαίρι:  

Το καλοκαίρι σχεδόν όλοι το θεωρόυν την καλύτερη εποχή του χρόνου για πολλόυς και διάφορους λόγους. Εποχή αδιάκοπης διασκέδασης, ανεμελιάς από τις υποχρεώσεις της καθημερινότητας, παιχνίδι, φλερτ, νέοι έρωτες και φυσικά άφθονο κολύμπι στις καταγάλανες παραλίες των ελληνικών μας νησιών !!!
   Όπως είναι φυσικό θέλουμε να θυμόμαστε πως περάσαμε και που πήγαμε στις καλοκαίρινες διακοπές μας, ετσι αποθανατίζουμε την κάθε στιγμή των διακοπών μας τραβώντας εκατοντάδες φωτογραφίες. Δε λέω είναι ωραιο να έχεις αναμνήσεις από περιόδους της ζωής και ιδιαίτερα ευχάριστες.
   Μπορεί να φανεί διαστροφή ή και να είναι αλλά οι φωτογραφίες ειδικά των καλοκαιρινών διακοπών μου δημιουργουν μια ψυχική αναστατωσή επειδή μου δείχνουν αυτό που μάλλον δεν θα μπορέσω να κάνω όπως θέλω εγώ δηλαδή ¨ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ" και πολλά άλλα...

Υ.Γ: Αναμένω τα σχόλια σας....

Βήμα σκέψεων & λόγου

Καλησπέρα σ' όλους,

σήμερα είναι μια από τις πρώτες μερες του Αυγούστου και ενώ οι περισσότεροι θα βρίσκονται σε κάποια παραλία, αποφάσισα να πραγματοποιήσω τη δημιουργία αυτού του blog !!! Νιώθω την ανάγκη να μπορώ να εκφράζω ότι αισθάνομαι την κάθε εποχή του χρόνου.
   Επιπλέον να προσφέρω ένα βήμα σ' όσους το επιθυμούν να πουν την άποψη τους πάνω σε θέματα που θ' αφορούν την Αναπηρία - την Εκπαίδευση των ΑΜΕΑ - Θέματα που κατακλίζουν την εποχή μας - Θέματα που θα θέλατε να συζητήσουμε και μου προτείνετε !!!!!

  Καλή μας αρχή λοιπόν.... Ελπίζω ότι ανεβάζω να σας κεντρίζει το ενδιαφέρον !!!!!
  Περιμένω τις προτασεις σας...